س 468- کسی که در خانواده‌ایی بدنیا می‌آید که از نوزادی تا مثلا بلوغ اقتصادی و فکری (مثلا25 سالگی) نان ربا یا دزدی خورده و استخوانش فقط با حرام سفت شده، لذا این شخص به خاطر خمیره‌ی نادرستش مستعد انواع گمراهی‌ها و معاصی و لجاجت در پذیرش حرف حق و محدود برای دریافت انوار الهی است. خب با عنایت به اینکه این شخص ابدا در خراب شدن ذاتش مقصر نبوده، آیا می‌توان گفت مجازات این شخص برای فعل حرامش باید با تخفیف اساسی همراه باشد یا اصلا موافق عدالت نیست؟