پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

«وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ...» (المائدة، 64)

- و يهود گفتند دست خدا به زنجير بسته است!، دستهايشان بسته باد و بخاطر اين سخن از رحمت (الهي) دور شوند...!

چرا نمی‌پرسید: «استدلال آنها چیست؟!»

●- آیا ادعای یهودیان ملاک است و هر دینی یا هر کسی که برعکس آن را گفت، باید دلیل بیاورد؟! چرا یهودیان برای این ادعای پوچ و غیر معقول خود، دلیل نیاورند؟!

استدلال، باید مورد تصدیق "عقل" و مبتنی بر "وحی" باشد؛ لذا از یهودیانی که چنین گفته و می‌گویند، می‌پرسیم: «آیا دلیل عقلی بر بسته بودن دست خدا دارید، یا خداوند سبحان در تورات چنین فرموده است؟!» یا این فقط سخنی بی‌منطق و نادرست است که با دهان خود می‌گویید تا خود را در هرگونه ظلم، جنایت و سلطه‌ای مجاز بدانید و متعاقباً بگویید: «برای ما عذابی نیست؛ مگر مقدار اندکی؟!»

«ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ» (آل عمران، 24)

- این [روی گردانی] به خاطر آن است که گفتند: هرگز آتش [دوزخ در روز قیامت] جز چند روزی به ما نمی‌رسد و آنچه همواره افترا و دروغ [به خدا] می‌بستند، آنان را در دین‌شان فریب داده است.

ربوبیّت (پروردگاری - تدبیر و ادارۀ امور)

●- «دست خدا بسته است»، انکار ربوبیّت خداوند متعال می‌باشد! می‌گویند: «بله، او عالم را با قوانینی خلق کرده و سپس کنار کشیده است؛ چرا که همین قوانین دست او را بسته‌اند. نظام خلقت، همچون یک کارخانۀ خودکار و بی‌شعور کار خود را می‌کند و ربوبیّت ما انسان‌ها را به خودمان واگذار کرده است! لذا هر کاری که خواستیم، می‌توانیم و مجازیم که انجام دهیم و خطاهای ما نیز عقوبت چندانی ندارد!»

این ادعا، همان ادعای فرعون است که فریاد برآورد «يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرِي -  اى بزرگان قوم من! جز خويشتن براى شما خدايى نمى‌شناسم» (القصص، 38) - إله، یعنی قابل پرستش و پرستش و بندگی، یعنی «وابستگی محض»! یعنی: مدعی شد که قابل پرستشی جز من وجود ندارد و همه باید به من وابسته باشید. همان ادعایی که امروز ابر قدرت‌ها به سرکردگی امریکا دارند!

و هم چنین فریاد برآورد: «أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَی - من، برترین ربّ شما هستم» (النازعات، 24)

«ربّ»، یعنی صاحب اختیار و تربیت کنندۀ امور. فرعون وجود ارباب‌های دیگر را رد نکرد؛ او می‌دانست که از پدر و مادر گرفته، تا مدیران خُرد و کلان، همه ربوبیّتی دارند، بلکه گفت: «ربّ اعلی - برترین ربّ، منم!»؛ یعنی همین ادعایی که امروز ابرقدرتها و سران نظامات سلطه، به رهبری امریکا دارند.

طغیان

●- این ادعاها، همگی کفر و شرک می‌باشند؛ چرا که اگر ربوبیّت خداوند را منکر گردند، کفر است و اگر خود را شریک در ربوبیّت بدانند، شرک است.

●- این ادعاها، همگی بیانگر «طغیان - سرکشی» می‌باشند، لذا خداوند متعال به موسی و هارون علیهما السلام فرمود: «اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى - شما دو تن، به سوی فرعون روید که همانا او طغیان کرده است (طاغوت شده است)».

ربّ العالمین

اگر کسی به طور کلّی منکر وجود خداوند سبحان (کافر) باشد، بحثی دربارۀ فعل خداوند متعال و این که دستش بسته هست یا نیست، ندارد؛ اما آن که به وجودش اذعان دارد؛ چگونه دست او را بسته می‌بیند؟! این دیگر چه خدایی است که اینقدر ناتوان و دست بسته است؟!

