Iranpn – یادداشت/ آرام – ر.: رئیس جمهور در سخنان خود به مناسبت آغاز نهمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی، به مطالب بسیار مهمی اشاره نمود و با دعوت به وحدت مجلس و دولت و پرهیز از صف‌بندی و لشکرکشی دون از شئون – که انتظار مقام معظم رهبری و همه ملّت است، بر توان رفع معضل بی‌کاری طی همین دو سال و نیز توجه به «دست به یقه شدن با آن بزرگتره» که لابد منظورش امریکا و انگلیس بود اشاره کرد.
احمدی‌نژاد در چند فراز به تبیین دیدگاهش راجع به ولایت و البته به معنای اعمش اشاره کرد. در فرازی گفت: «نه من باید تعصب دولت داشته باشم و نه شما تعصب مجلس. باید تعصب حق را داشته باشیم، باید تعصب انقلاب را داشته باشیم، تعصب خدا و پیغمبر را داشته باشیم، تعصب امام زمان را داشته باشیم، تعصب ولایت را باید داشته باشیم.»
و در فرازی دیگری افزود: «این کشور صاحب دارد؛ این انقلاب صاحب دارد؛ این حرف های امام است که می‌گویم. بیش از 300 بار امام فرمودند این کشور صاحب دارد و هر اتفاقی افتاد امام گفتند از ناحیه کس دیگری است. ما ارباب داریم و ما را آورده سر کار با خدمت به مردم، اجرای عدالت و عشق به ارزش‌ها تا مقدمه آمدن او را فراهم کنیم. اصلاً نظام ولایت فقیه دعوت به امام زمان است و اگر این را از نظام بگیری دیگر چیزی از آن باقی نمی ماند. عظمت جمهوری اسلامی به آینده‌ای است که دارد در برابر بشریت ترسیم می‌کند.»
من نوکرتر از شما هستم، چرا که شما نمایندگان حوزه‌ی انتخابیه خود هستید و من نماینده‌ی همه‌ی مردم ایران هستم.
خوب اینها نکات بسیار مهم و کلیدی در ترسیم دیدگاه‌های سیاسی و اعتقادی بود. اما از نکات قابل توجه دیگر در سخنان احمدی‌نژاد، تکرار تذکر بر «نوکر بودن منتخبین ملت» بود، هر چند که در هر اشاره‌ای به این معنا، وسط دعوا نرخ را نیز تعیین کرده و به نمایندگان گوشزد نمود، که من نوکرتر از شما هستم، چرا که شما نمایندگان حوزه‌ی انتخابیه خود هستید و من نماینده‌ی همه‌ی مردم ایران هستم. وی گفت:
«اینکه برخی می گویند ما نماینده ملت هستیم، باید گفت همه ما نماینده ملت هستیم. بالاخره نماینده ترین نماینده‌های ملت، رئیس جمهور است ولی من می‌گویم بنده نوکر ملت و کوچک همه شماها هم هستم».
رئیس مجلس هم اگر بشویم، باز به اندازه ریاست جمهوری نیستیم. زیرا رئیس جمهور بعد از مقام معظم رهبری بالاترین مقام رسمی کشور است و نماد یک ملت است
و هم چنین با همان روش خاص خود، ضمن تأکید مکرر بر خدمتگزاری، به حد و حدود ریاست مجلس در مقایسه با ریاست جمهوری نیز اشاره کرد و گفت: «هیچ چیز در این عنوان‌ها نیست. آیا برای من و شمایی که اینجا نشسته‌ایم بالاتر از ریاست جمهوری مقامی هم هست؟ رئیس مجلس هم اگر بشویم، باز به اندازه ریاست جمهوری نیستیم. زیرا رئیس جمهور بعد از مقام معظم رهبری بالاترین مقام رسمی کشور است و نماد یک ملت است و اگر این در جهت تعالی انسان، در جهت اجرای عدالت و پاکی و احقاق حقوق ملت نباشد، خسر الدنیا و الآخرة».
اگر به دور از حبّ و بغض‌ها به سخنان احمدی‌نژاد توجه کنیم، اذعان خواهیم نمود که «انصافاً راست و درست گفته است». رئیس جمهور، رئیس مجلس، کابینه و همه نمایندگان، نوکران این مردم هستند و چقدر بد است که نوکر نه تنها به خواست‌ها و اوامر ارباب توجهی نکند، بلکه بخواهد به او آقایی هم بکند!
انصافاً دولتی‌ها و مجلسی‌ها، خیلی انسان‌های شریف و ارزشمندی هستند. آنها تنها کسانی هستند که برای خدمتگزاری و نوکری، نه تنها مزد و پاداشی نمی‌خواهند، بلکه [به ویژه مجلسی‌ها
فقط امید داریم که از جیب ما نباشد. جیب‌بری نوکر از ارباب دیگر خیلی قباحت دارد و خطرناک هم هست.
