پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

در این قصّۀ سبک و من‌درآوردی، مسلمان، زرتشتی، کافر و شیطان، یک نفر است و آن نیز بسیار جاهل (نادان و بی‌خرد) و البته مغرض!

قابل توجه است بدانیم که بیشتر این منطق‌های شیطانی را از همین قرآن مجید در می‌آورند و سپس در قالب نظریه‌ها و یا حتی قصه‌های گوناگون، فرافکنی می‌کنند! مانند همین بافتۀ سبک، که برای القای مقصود خود، یک مسلمان و یک زرتشی خیالی را در مقابل هم قرار داده که البته هر دو بی‌سواد می‌باشند؛ و در این قصۀ من‌درآوردی و بی‌منطق، مسلمان بی‌پاسخ می‌ماند و زرتشی قالب می‌شود!

منطق ابلیسی

توجیه هر گونه کفر، شرک، نفاق، ظلم و گناه با منطق «اگر خدا می‌خواست چنین نمی‌شدم»، گفتۀ آن زرتشتی خیالی و بی‌سواد و مغرض نیست، بلکه ریشه در منطق ابلیس لعین و سابقۀ چند هزار ساله در منطق کفاری دارد که از همان ابلیس لعین و سایر شیاطین انس و جنّ پیروی می‌کنند!

این منطق «جبریون» است که تمامی کفار، مشرکان و جباران، برای توجیه انحرافات و جنایات خود و نیز فریب مردم، به آن قائلند. آنها به جای آن که خداوند را سبحان بشناسند و خود را مقصر تشخیص دهند، خود را منزه می‌شناسند و خداوند را مقصر در تمامی انحرافات خود معرفی می‌کنند!

ابلیس لعین، اولین کسی بود که چنین ادعایی داشت! هنگامی که توجیهات مستکبرانه را برای تمردش از فرمان سجده غیر قابل قبول و بی‌فایده دید، گفت: «خدایا! تو مرا فریب دادی!»

«قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ» (الحجر، 39)

- گفت: «پروردگارا! چون تو مرا گمراه ساختى، من (نعمتهاى مادّى و زشتی‌ها را) در زمين در نظر آنها زينت مى‌دهم، و همگى را گمراه خواهم ساخت.»

ابلیس لعین، این منطق نادرست را به کفار و مشرکان القا نمود و آنها نیز برای تطهیر خود از یک سو، توجیه انحرافات و ظلم‌های خود از سویی دیگر و نیز فریب مردمان، آن را پسندیدند، به کار برده و می‌برند:

«سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ شَيْءٍ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّى ذَاقُوا بَأْسَنَا قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ» (الأنعام، 148)

- بزودى مشركان (براى تبرئۀ خويش) مى‌گويند: «اگر خدا مى‌خواست، نه ما مشرك مى‌شديم و نه پدران ما؛ و نه چيزى را تحريم مى‌كرديم!» كسانى كه پيش از آنها بودند نيز، همين گونه دروغ مى‌گفتند؛ و سرانجام (طعم) كيفر ما را چشيدند بگو: «آيا دليل روشنى (بر اين موضوع) داريد؟ پس آن را به ما نشان دهيد؟ شما فقط از پندارهاى بى‌اساس پيروى مى‌كنيد، و تخمين‌هاى نابجا مى‌زنيد»

قدرت در هدایت یا گمراهی

هدایت یا گمراهی، کار خداوند سبحان می‌باشد؛ نه پیامبران قدرت داشتند که کسی را هدایت کنند و نه ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس، قدرت داشته و دارند که کسی را گمراه نمایند. چنان که به پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمود:

«إِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ» (القصص، 56)

- تو نمى‌توانى كسى را كه دوست دارى هدايت كنى؛ ولى خداوند هر كس را بخواهد هدايت مى‌كند؛ و او به هدايت يافتگان آگاه‌تر است!

و در مورد ابلیس لعین و سایر شیاطین جنّ و انس نیز فرمود که هیچ سلطه‌ای ندارند، مگر بر کسانی که خودشان «ولایت - سرپرستی و دوستی» آنها را گردن نهند:

«إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ * إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ» (النّحل، 99 و 100)

- به درستی كه او (شیطان)، بر كسانى كه ايمان دارند و بر پروردگارشان توكّل مى‌كنند، تسلّطى ندارد * [بلکه) تسلّط او تنها بر كسانى است كه او را به سرپرستى خود برگزيده‌اند، و آنها كه نسبت به او [خدا] شرك مى‌ورزند (و فرمان شيطان را به جاى فرمان خدا، گردن مى‌نهند)

دعوت، عقل، قلب و اختیار در انتخاب

پیامبران از جانب حق تعالی، همگی به توحید، معاد، رشد و سعادت ابدی دعوت نموده‌اند و ابلیس لعین و سایر پیروانش از انس و جنّ، به سوی کفر، شرک، نفاق، ظلم، جنایت و پیروی از هوای نفس حیوانی دعوت نموده و می‌نمایند.

