«ایکس – شبهه»: اگر خداوند متعال را قبول داشته و نسبت به او معرفت و ایمان داریم، ابتدا بپذیریم که هیچ امری عدالت او را تحت الشعاع قرار نمی‌دهد. کسی که عادل نباشد، حتماً ظلم به او راه دارد و ظلم نیست از نقص و ناتوانی است، پس این صفات که همه از آن مخلوق است، به خداوند سبحان راه ندارد.

سپس دقت کنیم که اگر خداوند متعال از همگان یک تکلیف را می‌خواست و برای همه یک جور حکم می‌نمود، شاید راهی برای بروز این سؤالات بود، اما وقتی می‌فرماید به اندازه‌ی هسته‌ی خردلی ظلم نمی‌شود و به هیچ کس بیش از وسعش تکلیفی نمی کنم «لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها – البقره 286»، معلوم می‌شود که بیش از تکلیفش نیز انتظاری نداشته و سؤال نمی‌کنند. از دیوانه کار عاقلانه انتظار نمی رود، از کسی که مستطیع نیست، حج نمی‌خواهند، از کسی که مالی ندارد، خمس و زکات طلب نمی‌گردد و ... . اما چنین نیست که گمان کنیم ای کاش در میان یک خانواده‌ی کافر بودیم و چیزی نمی‌دانستیم. به قول امام حسین (ع): خداوند راجع به بهشت‌اش گول نمی‌خورد. بدی و خوبی هر کس را به خودش الهام کرده است «فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها - الشمس،8». آن آمریکایی که برای حقوق سگش به دادگاه شکایت می‌برد و مدعی حقوق بشر است، نمی‌تواند در مقابل این همه ظلم بگوید: خانواده‌ی من مسیحی یا کلیمی بودند، پس چیزی از اسلام نمی‌دانستم و یا اساساً نمی‌توانستم که بدانم. راه عقل و شعور و تحقیق باز است.

در خاتمه دقت شود که خانواده و محیط، اگر چه از عوامل بسیار مؤثر رشد هستند، ولی همه‌ی علل و شروط به آنها ختم نمی‌گردد و سبب سلب اختیار، شعور، منطق و اراده نیستند. فرزندان حضرت آدم (ع) یکی خوب و یکی بد و قاتل شد. فرزندان بسیاری مؤمنین، اهل معصیت و فرزندان بسیار از غیر مؤمنین، اهل ایمان و تقوا شدند. کسانی که زمان بعثت انبیای الهی به آنها می‌گروند، از ابتدای نسل‌شان مؤمن به او نیستند. امروز هم همین‌طور است و اسلام به همگان عرضه می‌شود.

قبلاً نیز در این خصوص مطالب بسیاری درج شده است که اگر کلمه‌ای چون «عدل»، «عدل الهی» و ... را در بخش جستجو درج نموده و کلیک نمایید، در اختیار قرار می‌گیرد.

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه