پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

خداوند متعال، جسم و اعضا ندارد، حلقوم و تارهای صوتی یا زبان و فک ندارد که با آنها سخن بگوید، زبان خاص هم ندارد که به آن زبان سخن بگوید؛ بلکه کلمات و صداها را نیز خلق و نازل می‌نماید. هر چیزی به غیر از ذات مقدس الهی، خلق و مخلوق خداست، از جمله کلمات و صداها.

بنابراین، سخن گفتن خداوند سبحان به هر شکلی که باشد از اقسام «وحی - سخن پنهانی» است و البته اختصاصی هم به انبیای الهی علیهم السلام ندارد. چنان که به مادران حضرات موسی و عیسی السلام نیز وحی نازل نمود:

«وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحْزَنِي إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ» (القصص، 7)

- و به مادر موسى وحى كرديم كه او را شير ده و چون بر او بيمناك شدى او را در نيل بينداز و مترس و اندوه مدار كه ما او را به تو بازمى‏ گردانيم و از [زمره] پيمبرانش قرار مى‌دهيم.

«وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ * يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ» (آل عمران، 42 و 43)

- و [ياد كن] هنگامى را كه فرشتگان گفتند: اى مريم خداوند تو را برگزيده و پاك ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است * اى مريم فرمانبر پروردگار خود باش و سجده كن و با ركوع ‏كنندگان ركوع نما.

*- خداوند سبحان، حتی به حشرات نیز وحی می‌فرستد، چنان که فرمود:

«وَأَوْحَى رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ» (النّحل، 68)

- پروردگار تو به زنبور عسل وحی (الهام غريزی) فرستاد كه از كوه‌ها و درختان و داربستهائی كه مردم می‏سازند خانه‏‌هائی برگزين!

و تمامی الهاماتی که از جانب حق به قلب بشر نازل می‌شود نیز نوعی وحی است: «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا - سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏ اش را به آن الهام كرد» (الشمس، 8)

●- وحی، ممکن است با صدای فرشتۀ وحی ابلاغ شود، ممکن است در خواب و حتی تمثیل باشد [مانند خواب حضرات ابراهیم و یوسف علیهما السلام) و ممکن است هیچ کدام نباشد و به قلب القاء شود:

«وَإِنَّهُ لَتَنْزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ * نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ * عَلَى قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنْذِرِينَ» (الشعراء، 192 تا 194)

- و اين (قرآن) از سوی پروردگار جهانيان نازل شده است * روح الامين آنرا نازل كرده است * بر قلب تو، تا از بیم دهندگان باشی.

زبان وحی

بنابراین، کلام وحی، چه با صدا و چه بدون صدا، چه بر انبیای الهی و چه به دیگران، خلق می‌شود و سپس نازل می‌گردد و بدیهی است که خداوند سبحان وحی را به هر مخاطب و گیرنده‌ای، به زبان خودش می‌فرستد، نه به زبانی که نه گیرنده بفهمد او چه می‌فرماید و نه مخاطبان انبیا بفهمند. لذا وحی به زبان قوم هر پیامبری نازل می‌شود که خودش نیز با قومش به همان زبان سخن می‌گوید و باید وحی را به همین زبان به گوش آنان برساند تا بفهمند:

«وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» (ابراهیم علیه السلام، 4)

- ما هيچ پيامبری را نفرستاديم مگر به زبان قومش تا (حقايق را) برای آنها آشكار سازد، سپس خدا هر كس ‍ را بخواهد (و مستحق بداند) گمراه و هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) هدايت می‏كند، و او توانا و حكيم است.

*- خلق وحی به زبان‌های گوناگون، عجیب‌تر از خلقت این همه موجودات مادی و غیر مادی گوناگون نمی‌باشد.

«إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا» (النساء، 163)

- ما به تو وحي فرستاديم همانگونه كه به نوح و پيامبران بعد از او وحي فرستاديم و (نيز) به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط (بني اسرائيل) و عيسي و ايوب و يونس و هارون و سليمان وحی نموديم و به داود زبور داديم.

اعجاز

معجزه به کاری می‌گویند که دیگران در انجام آن یا مثل آن، ناتوان (عاجز) باشند، تا معلوم شود از جانب حق تعالی می‌باشد و نبوت و رسالت آورندۀ آن را به اثبات برساند.

چنین نیست که وحی (قرآن مجید)، ابتدا نازل شود و سپس به معجزه مبدل گردد؛ بلکه اولاً کلام خدا، خودش اعجاز است - ثانیاً نزول وحی اعجاز است - ثالثاً خود کلام و فحوای آن نیز اعجاز است، چرا که نه تنها کسی نمی‌تواند از خداوند متعال اخذ نماید، بلکه کسی نمی‌تواند حتی یک سوره یا چند آیه، مانند آن چه او نازل نموده، بیان دارد.

●- قرآن مجید، یک کتاب چند صفحه‌ای می‌باشد، اما سراسر خداشناسی، معادشناسی، انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، اخلاق و رفتار شناسی، حقوق، احکام، تاریخ، اخبار غیبی از گذشته و آینده (تا معاد)، پند و اندرز و موعظه، بشارت و انذار و نقشۀ راه می‌باشد. پس اعجازی در اثبات نبوت و رسالت حضرت محمد صلوات الله علیه و آله می‌باشد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

چگونه خداوند متعال با حضرت موسی به زبان عبری و با حضرت ختمی مرتبت به زبان عربی سخن می‌گفتند و این سخن گفتن چگونه در قالب کلام به معجزۀ حضرت محمد ص تبدیل می‌شود؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/12670.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه