پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

آیات قرآن مجید، همه تجلی علم خداوند علیم و حکیم می‌باشد و علم او محدود نیست که کسی بتواند به تمام بطن و حقیقت آن برسد؛ بلکه هر که بیشتر با تفکر و تعقل مطالعه نماید، بیشتر تعمق و تدبر نماید و بیشتر در مورد آن چه می‌خواهد بداند، غور و غوص کند، به حقایق بیشتری دست می‌یابد.

در آیۀ مربوطه، چگونگی فهم بیشتر بیان شده است:

«قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» (آل عمران، 26)

- بگو: «بار الها! مالك حكومتها تويی، به هر كس بخواهی، حكومت می‏بخشی، و از هر كس بخواهی، حكومت را می‏گيری، هر كس را بخواهی، عزت می‏دهی، و هر كه را بخواهی خوار می‏كنی. تمام خوبی‌ها به دست توست، تو بر هر چيزی قادری.

«قُل - بگو»، یعنی ابتدا بشناس، سپس باور کن (ایمان بیاور) و سپس به آن اقرار و اذعان نما.

در این آیۀ مبارکه، تصریح دارد که مسأله فقط «عزّت و ذلت» نیست، بلکه هر نوع مالکیت و حاکمیتی و به هر مقداری را نیز شامل می‌گردد و اساساً تمام خیر از اوست و اندازه‌گذاری‌ها (مقدرات) نیز از جانب خالقِ قادر و قدیر می‌باشد؛ چنان که فرمود: «إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ - ماييم كه هر چيزى را به اندازه آفريده‏‌ايم» (القمر، 49)

بنابراین، علیم خداوند است و به هر کسی، به هر مقداری که بخواهد علم می‌دهد - رازق اوست و به اندازۀ لازم رزق می‌دهد؛ «بِقَدَرٍ مَا يَشَاءُ - به اندازه‌ای که بخواهد» (الشوری، 2) ...، قادر، مالک، حاکم و عزیز نیز اوست و به هر کسی هر مقداری که بخواهد می‌دهد.

●- «عزّت»، یعنی: «نفوذ و شکست ناپذیری» و «عزیز» به کسی می‌گویند که هیچ راهی برای نفوذ و غلبه بر او وجود نداشته باشد.

بنابراین تمام «عزّت»، فقط از آن خداوند سبحان می‌باشد که خالق، مالک، حاکم، ربّ، غنی و حمید می‌باشد: «إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا - به درستی که تمام عزّت، از آن خداوند است» (یونس علیه السلام، 65)

حال که تمام عزّت از آن اوست، جز او کسی نمی‌تواند به دیگری عزّتی ببخشد و او را غیر قابل نفوذ گرداند و هم چنین کسی نمی‌تواند دیگری را ذلیل و خوار گرداند، به غیر از او.

اوست که هدایت می‌کند، اما ضرورت‌ها و لوازم هدایت شدن را بیان نموده است - تمام خیر به دست اوست و اوست که آدمی را عاقبت به خیر می‌کند و به بهشت می‌برد، اما بایدها و نبایدهای بهشتی شدن را بیان نموده است - اوست که به جهنم می‌برد، اما کاملاً بیان نموده که چه کسانی را به جهنم می‌برد .... و هم چنین اوست که «عزّت» می‌بخشد، اما بیان نموده که چه مواضع و عملکردهایی داشته باشید تا از نصرت خداوند متعال برخوردار گردید و از جانب او «عزیز» شوید و متقابلاً به هر کسی که عزّت نبخشد، ذلیل می‌شود.

*- امروزه شاهدیم که امریکا، انگلیس، فرانسه و سایر متحدان و نوکران، به رغم قدرت ظاهری، همگی «ذلیل» شده‌اند و نیروهای مقاومت، چه در فلسطین، یا لبنان، یا یمن و ... همگی «عزیز - شکست ناپذیر» شده‌اند. اهل ایمان و تقوا و مجاهدان در راه خدا، در هر کجا و با هر وضعیتی که باشند، در دنیا و آخرت «عزیز» می‌باشند و اهل کفر، شرک، ظلم، فساد و گناه، در هر موقعیتی و با هر چه داشته باشند، در دنیا و آخرت «ذلیل» می‌باشند!

در کربلا، سید الشهداء، خاندان و یاران به شهادت رسیدند و به اسارت برده شدند، اما خداوند متعال آنان را در دنیا و آخرت عزیز نمود؛ لشکریان کفر نیز به حسب ظاهر پیروز شدند، اما خداوند متعال، آنان را در دنیا و آخرت، ذلیل نمود. این یعنی: «وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ».

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   سوره آل عمران