بسم الله الرحمن الرحیم، اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجّل فرجهم؛

سلام بر ماه مبارک رمضان، سلام بر امام زمانش (عج) و سلام بر میهمانانش؛

ماه مبارک رمضان رسید، ماه میهمانی خدا برای من و برای تو و برای هر کس که به او نظر دارد، او را دوست دارد و مشتاق دیدار اوست   .

این ماه، ویژگی‌های بسیاری دارد که شاخص آن نزول قرآن کریم به قلب مبارک خاتم الانبیاء حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله در شب قدر و نیز ضربت خوردن امیرالمؤمنین علیه‌السلام و شهادت ایشان در همان شب‌های قدر است.

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: «شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ يُضاعِفُ اللّه‏ فيهِ الحَسَناتِ وَ يَمحو فيهِ السَّيِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَكَةِ» (بحار الانوار(ط-بیروت) ج93 ، ص340)

ترجمه: ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مى‏افزايد و گناهان را پاك مى‏كند و آن ماه بركت است.

گفته‌اند که ماه مبارک رمضان، ماه میهمانی خداست، «ضیافت‌الله» است. ماه میهمان شدن من و تو (ما) است.

البته ما همیشه خلق خدا، بنده‌ی خدا، مرزوق و مرحوم خداوند رحمان و رحیم هستیم، چه او را بشناسیم، بندگی کنیم و رشد نماییم، چه خدایی نکرده کسی غافل و جاهل بماند. اما، همیشه «میهمان» او نیستیم و فرق است بین «بنده» با «میهمان» و فرق است بین توجه و لطف معبود کریم به بنده‌اش، با توجه صاحبخانه به میهمان محبوبش.

تفاوت‌های زمان و مکان:

همه زمین‌ها و زمان‌ها و هر آن چه در آنهاست، مال خداست، اما برخی از مکان‌ها و زمان‌ها را به خود اختصاص داد تا نشانه، امکان و فرصت مضاعفی باشد. مکان‌هایی که محل ظهور آشکار و تعیین کننده نشانه‌های هدایت کننده‌‌ی بودند، مثل کعبه معظمه، کربلای معلی، مساجد  و حرم‌ها؛ و هم چنین همه زمان‌ها مال اوست، اما ازمنه‌ای را مقدس و نشانه قرارداد، زمان‌هایی که هنگام ظهور آن آیات و نشانه‌های هدایت بودند. مانند ماه مبارک رمضان، شب قدر و ... .

 

اما زمان مقدس، نسبت به مکان مقدس تفاوت‌ها و فضیلت‌هایی دارد، از جمله آن که:

*- مکان را من و شما باید تلاش کنیم، از نقطه‌ای به نقطه‌ی دیگر عزیمت کنیم، رنج سفر را تحمل کنیم تا اگر توفیق دست داد به زیارت آن مکان نائل گردیم و معلوم نیست که این توفیق چندبار دست دهد – اما زمان، این چنین نیست و منوط به توفیق و زحمت ما نمی‌باشد، بلکه خودش به سراغ ما می‌آید و به ما اقبال نشان می‌دهد و آن نیز نه یک بار، بلکه سالی یک بار.

*- برکات مکان شامل کسانی می‌گردد که در آن حضور یافته و یا به آن توجه کنند (مثل توجه به قبله)، اما برکت زمان همگان را شامل می‌گردد. مضافاً بر این که معلوم نیست حضور یا توجه فیزیکی هر زائری مقبول افتد و او را شامل برکات آن مکان نماید، اما برکت زمان، همگان را شامل می‌گردد، حتی کسانی که توجهی به آن ندارند. لذا رسول اعظم صلوات الله علیه و آله در خبر فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، نه تنها مسلمین جهان، بلکه همه انسان‌ها را مخاطب قرار داده و فرمودند:

«أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ»

ترجمه: اى مردم! همانا ماه خدا ، همراه با برکت و رحمت و آمرزش ، به شما روى آورده است.

و در فرا رسیدن هر ماه رمضان سه‌ بار می‌فرمودند:

«لمّا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ_ سُبحانَ اللهِ! ماذا تَستَقبِلُون؟! و ماذا یَستَقبِلکُم؟» (میزان الحكمه، روايت 7445)

ترجمه: سبحان اللّه‌! به پیشواز عجب ماھى مى‌رويد؟ و عجب ماھى به شما روى مى‌آورد؟

و نیز فرمودند:

«لَو یَعلَمُ العبد ما فی رمضان لود أن یکونَ رَمَضانُ السَّنَةَ» (میزان الحكمه، روايت 7444)

ترجمه: اگر بنده ارزش ماه رمضان را بداند، آرزو مى كند كه سراسر سال، رمضان باشد.

 

 پس، با اشتیاق و نشاط به این ماه مبارک خیر مقدم بگوییم، با نماز، توبه، اگر معذوریت نداریم روزه‌، تلاوت قرآن کریم و نیز تفکر در دنیا و آخرت‌مان، این ماه عزیز و این فرصت استثنایی را قدر بدانیم، باشد که شب‌های قدر را نیز بهتر درک کنیم؛ شاید شب قدر ما نیز برسد، نور قرآن کریم به قلب ما نیز بتابد و تقدیرمان را متغیر نماید.

کلمات کلیدی:  یادداشت   رمضان