اخلاق محمدی صلوات الله علیه و آله / 2 – ارتباطات

تزاوَرُوا تَحـابـّوا و تَصـافَحُـوا و لا تَحـاشَمُـوا /بحارالانوار - ط-بیروت/ ج75، ص 347) 

به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.

انسان باید از سویی با خدا و از سویی با انسان‌های دیگر اُنس بگیرد تا به کمال رسد، و این اُنس جز با "ارتباط صمیمانه" میسر نمی‌گردد. اما انسان به جای آن که از ابزار و امکانات برای ارتباط و اُنس بیشتر بهره ببرد، خودش اسیر ماشینیسم شده و به بندگی ابزار درآمده است و این زندگی ماشینی و مجازی بین انسان‌ها فاصله انداخته است.

تجزیه، مقدمه فساد و تباهی است، خواه در یک عنصر باشد، یا خاک یک کشور، یا یک ملت، یا یک جامعه و خواه در بین خانواده و دوستان. ارتباطات مجازی (تبریک، تسلیت، احوالپرسی و گفتگوی مجازی) اُنس نمی‌آورد. باید با یک دیگر مرتبط شد، گرمی وجود و صمیمت یک دیگر را حس کرد و از خشمِ جدایی‌آور که موجب مقابله به جای وحدت می‌شود اجتناب نمود.

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   «اخلاق محمدی»