ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: از قدیم گفته‌اند: «قاضی، جاهلی است بین دو عالم».

حکومت کیست؟ آیا شخص یا بسته‌ای است که ناگهان از آسمان نازل می‌گردد؟ یا برخوردار از یک نیروی غیبی است یا دسترسی به وحی دارد؟ یا خودمان هستیم و منتخبین خودمان؟

متأسفانه یکی از تاکتیک‌های ضد تبلیغ که به شدت در اذهان عمومی ما رسوخ کرده است، سیاسی کردن همه مسائل در شئون مختلف زندگی است.

در دهه‌ی اول انقلاب، حتی اگر هواشناسی اعلام می‌کرد که آخر هفته هوای شمال بارانی و دریا طوفانی است، یک عده جوّ ایجاد می‌کردند که «این طوری می‌گویند که مردم نروند».

در یک مملکت، هر کجا که باشد، نقاط ضعف بسیاری وجود دارد و گاه جوّی، عادتی، رفتاری یا گرایشی ناپسند، مثل بیماری وبا و طاعون وارد می‌شود و به سرعت شیوع می‌یابد و البته علّت اصلی شیوع ناهنجاری‌های رفتاری در یک جامعه، ابتدا خود مردم هستند، نه حکومت.

جالب آن که در این گونه موارد، از واژه‌ی «دولت» هم استفاده نمی‌کنند، بلکه «حکومت» می‌گویند، تا همگان را شامل گردد و به مقصود آنها نزدیک‌تر باشد.

در هر حال، دولت یا حکومت یا هر اسم دیگری که رویش بگذارند، معمولاً تا حادثه‌ای منتشر نگردد، متوجه نمی‌شوند و دستگاه‌های اطلاعاتی و قضایی نیز تا اتقافی خاصی رخ ندهد و یا شکایات مردمی سرازیر نشود، نسبت به موضوعی حساس نبوده و نخواهند شد.

البته نمی‌توان منکر شد که بسیاری از افرادی که خودشان در بدنه‌ی نظام شاغل هستند نیز فریب همین تشکیلات‌ها هرمی را خورده بودند، چرا که آنان نیز عوامانی بودند، مانند آن عده از عوام مردم که گمان می‌کردند این نیز نوعی سرمایه‌گزاری برای کسب درآمد راحت‌تر و بیشتر است.

اما فراموش نکنیم که حتی سال‌ها پس از فتاوای علنی مراجع تقلید مبنی بر حرام بودن این نوع معاملات و پس از هشدارهای مقامات امنیتی و قضایی و پس از ده‌ها برنامه‌ی رادیویی و تلویزیونی گسترده و پس از دستگیری باندهای بسیار و ...، هنوز بسیاری از مردم در این تشکلات هرمی سرمایه‌گزاری می‌کردند و هنوز هم چنین است.

ما عادت کرده‌ایم که خطا را به رغم آگاهی به مضراتش انجام دهیم و پس از آن که ضرر و زیان دیدیم، دیگران را در زمین و آسمان مقصر کنیم که چرا جلوی ما را نگرفتید و چرا چنین و چنان نکردید؟ این رفتار نادرست، حتی در خانه نیز دیده می‌شود، چه رسد به جامعه.

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه