پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

آیا خداوند سبحان فرموده: «من دینی نفرستادم» یا «می‌توانید دین مرا تکذیب کنید و قبول نداشته باشید»، یا خدایی که آنها قبول دارند، خدای خیالی و ساختۀ اوهام خودشان می‌باشد؟!

1- برخی آنقدر متکبرند که گمان دارند که حقایق عالم هستی، با قبول آنها پدید می‌آیند و یا با تأیید آنها تصدیق می‌شوند، و با عدم قبول آنها به عدم می‌روند و یا تکذیب می‌گردند!

2 - وقتی می‌گویند: «ما خدا را قبول داریم»، مهم است که تعریف آنها از "خدا" چیست؟ چرا که بسیاری خدای موهوم وَهم و خیال خودشان را قبول دارند. یعنی برای خودشان یک موجود ذهنی ساخته‌اند و نامش را خدا گذاشته‌اند و آن را قبول دارند؛ و البته هیچ شناختی از خدای حقیقی ندارند. خدایی که آنان قبول دارند، درست مانند بت‌هایی است که با دست ساختند و آنها را "إله" نامیدند، با این تفاوت که این گروه، صورتی در ذهن خودشان ساخته‌اند و نامش را "خدا" گذاشته‌اند!

3- برخی دیگر، از گروه فوق پیشرفته‌ترند و می‌گویند: «ما قبول داریم که خدایی خالق است و زمین و آسمانها را خلق کرده است و حتی قبول دارین که این خالق، مالک زمین و آسمان‌ها نیز هست»؛ اما اولوهیت و ربوبیّت او را قبول ندارند.

4- برخی دیگر، رشد یافته‌ترند و می‌گویند: «این خدایی که خالق و مالک است، یک موجود ذهنی و خیالی و یا در نهایت فلسفی نیست، بلکه نامش "الله" می‌باشد و حتی به ربوبیت او بر زمین و آسمانها نیز اذعان می‌کنند!

شاید گمان شود که چنین اشخاصی، دست کم موحد هستند؛ در حالی که خداوند می‌فرماید که کفار نیز چنین می‌گویند. یعنی اگر به زبان نیاورند نیز به حکم عقل و فطرت، ناچار به قبول و اقرار به این حداقل می‌باشند.

«قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ * سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ» (المؤمنون، 87 و 88)

- بگو: «چه كسى پروردگار آسمانهاى هفتگانه، و پروردگار عرش عظيم است * بزودى [فوری] خواهند گفت: «همۀ اينها از آن خداست!» بگو: «آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد‌»

● - آنان که می‌گویند: «خدا [الله جلّ جلاله] را قبول داریم، اما پیامبرانش، وحی و کتابش و دینش را قبول نداریم»، مانند کسانی هستند که افسون شده‌اند:

«قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ * سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ» (المؤمنون، 88 و 89)

- بگو: «اگر مى‌دانيد، چه كسى ملکوت (هستی و حكومت) همۀ موجودات را در دست دارد، و به بى‌پناهان پناه مى‌دهد، و نياز به پناه دادن ندارد؟! * خواهند گفت: «(همۀ اينها) از آن الله است» بگو: «با اين حال چگونه افسون می‌شوید (سخنان شما سحر و افسون است)؟!»

پرسش‌های ما:

ما می‌پرسیم: آیا این خدایی که شما قبول دارید و چه بسا نامش را الله، ربّ، خدا، God ، رحمن و یا ...، گذاشته باشید، "علم و حکمت" هم دارد یا خیر؟! آیا عالم هستی و از جمله انسان را هدفمند خلق کرده‌ است، و یا پوچ و برای بازی و سرگرمی خودش خلق کرده است؟! - آیا به سوی هدف خلقت، هدایت هم می‌نماید، و یا فقط خلق کرده و سپس رها کرده است؟! آیا برای هدایت انسانی که به او امتیاز عقل و اختیار داده، و ویژگی‌های متفاوت و حتی متضادی [چون عقل و نفس حیوانی] در او قرار داده، پیامبر، معلم، راهنما، مربی و پیشوا هم فرستاده یا خیر؟! آیا بشر را با و حی تعلیم می‌دهد، آگاه می‌سازد و به او نقشۀ راه می‌دهد یا خیر؟! آیا بازگشت (معاد) و حساب و کتابی قرار داده یا خیر و ...؟! پس، «خودش را قبول داریم، اما دینش را قبول نداریم» یعنی چه؟! خودتان را فریب می‌دهید و یا دیگران را مسخره می‌کنید؟!

