پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):

اگر چشم دل ایشان را نبیند، دیدن چشم سَر حُسن و فایده‌ای ندارد؛ و ایشان از دیدن چشم دل، غایب نیستند.

قصد و میل به دیدار امام زمان، حضرت مهدی علیه السلام، بسیار ارزشمند است و نشان از "محبّت" دارد؛ چرا که به قول حُکما: «محبّ مایل به لقای محبوب خویش است». اما محبت باید در گفتار و عمل، به ظهور و بروز برسد که به آن "مودّت" می‌گویند و در قرآن مجید به "مودت" اهل بیت علیهم السلام امر شده‌ایم.

یک – انجام واجبات و ترک محرمات الهی، به هر قصدی به غیر از بندگی (عبادت) و اطاعت از اوامر و نواهی الهی، انسان را از رشد، کمال و قُرب الهی دورتر می‌کند؛ لذا هر عبادت و هر کاری را باید "قُربة الی الله" انجام دهیم. حتی تلاش برای خودسازی، ایمان، تقوا، عمل صالح و هم چنین نزدیک‌تر شدن و امید دیدار امام زمان علیه السلام نیز باید "قُربة الی الله" باشد، و گرنه ثمری ندارد. آیا کم بودند کسانی که اهل عصمت علیهم السلام را از نزدیک دیدند و حتی با آنان گفتگو نمودند، سپس یا پشت کردند و یا حتی دشمنی ورزیدند؟!

دو – هر دیداری، پس از "ارتباط" انجام می‌شود و این ارتباط مبتنی بر شناخت و باور و نیز صدق و خلوص است که دیدار را صمیمانه و مثمر می‌سازد.

اگر چه دیدار امام مهدی علیه السلام برای همگان میسور نمی‌گردد، اما نه تنها امکان "ارتباط" هست، بلکه همگان موظفیم که همیشه با ایشان مرتبط باشیم.

یک سلامی که حتماً پاسخ هم دارد، ارتباط را برقرار می‌کند - یک توجه، حتماً توجه متقابل را به همراه دارد – و یک دعا، دعای متقابل و البته افزون‌تر دارد و ...؛ چه رسد به مشایعت (شیعه  بودن)، همراهی، همکاری و حمایت از ایشان در هر امری و هر کاری که موجب خشنودی خداوند سبحان و بالتبع ایشان می‌گردد؛ چنان که توفیق این مواضع و امور را در دعاهایی چون دعای عهد [که حتماً در خواندنش مداومت داشته باشید]، از خداوند منّان مسئلت می‌نماییم.

ما در هر نمازی، به  پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله و حتی به خودمان سلام می‌گوییم، چه چیزی مانع می‌شود که هر صبح و شام، یا حتی پس از هر نمازی به ایشان سلام دهیم؟!

سه – اگر چه ممکن است هر شیعه‌ای، بارها و بارها امام زمان علیه السلام را دیده باشد و یا ببیند، اما نشناسد؛ اما در دوران غیبت، دیداری که تشخیص داده شود و بفهمیم که با ایشان ملاقات نموده و یا می‌نماییم، در اختیار ما نیست، بلکه کاملاً یک طرفه و از سوی ایشان می‌باشد.

ممکن است کسی ببیند و نشناسد – یا بشناسد، اما سخنی نگوید – یا بگوید، اما پاسخی نشنود ... و یا ببیند، بشناسد و گفتگو هم بنماید! اما، هیچ کدام در اختیار ما نیست که با انجام چند عمل، به آن دست یابیم، بلکه همه باید لطف خدا و عنایت ایشان باشد.

اگر دیدار ایشان، دستورالعمل داشت که دیگر "غیبت" موضوعیتی نداشت، بلکه هر کس طبق آن دستور العمل رفتار می‌کرد و ایشان را می‌دید!

چهار – در دعاهای زیارت سید الشهداء و اذن دخول حرم امام رضا و سایر اهل عصمت علیهم السلام، با اخلاص و باور می‌گوییم: «... یَرَوْنَ مَقَامِی وَ یَسْمَعُونَ کَلامِی وَ یَرُدُّونَ سَلامِی ...»، یعنی: «خداوندا! من می‌دانم و باور دارم که آنها مرا می‌بینند، سخن من را می‌شوند و سلام مرا پاسخ می‌دهند»؛ پس در ارتباط با امام مهدی علیه السلام نیز باید به همین شناخت و باور رسید. مهم این است که ایشان ما را به عنوان یک شیعه، یک دوست، یک همراه و یک سرباز وفادار، منظم و پرتلاش بشناسند و ببیند.

در هر حال، باید امید دیدار را زنده نگاه داشت و تقویت نمود، به قول حافظ  (ره):

گر چه وصالش نه به کوشش دهند

هر قدر ای دل که توانی بکوش

پس برای دیداری به فرموده ایشان: «از روی معرفت و صدق»، باید ضمن تلاش در کسب معرفت و عبادت خالصانه، بسیار دعا نمود و اصرار ورزید و از خودشان مسئلت نمود.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

من قصد دارم امام زمان را ببینم، چگونه می‌شود ایشان را دید؟ چه اعمال و کار هایی را انجام بدهیم تا ایشان را ببینیم؟ آیا انجام واجبات و ترک محرمات و صلوات سبب دیدار می‌شود؟

پاسخ (نشانی لینک):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/11666.html

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   امام مهدی