عقل نمی‌پذیرد که خداوند سبحان [مبرا از هر عیب، کاستی و نقص]، دستش بسته شود! چنان که نمی‌پذیرد خدا چیزی را خلق کند و سپس ربوبیّت آن را به مخلوقش بسپارد - چنان که نمی‌پذیرد در ربوبیّت شریک بگیرد، مثلاً کائنات را خودش ربوبیّت کند، اما ربوبیّت انسان را به خودش بسپارد، آن هم نه از روی اختیار، بلکه  مخلوقاتش دست او را چنان ببندند که دیگر کاری از او بر نیاید و ربوبیّت عالم را خود در اختیار بگیرند! لذا بی‌تردید، آن خدایی که خلق نموده، خودش هدایت و ربوبیّت می‌کند.

«قُلْ أَغَيْرَ اللَّهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ - بگو آيا جز خدا پروردگارى بجويم با اينكه او پروردگار هر چيزى است‌» (الأنعام، 164)

«فَلِلَّهِ الْحَمْدُ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَرَبِّ الْأَرْضِ رَبِّ الْعَالَمِينَ * وَلَهُ الْكِبْرِيَاءُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ» (الجاثیه، 36 و 37)

- بنابراين حمد و ستايش مخصوص خداوند است، پروردگار آسمانها و پروردگار زمين، و پروردگار همه عالمیان * و برای او است كبريا و عظمت در آسمان و زمين و او عزيز و حكيم است.

اختلاف اصلی بین مسلمانان و اهل کتاب

بنابراین، اصل اختلاف مسلمانان با یهودیت و مسیحیتِ آمیخته شده با کفر و شرک، در همان توحید و خداشناسی می‌باشد؛ چنان که آنان برای خدا جسمیّت قائلند - پدر و فرزند قائلند، ثنویت و تثلیث قائلند و ...! بدیهی است که دست چنین موجودی را که آن را خدایش می‌نامند، می‌توان بست! اما مسلمانان به تعلیم اسلام عزیز، او را منزه و مبرا از این توصیفات می‌شناسند: «سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ - منزه است پروردگار، پروردگار عزت (و قدرت) از توصيفهايی كه آنها می‏كنند.‌» (الصافات، 180)

خدای یهودیت و مسیحیت:

«وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِكَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ» (التّوبة، 30)

- يهود گفتند: «عُزَير» پسر خدا است! و نصاری گفتند مسيح پسر خدا است! اين سخنی است كه با دهان خود می‏گويند كه همانند گفتار كافران پيشين است، لعنت خدا بر آنها باد، چگونه دروغ می‏گويند؟!

«وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ» (المائدة، 18)

- يهود و نصاری می‏گفتند ما فرزندان خدا و دوستان (خاص) او هستيم، بگو: پس چرا شما را در برابر گناهانتان مجازات می‏كند؟، بلكه شما انسانی هستيد از مخلوقات او، هر كس را بخواهد (و شايسته ببيند) می‏بخشد، و هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) مجازات می‏كند، و حكومت آسمانها و زمين و آنچه در ميان آنها است از آن او است، و بازگشت همه موجودات به سوی اوست.

«لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِنْ لَمْ يَنْتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ» (المائدة، 73)

- آنان که (قائل به تثلیث شدند و) گفتند: خدا یکی از [این] سه تاست [پدر، پسر، روح] یقیناً کافر شدند، و حال آنکه هیچ معبودی جز خدای یکتا نیست. و اگر از آنچه می گویند بازنایستند، قطعاً به کسانی از آنان که [به سبب چنین اعتقادی] کافر شدند، عذابی دردناک خواهد رسید.

●- بنابراین، اختلاف ما [مسلمانان] با یهودیان و مسیحیان، در این که دست خدا بسته است یا نیست نمی‌باشد، بلکه اساساً شناخت ما از خداوند سبحان متفاوت است و آن چه آنها توصیف می‌کنند، خدا نیست و دروغ‌ها و افتراهایشان، به ساحت قدسی او راه ندارد!

حیّ، علیم، حکیم و قادر اوست - هستی و هستی بخش اوست؛ کسی از خود هستی ندارد، کسی نمی‌تواند چیزی بیافریند، هیچ کسی مالک و ربّ چیزی نیست؛ پس منشأ اثر اوست.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

چرا ما برعکس یهودیان که می‌گویند: «دست خدا در عالم بسته است»، خدا را موثر در عالم هستی می‌دانیم - استدلال ما چیست؟!

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/Al-Maidah/13011.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  اعتقادی   سوره مائده