در مکتب سرور زنان عالم، حضرت فاطمة الزهراء علیها السلام – 2/ نورانیت تفکر

وَ اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، ... وَ اَنارَ فِي التَّفَكُّرِ مَعْقُولَها  (خطبه فدک)

و گواهى مى ‏دهم كه معبودى جز خداوند نيست و شريكى ندارد، ... و معقول (شناخت عقلی)  را در تفکر (به خداشناسی) نورانی (روشن) ساخت

در باب توحید، ابتدا به قلب و فطرت اشاره نمودند و در این فراز به «عقل» توجه داده‌اند، چرا که «عقل و قلب» دو ابزار شناخت آدمی هستند و کار عقل نیز تفکر است.

تفکر می‌تواند در ظلمات سیر کند و هیچ نتیجه‌ای جز شک، تردید و ظن‌ و گمان نداشته باشد، اما تفکر در توحید و خداشناسی که مبتنی بر قلب (توحید فطری) باشد، در نور و روشنایی سیر می‌کند. لذا ابتدا به اخلاص قلبی تأکید نمودند و سپس به نورانی شدن فکر در تعقل و شناخت او تصریح نمودند. دقت شود که نفرمود: «عقل نورانی می‌شود»، چرا عقل خودش نور و نبی درونی است، بلکه فرمود: وقتی در مورد خدا تفکر می‌کنی «معقول = آن چه با عقل شناخته می‌شود» برایت نورانی و روشن می‌شود.

کلمات کلیدی:  حدیث امروز