پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): اگر حدیث درست ترجمه شود، متوجه می‌گردیم که هیچ تناقضی در کار نیست.

دشمنان اسلام، که در واقع همان دشمنان خدا و منکران توحید و معاد می‌باشند و بالتبع اهل ظلم، فساد و شیوع انواع و اقسام فحشا می‌باشند، برای آن که مسلمانان و به ویژه شیعیان ساده را ترغیب به گناه کنند، چنین تبلیغ، القا و فراکنی کردند که «ظهور پس از آن که ظلم و فساد زیاد شود اتفاق می‌افتد»! بدیهی است که با چنین منطقی، هر که راغب به تعجیل در ظهور می‌باشد، باید به جای خودسازی، رشد جامعه، تقویت شناخت، ایمان و تقوا، و اقدام به عمل صالح، نسبت به شیوع بیشتر ظلم و فساد تلاش نماید تا در امر ظهور تعجیلی رخ دهد!

بنابراین، اگر گفته شود: «ظهور وقتی اتفاق می‌افتد که جهان پر از ظلم و فساد بیشتر شود»، با تمام اسلام منافات، تضاد و تناقض دارد؛ چرا که خداوند متعال تمامی بندگانش را در هر زمان و شرایطی، به ایمان و تقوا و عمل صالح دعوت و امر نموده است و گناهکاران را به عقوبت گناهانشان متذکر شده است. نتیجه منطقی این بیان غلط یعنی: اگر مردمان آگاه، هوشیار، موحد و مؤمن شوند، ظهوری در کار نخواهد بود و یا آنقدر به تأخیر می‌افتد که غالب مردم منحرف شوند!

●- یمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً

در هیچ حدیثی بیان نشده است که ظهور به شرط گسترش و ازدیاد ظلم، فساد و گناه رخ می‌دهد، بلکه در تمامی احادیث مربوطه تصریح شده است که «ایشان جهان را پر از عدل و قسط می‌کند، چنان که پر از ستم و ظلم شده است – یا پیش از ظهور شده بود». " کَمَا " یعنی "همانگونه که"، نه "پس از آن که".

حکومت عدل جهانی

امر ظهور، برای سرنگونی نظامات سلطه و استقرار "حکومت عدل جهانی" رخ می‌دهد، نه برای عبادات شخصی افراد. یعنی یک مسئله کاملاً "سیاسی – اجتماعی" می‌باشد. بدیهی است که "عدل و قسط" در یک جامعه، بدون سرنگونی نظامات استکباری سلطه، و استقرار "حکومت الهی"، به رهبری خلیفة الله، ولیّ الله و امام معصوم، برقرار نمی‌گردد، آن هم در سطح جهانی.

●- قرن‌ها به اذهان عمومی القا کردند که اگر خواهان تعجیل در ظهور هستید، نه تنها نگران رویکرد خود و دیگران به گناه و عصیان نباشید، و نه تنها مقابل ظلم و ظالم نایستید، بلکه به آنها کمک هم بکنید تا ظلم و فساد بیشتر شود و در امر ظهور تعجیل گردد! و این درست برعکس دعوت، اوامر و نواهی خداوند سبحان در تمامی ادیان و از جمله اسلام عزیز می‌باشد. به عنوان مثال، به دو آیۀ زیر توجه شود که امر به تمامی مؤمنان می‌باشد، در هر زمان و مکان می‌باشد:

فردی: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ» (الحشر، 18)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد از (مخالفت) خدا بپرهيزيد؛ و هر كس بايد بنگرد تا براى فردايش چه چيز از پيش فرستاده؛ و از خدا بپرهيزيد كه خداوند از آنچه انجام مى دهيد آگاه است!

اجتماعی – سیاسی: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ» (المائدة، 8)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! همواره براى خدا قيام كنيد، و از روى عدالت، گواهى دهيد! دشمنى با جمعيّتى، شما را به گناه و ترك عدالت نكشاند! عدالت كنيد، كه به پرهيزگارى نزديكتر است! و از (معصيت) خدا بپرهيزيد، كه از آنچه انجام مى دهيد، با خبر است  !

