ایکس – شبهه/ پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: در اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله که همان اسلام ولایی می‌باشد، تمامی شبهات پاسخ دارد.

شبهه‌ی تحریفی بودن قرآن کریم، شبهه‌ای بسیار قدیمی و سابقه‌دار است که گاهی غیر مسلمانان آن را علیه مسلمانان مطرح می‌کردند تا متزلزل‌شان کنند و گاهی آن را علیه شیعیان به کار می‌بردند که نزد سایرین منفور و منزوی‌شان نمایند و هنوز هم همین‌طور است، مضافاً بر این که امروزه برخی مثلاً به صورت علمی وارد این عرصه شده‌اند تا ثابت کنند که قرآن کریم وحی نیست، بلکه الهامات یا یافته‌های شخصی است.

در منظر عموم مسلمین، چه شیعه و چه سنّی، قرآن تحریف نشده و اساساً تحریف ناپذیر است، اما در مستندات، اتفاقاً قضیه درست بر عکس می‌شود. نگاه شیعه به مقوله‌ی تحریف اساساً بسیار متفاوت است، اما بسیاری از اقوال و مستندات اهل سنّت، صراحتاً به حذف و اضافه و دخل و تصرف در قرآن کریم اذعان دارند. به عنوان مثال در مورد این که آیا حکم سنگسار، مانند احکام نماز، سنّت بوده یا آیه‌ای دال بر آن وجود دارد، سخنان عجیبی دارند:

*- «خلیفه دوم: اگر ترس از مردم نبود که بگویند عمر در قرآن دخل و تصرف نموده و چیزی به آن افزود، حتماً با دستان خودم، آیه سنگسار را در قرآن می‌نگاشتم» (صحیح بخاری، ج 8، ص 113، دار الفکر، بیروت).

*- در برخی کتاب‌های اهل سنت، دلیل در دسترس نبودن آیه سنگسار را چنین نگاشته‌اند: «این آیه که از جمله آیات سوره احزاب بود، در کاغذی نگاشته شده و در خانه عایشه همسر پیامبر (ص)؛ قرار داشت و گوسفندِ جناب عایشه (چون غذای دیگری پیدا نکرده بود)، آن را خورد! (ابن اثیر، النهایة فی غریب الحدیث، ج 2 - ابن منظور، لسان العرب، ج 7، ص 33)

تحریف:

برای همگان لازم است که ابتدا بدانند اساساً تحریف یعنی چه و اگر جایی بحث از تحریف قرآن به میان می‌آید و یا تهمتی به شیعیان زده می‌شود، واقعیتش چگونه است؟

تحريف از ريشه «حرف» به معنای لبه، كناره و مرز يك چيز می‌باشد و در لغت، به معنای مايل كردن و منحرف كردن و دگرگون ساختن است.

بدیهی است که این منحرف کردن و ایجاد دگرگونی به دو نحو می‌تواند در خصوص یک موضوع (مثلاً یک سخن، یک کلام و یا یک آیه) صورت پذیرد که عبارتند از:

الف – تحریف لفظی:

تحریف لفظی همان است که نمونه‌هایش در مستندات اهل سنت بیان شد، یعنی شخص یا اشخاصی قایل به این باشند که در آیات قرآن کریم، حذف و اضافه و دخل و تصرف صورت گرفته است. بدیهی است که شیعه نه تنها هیچ گاه چنین اعتقادی نداشته و ندارد، بلکه عقلاً و نقلاً به اثبات می‌رساند که هیچ تحریف لفظی در قرآن کریم صورت نپذیرفته است. شیعه قایل است که اعتقاد به هر گونه تحریف لفظی در قرآن کریم، به مثابه‌ی ابتر انگاشتن هدایت الهی و بی‌اعتبار نمودن استناد به کل قرآن کریم و می‌باشد و با صریح آیات قرآن کریم، حدیث الثقلین و دیگر احادیث نیز منافات دارد.