] از پول و سرمایه خود و دیگران نیز هزینه‌های کلانی را مصروف می‌دارند، باشد که مردم آنها را به نوکری شناخته و انتخاب کنند. البته بعد از انتخاب چگونه می‌خواهند جبران کنند و دیون و قروض خود را بازپرداخت کنند، به ما اربابان ربطی ندارد. فقط امید داریم که از جیب ما نباشد. جیب‌بری نوکر از ارباب دیگر خیلی قباحت دارد و خطرناک هم هست. و البته به طور حتم و یقین چنین نخواهد شد.
اما نکته‌ی مهم آخر، شوخی رئیس جمهور با مجلسی‌ها بود. آخر او هر بار که با مجلسی‌ها روبرو می‌شود، ضمن حرف‌های جدی، یک شوخی معنادار هم دارد.
احمدی‌نژاد در آخرین شوخی خود با مجلسی‌های جدید گفت: «می خواهم یک شوخی هم با شما بکنم ...: ای کاش مجلس همین جا می‌ماند. اینجا همه به هم نزدیک‌تر صمیمی‌تر بودند. حالا همه رفتند زیر آن هرم بزرگ! و 200 میلیارد تومان امسال بودجه گذاشته‌اند برای کار عمرانی مجلس،! خدا بده برکت! 135 میلیارد هم گذاشته‌اند برای دفاتر نماینده‌ها! نفری 450 میلیون تومان! خدا به داد همه ما برسد!».
البته لابد منظور وی از «همین جا – یعنی مجلس قدیم» و نزدیکی همه به هم، نزدیکی ساختمان‌ها نبود، چرا که اهداف، دل‌ها، عقول و اهداف باید نزدیک شوند، وگرنه اربابان اصلی این نوکران که عمدتاً در دورترین و محروم‌ترین نقاط کشور زندگی می‌کنند.
اشاره به «هرم بزرگ» برای ساختمان مجلس جدید نیز نمی‌توانست بی‌منظور باشد. البته نمی‌گوییم که منظورش اشاره به همان شائبه و انتقادی است که چرا مجلس جدید را به شکل هرم فراماسون ساخته‌اند. ولی در هر حال واژه «هرم بزرگ» را به کار برد.
اما تصریح به «اختصاص 200 میلیارد تومان برای بازسازی مجلس؟!» و هم چنین «135 میلیارد تومان برای دفاتر نمایندگان – یعنی دفاتر نوکران ما» یعنی هر نماینده 450 میلیون تومان، به نظر شوخی نمی‌رسید. و واقعاً باید گفت: خدا به داد همه ما برسد!
البته نمی‌خواهم وارد مباحث عقیدتی گردم، وگرنه توضیح داده و استدلال می‌کردم که بعید است خدا به دادمان برسد. چرا که این نمایندگان یا نوکران را خودمان انتخاب کرده‌ایم و اگر خدایی ناکرده خوب عمل نکنند که «از ماست که برماست». لذا دعا می‌کنیم که خدا به داد خودشان برسد، تا با نیت، فکر و عمل صادقانه و خالصانه، دنیای ما و آخرت خودشان را آباد کنند.
در هر حال خوشحالیم که آن قدر ثروتمند هستیم که می‌توانیم برای نمایندگان و نوکرانمان دفاتر 450 میلیون تومانی تهیه کنیم و بدیهی است که با این دفتر و دستک و امکاناتی که در اختیار خدمتگزاران خود می‌گذاریم، انتظارمان نیز مضاعف می‌گردد.
در هر حال خوشحالیم که آن قدر ثروتمند هستیم که می‌توانیم برای نمایندگان و نوکرانمان دفاتر 450 میلیون تومانی تهیه کنیم و بدیهی است که با این دفتر و دستک و امکاناتی که در اختیار خدمتگزاران خود می‌گذاریم، انتظارمان نیز مضاعف می‌گردد.
و در خاتمه به خودمان (یعنی جامعه اربابان) متذکر می‌گردم که اگر صاحب‌کار یا ارباب یا هر چه که نامش را بگذاریم، به صورت مستمر و نزدیک به کار خدمتگزار و نوکر نظارت نداشته باشد، نظام کار از دستش در می‌رود و ناگهان نوکر ارباب می‌شود.
لذا مقام معظم رهبری نیز مکرر تأکید و اصرار دارند مردم مطالبات خود را به صورت مستمر پیگیر شوند.
فرزین ش.: پس از یک شست‌شوی کامل مغزی از مهد کودک تا دکترا، از من (آینده‌ساز) چه انتظاری دارید؟! 
