پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):
الف – ایمان، محصول شناخت عقلی، فهم و باور قلبی است و رستگاری نیز مستلزم انجام عمل صالح، توأم با ایمان میباشد، یعنی انسان مؤمن، کار خوب را برای خدا انجام میدهد و از کار بد نیز برای او اجتناب میورزد، چرا که مؤمن، معادگراست.
اما "حفظ آیات قرآن کریم"، یا حتی احکام، یا تاریخ یا هر علم دیگری، کاری مربوط به "ذهن" است؛ لذا یک کافر نیز میتواند قرآن کریم و یا صدها حدیث را حفظ نماید و به هیچ کدام نیز ایمان نداشته باشد و یا عمل ننماید. پس رستگار نمیشود.
ب – آن چه که خداوند متعال از بندگانش خواسته، ابتدا ایمان است که مستلزم شناخت و علم میباشد و سپس عمل صالح که مستلزم اطاعت از پیامبر و امامان علیهم السلام و رعایت احکام [بایدها و نبایدها] میباشد و البته تلاش برای خلوص در عمل.
بنابراین، اگر فلاح و رستگاری در حیات اخروی، مستلزم حفظ قرآن کریم بود، خداوند متعال آن را بر همگان واجب مینمود. اما حفظ آیات، فقط یک فضیلت لحاظ شده است، آن برای مؤمن، نه برای همگان؛ حفظ قرآن کریم نیز یک عمل صالح است که به پشتوانۀ ایمان ارزش دارد، نه یک حکم شرعی. پس، خوشا به حال مؤمنی که آیات قرآن کریم را نیز حفظ نموده است؛ اما معنایش این نیست که اگر کسی حافظۀ قوی نداشته باشد و حفظ ننموده باشد، رستگار نمیشود.
در قرآن مجید، یک آیه نیز وجود ندارد که فرموده باشد: «حافظان قرآن به بهشت رفته و رستگار میشوند»؛ اما در آیات متعددی فرموده است که فقط اهل ایمان و عمل صالح رستگار میشوند:
«الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ» (الرعد، 29)
ترجمه: آنان كه ايمان آوردهاند و كارهاى نيك انجام دادهاند، [خوشا به حالشان که] خوشترينها را خواهند داشت و براى آنان بازگشتگاهى نيكوست.
ج – چنین نیست که اعضای گروهکهای فاسد، فاسق و تروریستی مانند داعش، همه حافظ قرآن باشند؛ خیر، بلکه بسیاری از آنان حتی نه تنها بیسواد نیز هستند، بلکه تمامی آنها جاهل "بیخِرد" نیز میباشند، چرا که انسان عاقل [حتی اگر مؤمن نباشد]، خود را عامل اهداف امریکا، انگلیس و اسرائیل قرار نمیدهد و تجاوزگر و تروریست نمیگردد.
دقت شود که هر "تعصب کوری"، از جهل، بیسوادی و پیروی از هوای نفس نشأت میگیرد.
د – گروهکهای تروریستی که به نام اسلام جنایت میکنند، مانند سازمان منافقین در ایران – طالبان – القاعده – داعش – بوکو حرام و ...، که همه تولید امریکا و سیا و موساد میباشند، پدیدهی جدیدی نیستند؛ در گذشتههای دور و نزدیک نیز از این گروهکها بسیار بودهاند؛ مانند "خوارج" در دوران امیرالمؤمنین علیه السلام، که در بین آنها اهل نماز، روزه، ریاضت، حفظ قرآن و حتی مجاهدت و جنگ در سپاه اسلام نیز بسیار بیشتر بود، و یا برخی از کوفیان که برای ثواب و ورود به بهشت، آن جنایات را در کربلا رقم زدند. اینها همه تابع هوای نفس خودشان و دیگران هستند، اما تحت پرچم و نام اسلام و مسلمانی، خود و دیگران را فریب میدهند.
کلمات کلیدی:
پاسخ های کوتاه