ب – تحریف معنوی:

تحریف معنوی یعنی: تفسیر به رأی، برداشت انحرافی از معنا، توجیه، مصداق‌سازی خلاف و تحمیل هر آن چه خلاف مقصود گوینده‌ی آن می‌باشد. یعنی ساخته و بافته‌ای را در کنار (لبه‌ی) اصل کلام قرار دهند، به گونه‌ای که مفهوم و مقصود اصلی آن به کناری رود. ندید برخی یک بیت از غزل حافظ را می‌خوانند و بعد با تفسیر به رأی حکم می‌کنند که این عارف بزرگ، زن‌باره بوده است؟! به این می‌گویند: تحریف معنوی. یعنی در عین حال که صورت بیت حفظ مانده است، مقصود تحریف شده است.

البته که چنین تحریفاتی همیشه علیه قرآن کریم بوده و هست و یحتمل تا ظهور حضرتش عجل الله تعالی فرجه نیز خواهد بود.

ما (شیعیان) هیچ خوف و ابایی نداریم که بگوییم قایل به تحریف معنوی آیات قرآن کریم هستیم.  چرا که خداوند متعال خود در کلام وحی ما را به چنین تحریف‌هایی متذکر شده است. از جمله می‌فرماید:

«أفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ» (البقره، 75)

ترجمه: آيا طمع داريد كه [اينان] به شما ايمان بياورند با آنكه گروهى از آنان سخنان خدا را مى‏شنيدند سپس آن را بعد از فهميدنش تحريف مى‏كردند و خودشان هم مى‏دانستند.

به جرأت می‌توان اذعان داشت که آیه مبارکه‌ی ذیل، یکی از دلایل تحریف معنوی آیات، با ذکر علت و انگیزه‌ی چنین تحریف‌هایی به منظور فتنه‌انگیزی و ایجاد انحراف در اندیشه و اجتماع مسلمین می‌باشد:

«يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هِادُواْ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُواْ وَمَن يُرِدِ اللّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ» (المائده، 41)

ترجمه: اى پيامبر كسانى كه در كفر شتاب مى‏ورزند تو را غمگين نسازند [چه] از آنانكه با زبان خود گفتند ايمان آورديم و حال آنكه دلهايشان ايمان نياورده بود و [چه] از يهوديان [آنان] كه [به سخنان تو] گوش مى‏سپارند [تا بهانه‏اى] براى تكذيب [تو بيابند] و براى گروهى ديگر كه [خود] نزد تو نيامده‏اند خبرچينى [=جاسوسى] مى‏كنند كلمات را از جاهاى خود دگرگون مى‏كنند [و] مى‏گويند اگر اين [حكم] به شما داده شد آن را بپذيريد و اگر آن به شما داده نشد پس دورى كنيد و هر كه را خدا بخواهد به فتنه درافكند هرگز در برابر خدا براى او از دست تو چيزى بر نمى‏آيد اينانند كه خدا نخواسته دلهايشان را پاك گرداند در دنيا براى آنان رسوايى و در آخرت عذابى بزرگ خواهد بود.

*** - وقتی آیات قرآن کریم دستور می‌دهد که قرآن و تفسیر و تأویلش را از رسولش صلوات الله علیه و آله و نیز راسخون فی‌العلم بیاموزید - عده‌ای تابع مشتبهات هستند، بدون آن که آنها به محکمات ارجاع دهند – عده‌ای کلمات را با تفسیر به رأی از موضع خود تغییر می‌دهند ...؛ یعنی چنین تحریفاتی صورت می‌گیرد. لذا پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله می‌فرمایند:

«من فَسّر القرآن برأیه فلیتبّوأ من النار - هر کس قرآن را به رأی خود تفسیر کند، می‌بایست خود را برای آتش مهیا سازد.» (سلیم بن قیس، ج 2، ص 316)

*** - بله، مستندات در احادیث و روایات منقول در منابع شیعی، دال بر تحریف معنوی قرآن کریم بسیار است.

امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام که خود کاتب وحی، ولی الله، خلیفة‌الله و باب العلم النبی (ص) بودند، خود از بروز چنین تحریفاتی در زمان خود به خدا شکوه می‌بردند.

