پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): جامعه‌ی انسانی، در چه دوره‌ای پر از ظلم و ستم نبوده است؛ پس چرا ظهور و قیامی اتفاق نیفتاد؟! این که فرموده باشند: «جهان را پر از عدل می‌کنند، همان گونه که پر از ظلم شده است»، معنایش این نیست که هنوز پر از ظلم نشده و هرگاه شد، ظهور اتفاق می‌افتد. همین برداشت‌های نادرست سبب می‌شود که عده‌ای بگویند: «اگر "ظلم" علت است و ظهور "معلول آن"، پس برویم بر ظلم و فساد بیفزاییم یا دست مقابله نکنیم، تا ایشان زودتر قیام نمایند!

پس احادیث را باید با دقت بیشتری مطالعه نمود.

زود حکم ندهیم که "نقیض شد و جمع نقیضین محال است"؛ چرا که به هر تفاوت و یا حتی اختلافی، نقض و جمع نقیضین نمی‌گویند. جمع نقیضین وقتی گفته می‌شود که دو موضوع ضد و نقیض، از یک منظر واحد مورد نظر قرار گیرند و البته که محال است. به عنوان مثال: اگر عدم و وجود، به یک چیز و در یک زمان و حالت نسبت داده شود، جمع نقیضین گفته می‌شود. اگر بگویید: «اکنون در این لحظه و این نقطه‌ای که من ایستاده‌ام، هم شب است و هم روز»، جمع نقیضین می‌شود؛ اما اگر بگویید: اکنون در این لحظه و این مکان روز است و ساعتی دیگر شب است، دیگر جمع نقیضین نمی‌‌باشد.

●- در حدیثی آمده: «یَملَأُ الله بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً کَما مُلِئَت ظُلماً و جَورا» یعنی: «خداوند زمین را پر از عدل و داد می‌کند، چنان که پر از ظلم و ستم شده است» و در حدیث دیگری آمده است، «او (قآئم آل محمد علیه السلام) که حجت خداست، چنین خواهد کرد و در احادیث دیگری نیز به همین مضمون آمده است.

●- در احادیث دیگری نیز به ضرورت آمادگی منتظران برای ظهور تأکید شده است و یا به همراهی 313 تن به هنگام ظهور اشاره شده است که حضرات عیسی و خضر علیهماالسلام، از جمله آنان می‌باشند.

ظلم و ظالم:

اما در هیچ حدیثی نیامده که ظلم و بی‌عدالتی از سوی جمیع مردم است و آمادگی نیز باید از سوی همین ظالمان باشد! لذا "جمع نقیضین" نشده است که گفته شود: «محال است»!

همیشه ظالمانی که بی‌عدالتی و جور را بر مردم تحمیل می‌کنند، عده‌‌ی معدودی هستند که تعدادشان نسبت به جمیع مردم، بسیار ناچیز است. همیشه و همه جا،  سران نظام سلطه، و صاحبان قدرت و ثروت نسبت به جمیع مردم، تعداد اندکی هستند که حتی قابل شناسایی و شمارش می‌باشند. اما مردم گروهی دیگر می‌باشند.

بنابراین، همیشه مستضعفان و مظلومان یک گروه‌اند، و ظالمان گروه دیگری هستند که آنها را به استضعاف کشانده‌اند و به آنها ظلم می‌کنند؛ و همیشه مسلمانان، شیعیان و منتظران، یک گروه‌اند اما کفار گروهی دیگر و سران ستمگر آنها، گروهی دیگرند. پس "جمع نقیضین" صورت نپذیرفته است.

یک مثال قرآنی:

در قرآن کریم، از یک سو می‌خوانید که قرآن مجید ذکر و بیانی برای همگان است «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ - اين [قرآن] جز پندى براى جهانيان نيست / ص 87»؛ و از سویی دیگر می‌خوانید که فقط مسلمانان را هدایت می‌کند:

«وَ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَه وَ بُشْرى‏ لِلْمُسْلِمين» (النحل – 89)‏

ترجمه: اين كتابى كه بر تو نازل كرده‏ايم، توضيح همه چيز و هدايت و رحمت و بشارت برای مسلمانان می‌باشد.

