ایران‌پی‌ان – یادداشت/ع. چینی‌چیان: تبلیغات برای رقابت امری طبیعی و لازم است؛ در تبلیغات رقابتی، شعار و فضاسازی نیز غیر قابل اجتناب است؛ اما نامزدهای ریاست جمهوری نباید اذهان عمومی را به سطحی‌نگری، جوّزدگی کشانده و قربانی امواجی نمایند که چون کفی خروشیده و به زودی از بین می‌روند.

قرار نیست که مردم شخص یا جریانی را به قدرت و ثروت برسانند یا از لج یکی دیگری را به زمین زنند، بلکه قرار است رئیس قوه مجریه کشورشان را انتخاب کنند

چرا برای معرفی خود به جان یک دیگر افتاده و یا حتی اقدام به تخریب دستآوردهای این ملت می‌کنند؟! قرار نیست که مردم شخص یا جریانی را به قدرت و ثروت برسانند یا از لج یکی دیگری را به زمین زنند، بلکه قرار است رئیس قوه مجریه کشورشان را انتخاب کنند و تقریر بخشی از سرنوشت و تحقق آرمان‌های خود را به او بسپارند. پس نامزدها اگر واقعاً و قربة الی الله، قصد خدمت به این نظام، کشور و مردم را دارند، به جای جنجال‌های بیهوده، شعارهای توخالی، هیاهوهای ژورنالیستی که بیشتر به درد طرفداری از تیم‌های فوتبال می‌خورد، سخن از دغدغه‌های جدی این کشور و مردم به میان آورند و کلیات برنامه‌های جدی، قابل اجرا و ضروری خود را ارائه دهند تا مردم نیز بتوانند در فضایی آرام و معقول بیاندیشند و انتخاب کنند.

متأسفانه شاهد بودیم که به ویژه در چند ماه اخیر، عوامل جبری و حتی عمدیِ داخلی و خارجی، شرایط بسیار سخت اقتصادی و معیشتی را بر مردم تحمیل کردند تا آنجا که اذهان گمان کنند کشور هیچ مشکلی به جز اقتصاد معیشتی ندارد.

هر چند اقتصاد یک اصل اساسی در ثبات نظام و رشد کشور است، اما فضاسازی اخیر نیز به گونه‌ای شد که به اذهان القا شود مشکل در گرانی قیمت پیاز تا پراید است و اگر فلانی بیاید، دلار ارزان می‌شود و اگر فلانی نیاید، طلا گران می‌شود و ... .

اما تردیدی نیست که در جهان به هم پیوسته امروز با توجه به موقعیت ویژه‌ی جغرافیای سیاسی و استراتژیک جمهوری اسلامی ایران، «سیاست و روابط خارجی»، نه تنها خود اصلی بسیار مهم و تعیین کننده است، بلکه رابطه و تأثیر مستقیمی در سیاست داخلی، اقتصاد، امنیت ملّی، رفاه عمومی و کلیه شئون کشور دارد، چنان چه شاهدیم کاری کردند که همگان نان و پنیر یا ماست خود را نیز با نرخ دلار محاسبه کنند و برخی نیز بالا و پایین شدن نمایشی نرخ دلار را معیار انتخاب اصلح برشمرند!

چگونه می‌توان پذیرفت در حالی که سیاست خارجی، اوضاع منطقه و جمهوری اسلامی ایران، مهم‌ترین شاخص تبلیغات، مناظرات و انتخابات ریاست جمهوری یا صدراعظمی در امریکا، رژیم اشغالگر، فرانسه و ... بوده و هست، فضای تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری ما، اذهان عمومی مردم را از این مهم غافل نموده و بدتر آن که به جدل‌های سطحی بکشانند؟!

امروزه اغلب کشورهای همسایه‌ی ایران یا اشغال نظامی شده‌اند و یا در موقعیت جنگی قرار گرفته‌اند. 

امروزه اغلب کشورهای همسایه‌ی ایران یا اشغال نظامی شده‌اند و یا در موقعیت جنگی قرار گرفته‌اند. امریکا در اغلب کشورهای منطقه یا مستقیماً حضور نظامی دارد و یا غیر مستقیم آتش جنگ‌های داخلی و تجزیه‎طلبانه را شعله‌ورتر می‌کند. حمله تروریستی پهپادهای امریکایی به مردم بی‌دفاع، زنان و کودکان افغانستان، پاکستان، یمن و ...، از سوی رییس جمهور امریکا قانونی و منصفانه قلمداد می‌گردد و نسل کشی در کل آسیا بیداد می‌کند و دامنه‌اش به آسیای دور و میانمار کشیده شده است و طولی نخواهد کشید که شاهد جنگ‌های داخلی در کشورهای آرامی چون مالزی خواهیم بود.

