به شعبان، ماه رسول الله صلوات الله علیه و آله خوش آمدید / مناجات شعبانیه -3
امام خمینی (ره): [ماه شعبان]، مهیا کردن مسلمین است براى ضیافت خدا، ادبش آن مناجات شعبانیه است. من ندیدهام در ادعیه، دعایى را که گفته شده باشد همه امامها این دعا را مىخواندند، در دعاى شعبانیه این هست. (صحیفه امام، ج۱۳، ص: ۳۱)
وَ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَ تَخْبُرُ حَاجَتِی وَ تَعْرِفُ ضَمِیرِی وَ لا یخْفَی عَلَیكَ أَمْرُ مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَای وَ مَا أُرِیدُ أَنْ أُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقِی وَ أَتَفَوَّهَ بِهِ مِنْ طَلِبَتِی وَ أَرْجُوهُ لِعَاقِبَتِی
آنچه را در دل من میگذرد میدانی، از نیاز من آگاهی، ضمیر و درونم را میشناسی و فرجام و سرانجام زندگی و مرگم از تو پنهان نیست. آنچه را كه میخواهم بر زبان آورم و از خواستهام سخن بگویم و به حسن عاقبتم امید بندم، همه را میدانی.
انسان برای نجات خود از گرفتاریها و برآورده شدن نیازها و بالاخره رسیدن به «امنیت»، به هر کس که رجوع کند با مشکل عدم شناسایی او از خودش مواجه است. هر چه بگوید و هر چه توضیح دهد، باز نمیتواند خودش، حالش، شرایطش، گرفتاریایش، نگرانی و ضعفش را آن گونه که هست تشریح کند و البته هر چه که بگوید، ممکن است مورد قبول واقع شود، اما دلیلی ندارد که مخاطب باور نیز بنماید. اما وقتی به خدای خود رجوع میکند، قلبش مطمئن است که ربش کاملاً او را میشناسد و به ضمیرش آگاه است و از تمامی نیازها و گرفتاریهای او آگاه است. پس با خلوص و اطمینان و امید کامل با او راز و نیاز میکند.
کلمات کلیدی:
یادداشت دعا شعبان