ملزومات قیام و حکومت:

دقت نماییم که مقولۀ "امامت" با "حکومت" کاملاً متفاوت می‌باشد. امامت منصبی الهی است که نظر، رأی، قبول و یا رد مردم، هیچ نقشی در آن ندارد، اما "حکومت" امریست که خداوند متعال انتخاب آن را به مردم  واگذار کرده است، لذا برخی "ولایت الله و ولّی الله" را برمی گزینند، اما برخی ولایت طاغوت زمان را گردن می‌نهند و به آن راضی‌ترند. بنابراین همان طاغوت بر آنها حکومت خواهد کرد. چنان که امیرالمؤمنین علیه السلام، در حالی که اولین امام بودند، فقط کمتر از 5 سال، و امام حسن مجتبی علیه السلام حدود شش ماه حکومت داشتند و سایر امامان علیهم السلام، اصلاً حکومت نداشتند؛ ولی همگی امام بودند.

از این‌رو، لازمۀ ظهور، قیام و حکومت، نه تنها ازدیاد ظلم و فساد نمی‌باشد، بلکه برخورداری از پیروان و یاران مناسب برای تحقق این امر مهم می‌باشد. امام خمینی رحمة الله در سال 1342، همان امام سال 1357 بودند، اما آن موقع یار نداشتند، و پس از مساعد شدن شرایط، فراهم شدن زمینه‌ها و نیز حضور گستردۀ پیروان و یاران در سطوح گوناگون قیام نمودند.

*- لذا در احادیث تصریح شده است که امام مهدی علیه السلام، هنگامی ظهور می‌نمایند که در درجۀ نخست، 313 یار، در سطح حضرات مسیح و خضر علیهما السلام، و مالک اشتر، و امثال امام خمینی و امام خامنه‌ای، امام موسی صدر، شهید بهشتی، شهید مطهری و ... داشته باشند که توسط این فرماندهان و رهبران، قیام و حکومت جهانی را اداره نمایند.

*- در احادیث تصریح شده که ظهور و قیام هنگامی رخ می‌دهد که مردم از توانمندی تمامی مدعیان، از اشخاص گرفته تا مکاتب، ایسم‌ها، احزاب و حکومت‌ها، در برقراری حداقل عدل و قسط ناامید شده باشند و از خداوند منّان بخواهند که منجی خود را برای آنان بفرستد.

*- در احادیث تصریح شده که آن هنگام، حضرت امام مهدی علیه السلام، شیعیان، پیروان  و یاران بسیاری در سرتاسر جهان دارند که فوج فوج به ایشان می‌پیوندند و سپاهی مقتدر برای قیام و حکومت جهانی تشکیل می‌دهند و بالتبع هر کدام در محیط خود، علیه نظام سلطه، ظلم و فساد قیام می‌کنند. مانند انقلاب ما و استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، یا حزب الله در لبنان، فلسطین، یمن، عراق و ...، و نیز رویکرد صدها میلیون نفر در جوامع گوناگون به اسلام که بالتبع خواهان حکومت خلیفة الله و حاکم الهی می‌باشند.

●- اما، متأسفانه در مورد این دسته از احادیث، هیچ تبلیغ و روشنگری خاصی صورت نگرفته است  و فقط به دورغ القا می‌کنند که جهان باید پر از ظلم و فساد شود تا ایشان ظهور نمایند! در حالی که جهان همیشه، حتی زمان رسول الله صلوات الله علیه و آله نیز پر از کفر، شرک، ظلم، فساد و گناه بوده است. چه ظلمی بالاتر و شدیدتر از آن که به کمک همین مسلمانان نادان، حکومت الهی غصب شد و یازده امام معصوم، هر کدام در عصری ترور و شهید شدند؟!

علل اصلی تأخیر در ظهور

همان‌طور که در پرسش نیز قید شده است، کثرت غفلت و گناه، به ویژه در میان شیعیان، اصلی‌ترین عامل تأخیر در ظهور می‌باشد. اگر قرار است که یاران اولیه ایشان شیعیان و سپس مسلمانان باشند، پس علت تأخیر نیز خودشان هستند؛ چنان که خود فرمودند:

«وَ لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنَا وَفَّقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا یحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا یتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَکرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ» (احتجاج، ج2، ص499)

ترجمه: اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی‌افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می‌گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما؛ علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از کردار آنان به ما می‌رسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم.

مشارکت و هم‌افزایی / پرسش به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

امام زمان (عج) زمانی ظهور می‌کنند که ظلم و فساد زیاد می‌شود. همچنین گناه هم ظهور را به تاخیر می‌ندازد. این تناقض چطور حل می‌شود؟

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10848.html

 

 

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   امام مهدی   آیات قرآن   قیام