هدف اصلی امریکا و هم پیمانان اروپایی‌اش جمهوری اسلامی ایران می‌باشد، دائماً گزینه نظامی را روی میز می‌گذارند و چون توان و جرأتش را ندارند، به زیر میز می‌کشانند و شعاع تحریم‌های اقتصادی را تنگ‌تر می‌کنند

در چنین شرایطی، هدف اصلی امریکا و هم پیمانان اروپایی‌اش جمهوری اسلامی ایران می‌باشد، دائماً گزینه نظامی را روی میز می‌گذارند و چون توان و جرأتش را ندارند، به زیر میز می‌کشانند و شعاع تحریم‌های اقتصادی را تنگ‌تر می‌کنند و با رهنمودهای شیطانی خود جریان‌های انحرافی داخلی را علیه اقتصاد، امنیت و رفاه عمومی هدایت می‌کنند و با بوغ‌های رسانه‌های فراماسونی و صهیونیستی جنگ روانی را تشدید می‌کنند و با ابزارهای دیگر مرزهای ناتوی فرهنگی را گسترش می‌دهند.

آیا انصاف است در چنین شرایطی یک نامزدی که رد صلاحیت شده بگوید: «نمی‌فهمند چه می‌کنند» - «دیگری بگوید کار ما تمام نشده و بهار بهار بهاره» - دیگری که رد صلاحیت شده بگوید: «صبور باشید که پیروزی ما قطعی است» - آن یکی بگوید: «من باد تورم را می‌خوابانم» - دیگری مرتب خیابان و آسفالت افتتاح کند و به رخ بکشد و ... ؟! آیا اینها در پی صلاح کشور و خدمت به مردم هستند؟!

تردیدی نیست که اگر نامزدها بخواهند یک دیگر را تخریب کنند، حرف و حدیث‌ها هیچ وقت تمام نمی‌شود و حاصلی هم به جز فرقه فرقه کردن خود و مردم، ایجاد تشنج، خسته کردن اقشار و آحاد این کشور ... و در نهایت ممانعت از بصیرت اذهان عمومی ندارد.

رییس جمهوری می‌خواهیم که امنیت کشور را تقویت کند. آن کسی که با شعارهایش این امنیت را به مخاطره می‌اندازد، با اعمال و رفتارش چه خواهد کرد؟!

رییس جمهوری می‌خواهیم که بهبود اوضاع اقتصادی را در سیصد در صد گران کردن نرخ گوشت، کره، پنیر و پیاز و به دنبال آن ده درصد ارزان کردن نبیند، بلکه نگاهی کلان به زیرساخت‌ها داشته باشد، علل و نیز فساد اقتصادی را بشناسد و برنامه‌ای جامع برای گردش و رونق بازار و ایجاد اشتغال داشته باشد.

رییس جمهوری می‌خواهیم که گمان نکند چند لبخند گشادتر به متحدان امریکایی و اروپایی مشکلی حل می‌کند و در ضمن گمان نکند که با فغان چند شعار، همه دشمنان عقب‌نشینی می‌کنند.

رییس جمهوری می‌خواهیم که گمان نکند چند لبخند گشادتر به متحدان امریکایی و اروپایی مشکلی حل می‌کند و در ضمن گمان نکند که با فغان چند شعار، همه دشمنان عقب‌نشینی می‌کنند.

رییس جمهور باید ضمن توان اجرایی، بینش و تجربه‌ی سیاسی، به ویژه در عرصه‌ی سیاست خارجی داشته باشد. برای تعامل با سایر کشورها برنامه‌ای هدفمند داشته باشد، برای مقابله و مهار دشمنان راه‌کارهای عملی و موفق داشته باشد، برای تلطیف روابط و حتی برقراری روابط دیپلماسی روشن و مفید برای کشور خودمان داشته باشد.

نقش سیاست خارجی اگر بیشتر از مسائل داخلی نباشد، کمتر از آن نیست، لذا اهمیت سیاست و روابط خارجی باید در انتخاب اصلح لحاظ گردد.