اختلاف

الف - در بین ادیان الهی، هیچ اختلافی وجود ندارد؛ تمامی انبیای الهی مسلمان بودند و به اسلام دعوت نموده‌اند، لذا می‌فرماید: «مسلمان باید تمامی انبیای الهی را قبول داشته باشد» و می‌فرماید: «دین نزد خدا اسلام است و اختلافات بین اهل کتاب نیز پس از علم و آگاهی (عمداً و از روی هوای نفس) ایجاد شده و می‌شود:

«إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ» (آل عمران، 19)

- دين در نزد خدا، اسلام (و تسليم بودن در برابر حق) است و كسانى كه كتاب آسمانى به آنان داده شد، اختلافى (در آن) ايجاد نكردند، مگر بعد از آگاهى و علم، آن هم به خاطر ظلم و ستم در ميان خود؛ و هر كس به آيات خدا كفر ورزد، (خدا به حساب او مى‌رسد؛ زيرا) خداوند، سريع الحساب است.

بنابراین، دین خدا اختلاف نمی‌آورد، بلکه مردم به خاطر جهل، تبعیت از هوای نفس، تعصبات قومی و قبیله‌ای، و یا گروهی و حزبی، با هم اختلاف می‌کنند، منتهی زیر پرچم «دین»!

ب - تفاوت‌ها [نه اختلافات]، در شریعت‌ها (حقوق - احکام) وجود دارد، چرا که احکام متناسب با شرایط مکانی، زمانی، امکانی و مقتضیات آنها می‌باشند. آیا در اسلام، احکام نماز برای مسافر -یا- احکام روزه برای مسافر یا بیمار و ...، متفاوت نمی‌باشد؟!

ج - اختلاف، اگر فقط اختلاف باشد، نه تنها همیشه بد نیست، بلکه در بسیاری از موارد، اجتناب ناپذیر و ضروری هم هست، چنان که شب و روز اختلاف دارند - دو انگشت و دو اثر انگشت نیز عین هم نیستند، چه رسد به دو انسان یا دو قوم - زن و مرد، کودک و بزرگسال، معلم و شاگرد، کارفرما و کارگر و ...، همه با هم اختلاف دارند؛ اما ایجاد تفرقه، دشمنی و نزاع بر سر اختلافات نکوهیده و مردود می‌باشد و وحدت را از بین می‌برد.

د - اختلاف بین کفار و مشرکان با خودشان به مراتب بیشتر از اختلاف موحدان با یکدیگر می‌باشد؛ چرا که در درون و برون، اربابان گوناگون و کثیری دارند! مضافاً بر این که نه تنها با موحدان و دینداران دشمنی می‌کنند، بلکه با انواع فتنه‌ها، آنان را مقابل هم قرار داده و حتی به جان یک دیگر می‌اندازند! بعد می‌گویند: «دین خدا عامل اختلاف شده است؟!»

امام خمینی رحمة الله علیه:

«انگیزۀ بعثت این است که این نفوس سرکش را و این نفوس طاغی را و یاغی را از آن سرکشی و از آن طغیان و از آن یاغیگری کنترل کند و تزکیه کند نفوس را. همه اختلافاتی که در بشر هست برای این است که تزکیه نشده است. غایت بعثت این‌ است که تزکیه کند مردم را تا به واسطه تزکیه، هم تَعلَّم حکمت کند و هم تَعلَّم قرآن و کتاب و اگر تزکیه بشوند، طغیان پیش نمی‌آید.

... اختلافاتی که بین همه بشر هست، اختلافاتی که سر دنیا بین همه بشر هست، این اختلافات ریشه‌اش این طغیانی است که در نفس هست و این گرفتاریی است که انسان دارد؛ گرفتاری به خود دارد و به هواهای نفسانیه. اگر انسان تزکیه بشود و نفس انسان تربیت بشود، این اختلافات برداشته می‌شود. اگر تمام انبیای عظام جمع بشوند در یک شهری و در یک کشوری، هیچگاه باهم اختلاف نمی‌کنند؛ برای اینکه تزکیه شده‌اند، علم و حکمت را بعد از تزکیه در نفس دارند. گرفتاری همه ما برای این است که ما تزکیه نشده‌ایم، تربیت نشدیم. عالِم شدند، تربیت نشدند، دانشمند شده‌اند، تربیت نشده‌اند، تفکراتشان عمیق است، لکن تربیت نشده‌اند.‌» (صحیفه امام خمینی، جلد 14، ص 318 و 319)

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

می‌گویند: «خدا رو قبول دارند، اما ادیان و مذاهب رو خیر؛ چون باعث تفریق بین انسانها می‌شوند (مثل مسلمان، مسیحی، یهودی و ..)»! لطفا پاسخ جامعی به این دیدگاه بدهید.

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/belief/12054.html

 

 

کلمات کلیدی:  اعتقادی