ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: تکلیف یک انسان عاقل و بالغ که بویی از انسانیت برده است، دغدغه اصلاح زندگی فردی و اجتماعی در تمامی شئون آن می‌باشد. ممکن است چگونگی روش در هر موضوع یا شرایط زمانی و مکانی خاص و حتی با توجه به شرایط مخاطب متفاوت باشد، منتهی آن چه که هیچ گاه از یک «انسان عاقل – به ویژه اگر مسلمان باشد» انتظار نمی‌رود و پذیرفته نیست، همان «بی‌خیالی» و «بی‌تفاوتی» است که در سطح کلان و گسترده به سوی آن دعوت و کشانده می‌شویم.

الف – بدیهی است که مشکلات فرهنگی جامعه، فقط بد حجابی نیست؛ بد حجابی نیز اختصاص به بانوان ندارد، در مورد مردان نیز وجود دارد. پوشیدن شلوار فاق کوتاه، به گونه‌ای که با هر حرکتی حتماً باسن پیدا شود، عین کشف عورت است و ... .

ب – البته که کار فرهنگی در درجه‌ و رتبه‌ی نخست هر امری قرار دارد، چرا که زیر ساخت است. اما کار فرهنگی نیز تعریف دارد، استراتژی دراز مدت و کوتاه مدت دارد، تاکتیک‌ها و روش‌ها و نیز ابزار خود را دارد.

*- وقتی مادر، دختر خود را تا 8 سالگی با یک تاپ و شلوارک و یا استرچ بچه‌گانه در مجامع حاضر کرد، نمی‌تواند یک شبه کار فرهنگی کند و به او بگوید: تو از فردا صبح دیگر بالغ و مکلف هستی، پس حجابت را رعایت کن.

*- وقتی در مهد کودک، کلاس‌های آموزشی و ...، به کودکان از سه سالگی، آرایش و رقص‌های گوناگون یاد دادند و پدر و مادر افتخار کردند که فرزندشان مثل فلان رقاصه می‌رقصد، حتی به او رقص‌هایی چون «تانگو» یاد می‌دهند و به او چگونگی عشوه و دلربایی را به او می‌آموزند، نمی‌شود ناگهان او را مخاطب قرار داد و گفت: «تا به حال هر چه آموختی خلاف بود، از فردا چنین بکن و چنان باش».

*- سخت است به کودک و نوجوانی که از وقتی چهار دست و پا راه می‌رفته تا سنین نوجوانی، پای ماهواره و شبکه‌های آن چنانی اینترنتی و تلویزیون خانگی و ...، رشد یافته است و با فرهنگ القایی و تحمیلی غیر اسلامی و حتی غیر انسانی شکل گرفته‌ است، گفت: از فردا حجابت و یا معاشرت و گتفگویت با نامحرم را رعایت کن و یا فرهنگ و حقوق اجتماعی را مغتنم بشمار.

*- پس، کار فرهنگی، بیل‌برد، سخنرانی، چاپ و توزیع کتاب و جزوه و ... نیست، اینها همه ابزار کار فرهنگی هستند، چنان چه در تبلیغات ضد فرهنگی نیز از همین ابزار سوء استفاده می‌شود.

ج – البته که آموزش، نصیحت، موعظه، تذکر زبانی و بالاخره امر به معروف و نهی از منکربه شیوه‌های گوناگون و هم چنین قانون و ضمانت اجرایی آن، لازمه رشد و تعالی انسان در تمامی عرصه‌ها و امور زندگی فردی و اجتماعی او می‌باشد، اما «کار فرهنگی»، که مسئولیت اصلی‌اش با «خانواده» و «دولت – به معنای عام» است، بسیار گسترده‌تر است. چنان چه مفسدین، فاسقین و دشمنان بشریت نیز هر انحرافی را با کار فرهنگی القا کرده و می‌کنند.

پس، دغدغه سلامت و صلاح شخص و جامعه، در هر انسان عاقل و سالمی باید وجود داشته باشد، به ویژه اگر مسلمان باشد. نصحیت و تذکر و ... نیز لازم است، اما کار فرهنگی عمیق، ریشه‌دار، تعریف شده و اصولی، در اولویت قرار دارد. 

بدیهی است که کار فرهنگی را باید از «خود» شروع کرد، انسان تا فرهنگ خود را تغییر ندهد و با خود کار فرهنگی نکند، نمی‌تواند در فرهنگ دیگران تغییر مثبتی ایجاد نماید.

 

 

 

کلمات کلیدی:  حقوقی و احکام   حجاب