پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اگر جسد پدر، برادر، همسر یا فرزند خودشان، و حتی یک انگشتر کم ارزشی که به آن علاقه دارند و با آن خاطره دارند مفقود شود، چه می‌کنند؟! البته آنان که بویی از انسانیت، محبت و عشق نبرده و هیچ شرف و غیرتی ندارند، شاید هیچ کاری نکنند و برایشان مهم نباشد!

●- چرا به برخی از اذهان کاربران فضای مجازی القا شده که حتماً باید هر مطلبی را بخوانند، به آن اهمیت داده و حتماً یک پاسخ مناسب نیز بدهند؟! اگر نخوانند، محل نگذارند و پاسخ ندهند چه می‌شود؟! آیا کسانی که یک چنین مطالب سخیفی را منتشر می‌کنند، منتظر پاسخ شما هستند؟! یا گمان می‌کنید که اکنون همه شبهه‌ناک شده‌اند و شما باید پاسخ دهید تا شبهۀ آنان مرتفع گردد؟!

باور بفرمایید که اصلاً چنین نیست، بلکه گاهی پاسخگویی، سبب بازار گرمی آنها می‌شود! یک چیزی می‌نویسند، یک عده منفعل شده و پاسخ می‌دهند، آنها نیز به این بازی‌خوردگان می‌خندند!

●- سؤال یا شبهه، باید مبتنی بر یک منطقی (هر چند نادرست) باشد تا ارزش پاسخ منطقی داشته باشد. حال آیا ایراد به این که «چرا اجساد شهدا را پیدا و تشییع می‌کنیم؟!» با هیچ عقل و منطقی انطباق دارد که شما می‌خواهید پاسخ منطقی بدهید؟! وقتی مخاطب شما جاهل است، عناد و لجاج دارد و اهل هیچ منطقی نیست، پاسخ عقلی و منطقی به او، چه فایده‌ای دارد؟!

از این‌رو، خداوند متعال که خود در کلام وحی، ادعاها، شعارها و شبهات کفار و مشرکین را طرح نموده و پاسخ عقلانی، حکیمانه، منطقی و البته متذکرانه می‌دهد، و پیامبرش و امامان صلوات الله علیهم اجمعین را برای ابلاغ آیات و نیز روشنگری فرستاده است، در جایی می‌فرماید که به این دسته اصلاً پاسخ نده و آنان را به من واگذار کن و تو کار خودت را انجام بده:

«فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ» (القلم، 44)

ترجمه: اكنون مرا با آنها كه اين سخن را تكذيب مى‌كنند واگذار (به من بسپار)! ما آنان را از آنجا كه نمى‌دانند به تدريج به سوى عذاب پيش مى‌بريم.

و می‌فرماید که انسان عاقل و مؤمن، با جاهل (بی‌عقل و خرد)، مباحثه و مجادله نمی‌کند، بلکه از او جدا شده و دوری می‌جوید. اینها همه آموزه‌های لازم برای بحث و پاسخگویی می‌باشد:

«وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا» (الفرقان، 63)

ترجمه: بندگان (خاص خداوند) رحمان، كسانى هستند كه با آرامش و بى‌تكبّر بر زمين راه مى‌روند؛ و هنگامى كه جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گويند)، به آنها سلام مى گويند (یعنی خداحافظی کرده و با بى‌اعتنايى و بزرگوارى مى‌گذرند).

●- حال شما در ایراد به این که «چرا اجساد شهدا را کشف و تشییع می‌کنیم»، هیچ عقلانیت، منطق، شعور، فرهنگ، اخلاق، دست کم حسّ ملی و کمترین انسانیتی می‌بینید که بخواهید یک پاسخ عقلی و منطقی نیز بدهید؟!

●- انتظار دارند که چه کنیم؟! به شهدای مفقود الاثر هیچ توجهی نداشته باشیم و به طور کلی فراموش‌شان کنیم؟! – به پدران، مادران، همسران و فرزندان چشم به راه آنها هیچ اعتنایی ننماییم؟! – برای شهید هیچ حرمتی قائل نباشیم؟! تاریخ این مملکت، جنگ و مقاومت را محو کنیم؟! – یا جوانان مؤمن، غیور و مجاهد فی سبیل الله را سرخورده، مأیوس و دلسرد از هر گونه توجهی نماییم؟!

پس، اینها ایراد نیست، بلکه بروز و ظهور وجهه و مواضع خصمانه و شخصیت زبون و نیز دشمنی آنان می‌باشد؛ لذا پاسخ ندادن به آنها، بسیار ضروری‌تر و مؤثرتر می‌باشد.

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

برخی ایراد می‌گیرند که بعد از چهل سال استخوان‌های شهیدان را پیدا کردن و تشییع می‌کنیم و ...؟ چه توجیه عقلی و منطقی دارد؛ یعنی چه جوابی به این افراد باید داد؟

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10844.html

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه