پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): مهم نیست که برهان علیه خداوند سبحان را چه کسی اقامه می‌کند، آیا اسمش فارسی و عربی است و یا غربی، آیا مشهور است و یا گمنام، آیا فیلسوف است و یا عوام و ...؟ بلکه مهم این است که اولاً برهانش چیست؟ و ثانیاً حتماً باطل است، چرا که خداوند متعال حق است و با این حرف‌ها، و استدلال‌ها ضعیف و غلط، نمی‌شود حق را تکذیب نمود.

الف – اگر دقت فرمایید، در فرضیه‌ی فوق، خدا انکار نشده است، بلکه یک گام در انحطاط بیشتر رفته و می‌گوید: «خدا هست، اما یا شرور است و یا ناتوان!» [العیاذ بالله].

خب، چنین شخصی، اصلاً خدا را نمی‌شناسد! او یک اوهام و تخیلی در ذهنش درست کرده و نامش را "خدا" را گذاشته است و مکرر با این تخیلش بازی می‌کند و البته در این بازی نیز سعی می‌کند به جنگ او رفته شکستش دهد و به گمانش که توانسته خدا را شکست دهد!

او اصلاً نمی‌داند که وقتی می‌گوید: «خدا»، باید خالق، علیم، حکیم، مالک، ربّ، رازق ... و خلاصه هستی و کمال محض باشد، "سبحان" باشد و از هر نیستی، کاستی و عیبی منزه باشد، وگرنه خدا نیست، بلکه همان اوهام خودش است.

ب – چه چیزی در این عالم هستی وجود دارد که آن را خداوند سبحان نیافریده باشد؟! حال آیا او که خیر محض است، چیزی به عنوان "شرّ" آفریده است؟! آیا کسی موجودی به نام "شرّ" می‌شناسد؟! ختی آفرینش ابلیس لعین نیز شرّ نبوده است، چنان که هزاران سال خداوند متعال را عبادت می‌نمود و به همین دلیل به مقامات ملکوتی رسیده بود. اما خودش راهش را کج کرد! و اکنون نیز خداوند متعال به او هیچ تسلطی بر بندگان مؤمنش نداده است، و بودنش تماماً برای مؤمنان و دشمنانش خیر است.

آیا زهر خزندگان و حشرات 13

 است - آیا وجود آن چه میکروب می‌نام و یا باکتری‌هایی که برای انسان مضر است و برای طبیعت لازم،  شرّ است - یا میوه‌ی گیاهانی چون تریاک و قارچ سمّی، یا دندان‌ها و پنجه‌های شیر و پلنگ، یا حرارت خورشید و برودت یخچال‌های طبیعی، یا شهوات گوناگون آدمی و یا ... شرّ هستند؟! پس در آفرینش چیزی به عنوان شرّ وجود خارجی ندارد، بلکه چگونگی مواجه و استفاده‌ی انسان است که یا برای او خیر می‌شود و یا شرّ. میوه، الکل دارد که بسیار هم برای انسان مفید است، حال اگر کسی میوه را تبخیر کرد، به شراب مبدل نمود، نوشید و مست کرد، فعل او برایش شرّ می‌شود، نه الکل موجود در میوه.

چ – نقص، نبودن کمال است – ضعف، نبودن قوت است – جهل، نبودن خِرد است – نادانی، نبودن علم است – بیماری، نبودن سلامتی است – زشتی، نبودن زیبایی است – ظلم، نبودن عدل است – قساوت، نبودن رحم است – فقر، نبودن غنا است و ...؛ پس این شرور، عدمی هستند و وجود خارجی ندارند که کسی بخواهد آنها را از بین ببرد، و سؤال شود که آیا نمی‌خواهد و یا نمی‌تواند؟!

●- یک جمله، فقط یک جمله است. ممکن است که دعوت به حق باشد و یا دعوت به باطل – راست باشد یا دروغ – صدق باشد یا کذب – تعریف درست و به حق باشد و یا دروغ، تهمت، غیبت، نمّامی (سخن‌چینی)، فتنه، توطئه و ...؛ حال اگر این جمله، دعوت به باطل، دروغ، تهمت و غیبت بود، خداوند متعال چه چیزی را از بین ببرد، جمله را؟!

●- علم، علم است - یک کشف علمی، فقط یک کشف علمی است. حال ممکن است که برای رشد و اعتلا و سلامتی دنیوی و اخروی بشر به کار گرفته شود، و ممکن است که برای فریب، ظلم، جنایت، چپاول و هر گونه فسق و فساد دیگری به کار گرفته شود؛ حال خداوند متعال چه چیزی را از بین ببرد، علم را؟!

●- ابزار (صنعت) نیز همین‌گونه است؛ با چاقو عمل جراحی نیز انجام می‌پذیرد و با اسلحه می‌توان مقابل ظالم ایستاد و البته می‌توان ظلم نمود! حال آیا خداوند سبحان، چاقو و اسلحه را از بین ببرد؟!

●●●- بنابراین، آن چه باید از میان برداشته شود، "فاعل شرور" است، یعنی کسی که کاری انجام می‌دهد که به ضرر خودش و جامعه تمام می‌شود؛ و البته که هیچ ظالمی، بیش از چند صبا مهلتی که به او داده شده، زنده نخواهد ماند و در آخرت نیز نزد انسان‌های حقیقی نخواهد بود، بلکه در زندانی که خود درست کرده، معذب می‌گردد.

●- در نتیجه، اگر جمله و استدلال فوق از شخصی به نام اپیکور باشد، معلوم می‌شود که نه تنها چیزی نمی‌دانسته، بلکه حتی زحمت فکر کردن را نیز به خودش نداده است، که اول کمی فکر کند، بعد سخن بگوید! و از هر شخص دیگری باشد نیز همین‌طور.

مشارکت و هم افزایی‌ - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی

پرسش:

برهان اپیکور: در عالم "شرّ" هست، یا خدا نمی‌خواهد آن را از بین ببرد، پس شرور می‌شود و یا نمی‌تواند از بین ببرد، پس قادر مطلق نیست. پاسخ چیست؟!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10214.html

 پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

      

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه