پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

در واقع می‌گوید: «چرا تمامی فعالیت‌های دینی را تعطیل نکنیم، و جهان‌بینی مادی و مالی را جایگزین جهان‌بینی توحیدی و اسلامی، مبنا و منشأ اعتقادات خود قرار ندهیم»؟! پس مشکلش کمک به فقرا نیست، بلکه تعطیل هر نوع فعالیت دینی و فرهنگی می‌باشد!

مسئله این نیست که شخصی چنین می‌گفت، بلکه مسئله اصلی همان (به جای‌سازی) است که سالهاست در فضای مجازی فرافکنی می‌شود.

هدف اصلی این "به جای" سازان، نه ساخت مسجد است و نه کمک به فقیر، بلکه تغییر دین، شریعت و فرهنگ اسلامی، به هر رویکرد دیگری می‌باشد!

می‌گویند: «به جای زیارت پولش را به گرسنه بدهیم – به جای ساخت یا تعمیر مسجد و حرم، پولش را به فقیر بدهیم – به جای حج و عمره و  سایر واجبات، پولش را به نیازمند بدهیم و ...».

واژۀ "فقیر" در این به "جای سازی‌ها" برای تحریک احساسات مخاطب و پوشش دادن به این انحراف بزرگ می‌باشد، اما واقع این است که جهان‌بینی آنها توحیدی و اسلامی نیست و فقط "پول" را می‌بینند؛ مضافاً بر این که با اسلام مخالفند، با هر عبادتی که موجب ارتقای درجات روحی شود مخالفند؛ می‌خواهند در نهایت، یک رابطه فیزیکی، خشک و بی‌روح، بین جیب انسان و شکم گرسنه باقی بماند!

برای فریب دیگران می‌گویند: «خرج برای خدا»! خب، خرج برای خدا را خودش باید بگوید چگونه باشد، یا اینها در مقابل هر چه او فرموده، یک "به جای" جعل کنند!

آیا خداوند متعال خودش فرموده که به جای ساخت یا تعمیر مساجد، یا زیارت، یا هر کار خیر دیگری، مانند مجالس دینی و ...، پولش را به فقیر بدهید؟! می‌فرماید:

«إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَى أُولَئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ» (التوبة، 18)

ترجمه: مساجد خدا را تنها كسانى آباد مى كنند كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده و نماز برپا داشته و زكات داده و جز از خدا نترسيده‏ اند پس اميد است كه اينان از راه‏يافتگان باشند.

و در آیۀ بعد می‌فرماید که آب رساندن به حجاج و تعمیر مساجد، هر چند مسجدالحرام باشد، با مجاهدت (تلاش دشمن‌ستیز در راه خدا) یکسان نیست:

«أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» (التوبة، 19)

ترجمه: آيا سيراب ساختن حاجيان و آباد كردن مسجد الحرام را همانند [كار] كسى پنداشته‌ايد كه به خدا و روز بازپسين ايمان آورده و در راه خدا جهاد مى‌كند [نه اين دو] نزد خدا يكسان نيستند و خدا بيدادگران را هدايت نخواهد كرد.

●- بنابراین، جایگاه، اهمیت، ضرورت و آثار هر کاری، به ویزه اگر "فی سبیل الله" و در راستای اطاعت و عبادو او باشد، در جای خودش محفوظ است و نمی‌شود و نباید که برای آنها "به جای" جعل نمود و جایگزین ساخت!

نمی‌شود به جای نماز، نرمش نمود و تمرینات یوگا را انجام داد و در ضمن در دل با خداوند سبحان راز و نیاز نمود. نرمش و راز و نیاز به هر شکلی و به هر زبانی اشکالی ندارد، ولی جای نماز را نمی‌گیرد؛ چنان که رژیم غذایی، همیشه خوب است، ولی نمی‌شود جایگزین روزۀ ماه مبارک رمضان قرار داد.

فقر و فقیر

برخی گمان دارند که کمک به مسکین و فقیر و سائل (=درخواست کننده)، کاری پسندیده و مستحب است و اگر برای خدا باشد، ثواب دارد و او اجر می‌دهد؛ اما چنین نیست، بلکه برای کسی می‌تواند، واجب است و مؤمن کسی است که این مقدار رسیدگی را لطف نمی‌داند، بلکه حق آنان می‌داند و مقدارش را نیز در مال و اموال خود "معلوم" می‌نماید: «وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ * لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ - و همانان كه در اموالشان حقى معلوم است * برای سائل (درخواست کننده) و محروم (هر چند خودش درخواست ننماید) / المعارج، 24 و 25».

●- اما منحصر کردن "محرومیت" به مادیات و گرسنگی، نگاه کسانی است که دارای جهان‌بینی مادی و شکمی می‌باشند، اما انسان عاقل و مؤمن می‌داند که جامعه از نیازها و محرومیت‌های بسیاری برخوردار است که گاه از فقر و گرسنگی شخصی، بسیار مهم‌تر است. از جمله آنها "ضعف روحی و ایمانی و فقر علمی و فرهنگی" می‌باشد؛ نیاز روزمرۀ فقیر با کمی پول مرتفع می‌گردد، و گرسنه با لقمه‌ای نان سیر می‌شود؛ اما ضعف روحی و فقر فرهنگی و دینی، به این سادگی و سرعت برطرف نمی‌شود و مستلزم سرمایه‌گذاری‌ها و تلاش‌های بسیار گسترده و مستمر می‌باشد.

بنابراین، هر کسی به حد توان خود، در رفع نیازها و جبران فقرها می‌کوشد، خواه به دادن یک جرعه آب به تشنه یا لقمه‌ای نان به گرسنه، و یا سرپناهی برای نیازمند باشد و خواه به ساختن، تعمیر و آباد کردن مدرسه، دانشگاه، مسجد، حوزه علمیه و ... باشد و هیچ لزومی برای "به‌جای‌سازی" باقی نمی‌ماند.

مرتبط:

●- تاکتیک «به جایِ» - عامل اصلی در ایجاد هر انحراف، اعواج و ریشه‌ی هر دعوایی است. (27 خرداد 1393)

●- در وایبر و فضای مجازی شایع شده: آیا بهتر نبود به جای هزینه‌ برای عزاداری و گریاندن، دل یتیمی را شاد می‌نمودیم ، به جای نذری، به زلزله زده‌ها و ... کمک می‌کردیم؟ (3 آبان 1393)

●- خرج کردن برای امام حسین بهتر است یا اینکه بتوان به فقیری کمک کرد؟ یا به جای اینکه برای حسینیه‌ها خرج کنیم یا به سفرهای مکرر زیارتی برویم مشکل کسی را حل کنیم؟ آیا ثواب بیشتری نمی‌بریم؟ (25 اسفند 1392)

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

شخصی می‌گفت: چرا به‌جای ساخت حرم و هدیه دادن در راه خدا و خرج کردن در راه تبلیغ دین و خرج کردن در هیئت و... به فقرا کمک نکنیم؟!

پاسخ (نشانی لینک):

 http://www.x-shobhe.com/social/11160.html

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون