ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: عالم حیات و مراتب آن بسیار گسترده و میان تمامی مراتب و اجزایش ارتباطاتی بر اساس حکمت و نظم آفرینش الهی وجود دارد.
بدیهی است همان گونه که ما در زندگی محدود و مادی خودمان برای هر کاری نقشهای، برنامهای، راه کاری و وسایط و نیز وسایلی داریم، ربوبیت و اداره کل نظام آفرینش نیز بر همین قواعد استوار است. مثلاً چنین نیست که انزال وحی ملکی به نام جبرئیل و جنودش داشته باشد، قبض ارواح ملکی به نام عزراییل و جنودش داشته باشد، توزیع رزق ملکی به نام میکاییل و جنودش داشته باشد، اما وزش باد یا چرخش زمین، یا حتی تپش قلب، ملک و فرشتهای مأمور به آن نداشته باشد.
الف - در قرآن کریم میخوانیم که هر چیزی در این عالم «ملکوتی» دارد که ملکوتش در دست خداست:
«فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» (یس، 83)
ترجمه: پس منزه است آن كه ملكيت حقيقى و تسلّط كامل بر همه اشيا به دست (قدرت) اوست، و (همه شما انسانها) به سوى او بازگردانده مىشويد.
پس اگر فرمود هر چیزی از آسمان و عرش نازل میگردد و خزاینش نزد خداست، یعنی: «چرخ با این اختران نقض و خوش و زیباستی – صورتی در زیر دارد آن چه در بالاستی».
از این رو در قرآن میخوانیم که خدا و ملائک نه تنها برای رسولش (صلوات الله علیه و آله)، بلکه برای شما مؤمنین نیز صلوات دارند، بدیهی است که این صلوات معانی و مفاهیم خود را دارد و فرشتگان و کارهای مربوطه را دارد که سبب هدایت میشود:
«هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا» (الأحزاب، 43)
ترجمه: اوست كسى كه با فرشتگان خود بر شما درود مىفرستد تا شما را از تاريكيها به سوى روشنايى برآورد و به مؤمنان همواره مهربان است.
یا هم چنین میخوانیم که ملائک دعا و لعن دارند، یا دعای دعا کننده را بالا میبرند یا استجابت را به پایین منتقل میکنند، یا الهام میکنند و ...، پس بسیاری از این امور در قالب عبادت به شکل تسبیح، تمحید، رکوع و سجود انجام میپذیرد.
ب - دقت شود که هر چه در عالم هستی وجود دارد، تجلی اوست. پس، همان گونه که اگر فرشتهی وحی نباشد، وحی نازل نمیگردد، اگر فرشتهی ذکر و رکوع و سجود نباشد نیز تجلی و ظهور آن در زمین و انسان محقق نمیگردد.
پس اگر علم و حکمت و حیات و قدرت او در عوالم مادی و غیر مادی ظهور دارد، سبوحیت، قدوسیت، معبودیت و ممدوح بودن نیز تجلی و ظهور دارد که از مراتب آن، تسبیح، تمحید، تمجید، رکوع و سجود ملائک است.
کلمات کلیدی:
پاسخ های کوتاه