و هم چنین می‌خوانید که فقط برای هدایت متقیان می‌باشد: «ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ - اين است كتابى كه در [حقانيت] آن هيچ ترديدى نيست [و] مايه‌ی هدايت تقواپيشگان است / البقره، 2». چنان که می‌خوانید برای مؤمنان شفا و رحمت است، اما به ظالمان، چیزی جز خسران بیشتر نمی‌افزاید!

حال آیا ضد و نقیضی بیان شده و یا جمع نقیضین ضورت پذیرفته است؟ خیر. آنجا که فرمود برای جهانیان است، سخن از "انذار" دارد و آنجا که فرمود مسلمانان و متقیان، سخن از "هدایت" دارد – آنجا که فرمود شفا و رحمت است، برای مؤمنان را قید نمود و آنجا که فرمود جز بر خسران نمی‌افزاید، برای ظالمان را متذکر گردید.

مضافاً بر این که می‌فرماید این رحمت و نعمت را برای همگان فرستاده‌ام، اما بدیهی است که فقط مسلمانان، مؤمنان و متقیان از آن بهره می‌برند و به واسطه‌ی آن هدایت می‌شوند.

یک مثال اجتماعی:

مثل این است که بگویید: «این پزشک برای معالجه‌ی تمامی بیماران است، اما فقط مراجعین به خودش را معالجه می‌کند و هر کس به تشخیص او باور داشته باشد و به تجویزش عمل نماید، بهبود می‌یابد».

آمادگی برای ظهور و مقابله با ظلم:

●- آمادگی مردم برای ظهور، سخن از شرایط و اوضاع مردم قبل از ظهور دارد و قیام و سرنگونی نظامات سلطه و گردنکشان، به پس از ظهور اختصاص دارد؛ پس جمع نقیضین نمی‌باشند.

●- پر شدن زمین از ظلم و ستم توسط کفار، مستکبران و ظالمینِ فاسد، یک مقوله است؛ و آماده شدن مردم برای قیام و مقابله با ظلم و ظالم و استقرار حکومت عدل الهی، مقوله‌ی دیگری است، پس جمع نقیضین صورت نگرفته است.

●- آیا اگر بگویند: همانگونه که شهر تخریب و آلوده شده است، بازسازی و سالم‌سازی خواهد شد – یا همانگونه که ناامنی فراگیر شده است، امنیت به مردم باز می‌گردد، جمع نقیضین است؟!

بله، اگر گفته شود که "ظالمان" در عین ظلم، عدالت را برپا می‌کنند، می‌شود جمع نقیضین!

آمادگی عمومی:

مردم در آمادگی برای ظهور و قیام نیز به دو بخش عمده تقسیم می‌شوند: یک گروه مسلمانان، شیعیان و منتظران می‌باشند که آمادگی آنها، از نوع کار، تلاش و جهاد در مسیر فراهم سازی شرایط و مقدمات ظهور می‌باشد. این عده از هم اکنون ایشان را می‌شناسند و به ایشان به عنوان امام اعتقاد دارند و در رکابش خدمتگزارند، به وقت ظهور نیز به سوی یاری ایشان می‌شتابند.

اما گروه دیگر، عموم مردم در سرتاسر جهان می‌باشند و آمادگی آنها چنین نیست که همه قبل از ظهور ایشان، مسلمان و شیعه اثنی عشری و منتظر شده باشند، بلکه از یک سو ناامیدی از تمامی مدعیان نجات بشر آنها را آماده‌ی پذیرش منجی الهی می‌کند و از سویی دیگر خودشان خواهان وحدت عمومی و خیر عمومی و عدالت جهانی می‌شوند و در این راه می‌کوشند.