خداوند متعال، نه پیامبران را بر انسان مسلط ساخته است و نه شیاطین را، چرا که به آدمی «عقل» را که حجّت باطنی می‌باشد موهبت نموده است، و قلب و فطرت را که اسباب فهم، باور و محبّت می‌باشد را عطا نموده است، و در نهایت با دادن فضیلت و امتیاز «اختیار در انتخاب»، تصمیم‌گیری در پذیرش یا ردّ هر کدام از دعوت‌ها را بر عهدۀ خود انسان قرار داده است؛ لذا فرمود:

«لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ» (البقره، 256)

- در قبول دين (اصول اعتقادات)، اكراهى (اجباری بد آمدنی) نيست (زيرا) راه درست از راه انحرافى، روشن شده است بنا بر اين، كسى كه به طاغوت [بت و شيطان، و هر موجود طغيانگر] كافر شود و به خدا ايمان آورد، به دستگيرۀ محكمى چنگ زده است، كه گسستن براى آن نيست و خداوند، شنوا و داناست.

برائت شیطان از کفار و مشرکین

ابلیس لعین، خودش در قیامت، از کفار و مشرکین برائت می‌جوید و می‌گوید: «به اختیار و میل خودتان دعوت مرا پذیرفتید، پس مرا ملامت نکنید و من از شما بیزارم»:

«وَ قالَ الشَّیْطانُ لَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ وَ ما کانَ لِیَ عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لی فَلا تَلُومُونی وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ ما أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَ ما أَنْتُمْ بِمُصْرِخِیَّ إِنِّی کَفَرْتُ به ما أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمینَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ» (ابراهیم علیه السلام، 22)

- و شیطان، هنگامی که کار تمام می‌شود، می‌گوید: «خداوند به شما وعده حق داد و من به شما وعده (باطل) دادم، و تخلّف کردم! من بر شما تسلّطی نداشتم، جز اینکه دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید! بنا بر این، مرا سرزنش نکنید خود را سرزنش کنید! نه من فریادرس شما هستم، و نه شما فریادرس من! من نسبت به شرک شما درباره خود، که از قبل داشتید، (و اطاعت مرا همردیف اطاعت خدا قرار دادید) بیزار و کافرم!» مسلّماً ستمکاران عذاب دردناکی دارند!

خواست خدا

البته که «اراده و خواست خداوند علیم، حکیم، قادر و متعال» غالب است و هیچ خواست و ارادۀ دیگری بر او غالب نمی‌شود، چرا که خالق، إله و ربّ دیگری وجود ندارد و چنین نیست که «خدای اهورا مزدا» و «خدای اهریمن» وجود داشته باشند، و در روشنایی اهورا مزدا غالب شود و در تاریکی و شب، اهریمن غالب گردد! (باور زرتشیان).

اما، خواست خدا چیست؟

خداوند منّان، پس از موهبت عقل، قلب، فطرت، اختیار در انتخاب، ارسال رسولان، انزال وحی، فرستادن امامان علیهم السلام، ابلاغ نقشۀ راه سعادت و بایدها و نبایدها برای سالم گذشتن از پُل دنیا و رسیدن به رشد، کمال و سعادت ابدی انسان، اراده نموده است که «هر کسی خواست، دعوت او را بپذیرد و هر کسی خواست، دعوت شیاطین جنّ و انس و هوای نفس حیوانی خود را بپذیرد»، لذا به تمامی انسان‌ها فرمود:

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَكُمْ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا» (النساء، 170)

- اى مردم! به راستى اين فرستاده از جانب پروردگارتان حقّ را براى شما آورده است، بنابراين ايمان بياوريد كه براى شما بهتر است، و اگر كافر شويد (به خدا آسيبى نمى‌رسد، زيرا) آن چه در آسمان‌ها و زمين است از آن خداست و خداوند دانا و باحكمت است.

و فرمود:

«إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا» (الإنسان، 3)

- ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس!

اراده‌ها، تعیین کنندۀ سرنوشت‌ها

بنابر این، هدایت و سعادت، یا گمراهی؛ شقاوت و هلاکت، مبتنی بر ارادۀ هر کسی می‌باشد:

«مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ» (الشوری، 20)

- كسى كه زراعت آخرت را بخواهد، به كشت او بركت و افزايش مى‌دهيم و بر محصولش مى‌افزاييم؛ و كسى كه فقط كشت دنيا را بطلبد، كمى از آن به او مى‌دهيم، امّا در آخرت هيچ بهره‌اى ندارد!

محبّت‌ به متاع دنیا، علت اصلی انحرافات

«ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ»

- اين (غضب، قهر و عذاب الهی) به خاطر آن است كه آنها زندگى دنيا (و پست را) بر آخرت ترجيح دادند؛ و خداوند افراد بى ايمان (لجوج) را هدايت نمى‌كند.

«أُولَئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ»

- آنها كسانى هستند كه (بر اثر فزونى گناه،) خدا بر قلب و گوش و چشمانشان مهر نهاده؛ (به همين دليل نمى‌فهمند،) و غافلان واقعى همانها هستند!

«لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرُونَ» (النّحل، 107 تا 109)

- و ناچار آنها در آخرت زيانكارانند.

 

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

مسلمانی به یک زرتشتی گفت: چرا مسلمان نمی‌شوی؟ زرتشتی گفت: اگر خدا بخواهد می‌شوم؛ مسلمان گفت: خدا می‌خواهد ولی شیطان نمی‌گذارد زرتشتی گفت: چگونه است که شیطان از خدا قوی‌تر است؟!

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/belief/12333.html 

کلمات کلیدی:  اعتقادی