سلام به محضر شریف امام زمان علیه السلام و سلام خدمت شما بزرگواران؛
بهترین نمود برای محبوبها و موجههای جامعه که بعداً مورد نفرت و غضب قرار گرفتهاند، انبیای الهی میباشند.
حضرت نوح علیه السلام
حضرت نوح علیه السلام، 950 سال در میان قومش درنگ نمود. ابتدا جوانی بود مانند سایر جوانهای قومش و کسی کاری نداشت که او در تبعیت حضرت آدم و شیث علیهما السلام مانده است، یا مانند آنان کافر و مشرک شده است؛ اما همین که مبعوث شد و گفت: «يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ - ای قوم من (تنها) خداوند يگانه را پرستش كنيد كه إلهی جز او برای شما نيست» (الأعراف 159)، نه تنها منفور شد، بلکه مغبوض واقع شد، تا جایی که به او گفتند: «ای نوح! خیلی با ما جدال کردی، عذابت را بیاور» (هود علیه السلام، 32) و علت این بود که خودشان ظالم بودند و طغیان کرده بودند «إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى - چرا كه آنها از همه ظالمتر و طغيانگرتر بودند» (النجم، 52)؛ و کار این گروه به جایی رسید که گفتند: «قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ - گفتند: ای نوح! اگر خودداری نكنی، سنگباران خواهی شد» (الشعراء، 116).
حضرت ابراهیم علیه السلام
حضرت ابراهیم علیه السلام نیز ابتدا جوانی ممتاز محسوب میشد، چرا که نزد عمویش آذر زندگی میکرد و او بتساز و بتفروش بود!
اما، همین که به عمو و قومش گفت: «إِنَّنِي بَرَاءٌ مِمَّا تَعْبُدُونَ - همانا من از آن چه میپرستید برائت میجویم» (الزخرف، 26)، عمویش گفت: «قَالَ أَرَاغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْرَاهِيمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا - گفت ای ابراهيم! آيا تو از خدايان من روي گرداني ؟ اگر (از اين كار) دست برنداری تو را سنگسار میكنم، از من برای مدتی طولانی دور شو!»؛ و چون ایستادگی کرد و قومش را متذکر شد که «قَالَ أَفَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُكُمْ شَيْئًا وَلَا يَضُرُّكُمْ - گفت: آيا جز خدا چيزى را مىپرستيد كه هيچ سود و زيانى به شما نمىرساند» (الأنبیاء، 66)، او را دستگیر کردند و به آتش انداختند!
حضرت موسی علیه السلام
حضرت موسی علیه السلام، در نوزادی توسط عوامل فرعون از رود نیل گرفته شد و البته خداوند متعال، مادرش را به او بازگرداند تا با شیر حلال مادرش بزرگ شود و پس از آن نیز در دامان جناب آسیه رشد نمود؛ اما در هر حال فرعون او را دوست داشت و قصدش این بود که او را فرزندخوانده و جانشین خود قرار دهد.
اما، همین که خداوند سبحان او را برگزید و فرمود که به همراه برادرش هارون علیه السلام نزد فرعون روند و از بخواهند که اولاً ایمان بیاورد و ثانیاً بنی اسرائیل را به آنها بسپارد، و او نزد فرعون آمد و گفت: «يَا فِرْعَوْنُ إِنِّي رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ- ای فرعونً من فرستادهای از سوی رب العالمین میباشم» (الأعراف، 104) منفور و مغضوب شد. ابتدا فقط مسخرهاش کردند، سپس به او دیوانه و ساحری بزرگ گفتند، و بالاخره قصد کشتنش را نمودند:
- فرعون گفت: بگذاريد من موسی را بكشم و او پروردگارش را بخواند (تا نجاتش دهد)! من از اين میترسم كه آئين شما را دگرگون سازد و يا در اين زمين فساد بر پا كند!
حضرت عیسی علیه السلام
حضرت عیسی علیه السلام، در گهواره با مردم سخن گفت و فرمود: «قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا - گفت من بنده خدايم به من كتاب (آسمانی) داده و مرا پيامبر قرار داده است.» (مریم علیها السلام، 30)
گروهی از یهودیان، خوشحال شدند که پیامبر موعود در تورات آمد و گروهی دیگر که همان کفار نفوذی به قوم یهود بودند، ساکت شدند و به مکر و نقشه علیه او پرداختند.
اما، همین که رسالتش را آغاز نمود و مردم را به سوی خدا خواند، دشمنیها شروع شد. گروهی او را فرزند خدا خواندند - گروهی دیگر او را جادوگر خواندند «فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ - پس كسانى از آنان كه كافر شده بودند گفتند اين[ها چيزى] جز افسونى آشكار نيست» (المائدة، 110)؛ و گروهی تصمیم گرفتند تا او را بگیرند، به صلیب بکشند و به قتل برسانند؛ اقدام نیز نمودند؛ اما امر بر آنها مشتبه شد و گمان نمودند که موفق نیز شدهاند!
- و گفتارشان كه ما مسيح عيسی بن مريم پيامبر خدا را كشتيم در حالی كه نه او را كشتند و نه بدار آويختند لكن امر بر آنها مشتبه شد و كسانی كه در مورد (قتل) او اختلاف كردند از آن در شك هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پيروی میكنند و قطعا او را نكشتند.
سایر انبیای الهی
حکایت سایر انبیای إلهی، چون حضرات لوط، هود، صالح، شعیب و دیگران نیز همین بود. ابتدا حتی محبوب بودند، از فرهیختگان و صالحان جامعه محسوب میشدند، اما همین که به حق دعوت کردند و از شرک برائت جستند، همه منفور و مغضوب شدند؛ به دیوانگی و جادوگری متهم شدند و سپس آنها را تهدید به اخراج از سرزمین نمودند و قصد جانشان را کردند؛ برخی را چون حضرت زکریا و فرزندش حضرت یحیی علیهما السلام را به شهادت رساندند و برخی دیگر را تحت آزارها و اذیتها قرار دادند.
●- ان شاء الله، در جلسه بعد، در بارۀ پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و امتش تا امروز، مطالبی ایفاد میگردد.