*- سخن از "حکومت واحد جهانی"، در قرون گذشته، مطرح نبود و حتی تخیل و تصورش نیز به اذهان خطور نمی‌نمود؛ اما اکنون نه تنها اندیشمندان در جهان، بلکه بیشتر مردم خواهان برداشته شدن مرزها و یکی شدن جوامع و عمومی شدن امکانات هستند؛ فرقش این است که نظام سلطه [امریکا] مدعی است که «من باید رهبر این حکومت واحد جهانی باشم»!

*- گسترش ارتباطات مردمی، رشد علمی بشر در علوم گوناگون، دشمن شناسی مصداقی (نظام سلطه) و مخالفت با آن و ...، همه گام‌هایی در جهت آمادگی عمومی می‌باشد. از تظاهرات 99 درصدی‌ها در امریکا گرفته تا قیام جلیقه زردها در فرانسه، یا تظاهرات مردمی در انگلیس، آلمان و ...، همه گام‌هایی در آمادگی برای قیام عمومی علیه استکبار جهانی و ظلم و در راستای استقبال از حکومت عدل جهانی می‌باشد.

"آمادگی عمومی"، یعنی مردم به قابلیت شناخت حق و باطل می‌رسند و نظریات ضد ارزشی [بد و خوب نداریم، حق و باطل نداریم، اینها همه اعتباری است و ...] همه در اذهان عمومی رنگ می‌بازد.

"آمادگی عمومی"، یعنی مردم به قابلیت شناخت خداوند متعال، بندگی او و نجات از بندگی طواغیت می‌رسند و بالتبع از فرستاده‌ی او استقبال می‌نمایند؛ نه این که همه نماز شب می‌خوانند!

"آمادگی عمومی"، یعنی مردم به قابلیت دشمن‌شناسی می‌رسند و برای قیام به قسط و مقابله با هر گونه جهل، ظلم و فساد در عالم قابلیت و آمادگی پیدا می‌کنند.

زمینه سازی:

فرض کنید که در منطقه‌ای وسیع و پرجمعیت، مردم نیاز به محصولات کشاورزی دارند، اما نه علمش را دارند و نه از امکانات لازم برای کشت برخوردار می‌باشند و گاه حتی خود نیز نمی‌دانند که چه نیازی دارند! حال یک مدیر قدرتمندی بگوید: من برای شما بذر، ماشین‌آلات، آب و سیستم‌های آب‌رسانی می‌آورم و حتی شما را تعلیم می‌دهم؛ اما لازمه‌اش این است که اولاً خودتان بخواهید – ثانیاً در میدان عمل حاضر شوید – ثالثاً سعی کنید تا جایی که می‌توانید، سنگ‌ها را بردارید و زمین را تسطیح کنید – رابعاً نسبت به تعلیم و فراگیری رغبت و اهتمام نشان دهید ... و البته مقابل زمین‌خواران، غاصبان، ظالمان و مزاحمان، صف آرایی کنید و خود را برای هر گونه مقابله آماده نمایید. آیا این جمع نقیضین می‌شود؟!

ظهور نیز همین طور است، ما هر کاری کنیم، نمی‌توانیم عدالت و عدل الهی را حتی در یک شهر کوچک محقق و اجرا نماییم، اما حداقل باید خواهان آن باشیم و جهت تحقق آن، زمینه‌سازی کنیم، به میدان بیاییم و از خداوند متعال تعجیل در ظهور آن منجی عالم بشریت را مسئلت نماییم.

امام خمینی رحمة الله علیه:

«ما همه انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت کنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا کند و مقدمات ظهور آن شاءاللّه‏ تهیه بشود». (صحیفه امام؛ ج 8، ص 374)

مشارکت و هم افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

طبق احادیث: امام زمان (ع) وقتی ظهور می‌کند که جامعه پر از ظلم شده باشد، و وقتی ظهور می‌کند که مردم آمادگی داشته باشند. آیا این جمع نقیضین نیست؟!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9953.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

          

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   امام مهدی