در زیارت ناحیه مقدسه می‌خوانیم که خدمت جدّ بزرگوارشان عرضه می‌دارند:

«لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِک َ الاِْسْلامَ * وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّیامَ ، وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاَْحْکامَ * وَهَدَمُوا قَواعِدَ الاْیمانِ، وَ حَرَّفُوا ایاتِ الْقُرْءان ...»

ترجمه: به تحقیق که با قتل تو، اسلام به قتل رسید * و نماز و روزه تعطیل شد * سنن و احکام (نبی اکرم ص) نقض شد * ستون‌های ایمان تخریب شد * و آیات قرآن تحریف گردید ... .

بدیهی است که خداوند متعال در کلام وحی و اهل عصمت علیهم‌السلام در احادیث و روایات، کلمات را به مفاهیم اصلی و مقصود حقیقی‌شان به کار می‌برند و نه مفاهیم محاوره‌ای و مصطلح بین اقوام.

به عنوان مثال، اگر کسی به زبان و مفاهیم مصطلح، جمله «وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ الصِّیامَ - و نماز و روزه تعطیل شد» را بخواند، خواهد گفت: کِی و کجا تعطیل شده است، مسلمانان همه اهل نماز و روزه هستند. اما تعطیل به معنای جمع شدن و از میان رفتن نیست، بلکه به معنای «معطل» ماندن و به مقصود و نتیجه نرسیدن است.

*** - همین‌طور است لفظ «تحریف»؛ یعنی امیال، مقاصد، منافع، مطامع و اهداف خود را در «کناره‌ی» آیات قرآن کریم قرار می‌دهند، تا کلمه از مفهوم و مصداق حقیقی‌اش و از مقصود گوینده‌اش منحرف شود (کنار زده شود). حال آیا چنین تحریفاتی وجود نداشته و ندارد؟

مردم مسلمان به رغم آن همه سفارش پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و بیان تأویل و مقصود آیات قرآن کریم در شأن امیرالمؤمنین علیه‌السلام (به ویژه در خطبه غدیر)، تا آنجا که بفرمایند سوره حمد و صراط مستقیم و طه و یس و ... ایشان هستند، بیش از یک قرن در قنوت نمازشان (العیاذ بالله) ایشان را صبّ می‌کردند تا ثواب ببرند! این تحریف معنوی قرآن کریم نیست؟!

مردم مسلمان به معاویه امیرالمؤمنین می‌گفتند، یزید و سایر کفار و ظالمین را امیرالمؤمنین می‌خواندند، اطاعت آنان را برخود واجب می‌دانستند و در نمازها به عمّال بدمست و جنایت‌کارشان اقتدا می‌کردند و متقابلاً (العیاذ بالله) امام حسن مجتبی علیه‌السلام را ذلیل کننده مؤمنین و امام حسین علیه‌السلام را خارج شده از دین می‌خواندند و برای اثبات مدعای خود به آیات قرآن کریم نیز استناد می‌کردند، آیا این تحریف معنوی آیات قرآن کریم نیست؟!

امروز هم همین‌طور است. تروریست‌های جنایتکار و جگر خوار و بچه‌کش که تربیت شده و مزدور صهیونیسم هستند، در حالی که به راحتی خون شیعه و سنّی را می‌ریزند، خود را مسلمان می‌خوانند و وهابیت جنایات آنان را «جهاد» می‌خواند و برای‌شان زن می‌فرستد و محارم را حلال می‌کند، تا مبادا فشار غریزه در مسلمان کُشی آنها وقفه‌ای ایجاد کند! آیا این تحریف معنوی آیات قرآن کریم نمی‌باشد.

پس، شیعه به هیچ وجه قایل به تحریف لفظی آیات قرآن کریم نبوده و نیست، اما به تحریف معنوی قایل بوده و هست.

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن