پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): بیش از 1400 سال می‌گذرد که پیامبر الهی ایرانیان، حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین، محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله می‌باشد. دین‌شان اسلام و کتاب‌شان قرآن مجید است. [البته در میان ایرانیان، تعدادی نز پیروان ادیان دیگر الهی می‌باشند، مانند مسیحیان و یهودیان].

ایرانیان بنا بر اقوالی، تاریخ هفت هزار ساله دارند و بنا به مستندات تاریخی،  قدمتی پنج‌هزار ساله دارند؛ و از آنجا که "دین" یک امر "فطری" می‌باشد، و بالتبع هر انسانی، دینی اعم از حق و یا باطل داشته و دارد؛ بی‌تردید ایرانیان نیز در ادوار گوناگون، ادیان و مذاهب گوناگونی داشته‌اند که البته آن موقع "دین یا مذهب" نمی‌گفتند، بلکه "آیین" می‌گفتند که همان ترجمه فارسی دین و مذهب می‌باشد. مذاهب ایرانیان در اسلام نیز بسیار متعدد است، شاید بتوان گفت که هر مذهب و فرقه‌ای در ایران، طرفدارانی داشته است، اما بیشتر شیعه دوازده امامی، و یا سنّی (یکی از چهار مذهب) می‌باشند، و البته بیشتر شافعی. لذا نمی‌توانیم به همه ادیان و مذاهب ایرانیان، در پیش از اسلام و  یا حتی پس از اسلام اشاره نماییم، چرا که ذکر آنها خودش یک کتاب می‌شود!

●- شاید بتوان گفت: قدیمی‌ترین دین و آیین ثبت شده از ایرانیان، «آئين مهرپرستي يا ميترائيسم»،  می‌باشد، تا جایی که گفته می‌شود، زرتشت نیز یک پیامبر نبود، بلکه یک "اصلاح‌گر" بود که قصد داشت تحریفات و انحرافات "میترائیسم" را –به ویژه در اخلاقیات- اصلاح کند؛ و البته به سرعت وارد سیاست و دستگاه حکومت شد و حکومت وقت نیز آن را "دین رسمی در ایران" اعلام نمود!

  * آیین ایلامیان – آیین مزدیسنا (یا همان دین زرتشت) * آیین مغان * آیین زروانی (گونه‌ای از دین زرتشت بوده است) * آیین کیومرثیان (که آن نیز شاخه‌ای از دین زرتشت بوده است) * آیین مندائیان  * آیین مانوی (که آمیخته‌ای از چند دین بود) * آیین مزدک * آیین پارسان و ...؛ ادیان و مذاهب و آیین‌های گوناگون ایرانیان در ادوار متفاوت بوده‌اند.

●- اما، وقتی گفته می‌شود: «پیامبر»، مقصود فرستادۀ خدا و دین خدا برای هدایت بشر می‌باشد، نه هر گونه دین و آیینی! آن ادیان، مذاهب و آیین‌ها، بنیانگذار داشتند، اما پیامبر نداشتند، چرا که هیچ کدام دین خدا نبودند، بلکه مانند بودیسم، هندوئیسم و "ایسم"های امروزی، بافته‌های وهمی بشر و احکامی منطبق با آن بافته‌ها بوده‌اند.

پیامبران الهی:

●- انبیای الهی گاه برای یک قوم کوچکی ارسال شده‌اند و گاه برای یک قوم بزرگ یا بزرگتری ارسال شده است و گاه اولی العزم بوده‌اند، یعنی صاحب کتاب و شریعتی که سایر انبیا،  دین آنها را تبلیغ وترویج می کردند؛ تا برسد به حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله، که به عنوان آخرین نبی و رسول، و آخرین دین و کتاب و شریعت، برای جهانیان فرستاده شده است.

می‌دانید که از 124 هزار نبی، در مجموع مستندات قرآن مجید و احادیث، فقط نام کمتر از 40 نفر از آنان آمده است، بنابراین  کسی نمی‌داند که برای چه اقوامی، کدام انبیا آمده‌اند، مضافاً بر این که قرآن مجید در بیان مخاطبین انبیا،  از قوم نام می‌برد، نه از مرزبندی‌های جغرافیایی که دائم کوچک و بزرگ می‌شوند!

به عنوان مثال: امروزه تبریزی‌ها، همچون اصفهانی‌ها، اهوازی‌ها و سایر شهروندان در شهرهای گوناگون، ایرانی و ما بقی خارجی محسوب می‌گردند؛ در حالی که در کمتر از یک قرن پیش، ملت جمهوری آذربایجان به مرکزیت باکو نیز ایرانی بودند، و تا همین کمتر از شصت سال پیش، مردم بحرین همه ایرانی محسوب می‌شدند، و همین طور بخش‌های بسیاری از اهالی افغانستان، تمام ترکمنستان، تاجیکستان و ... ! پس، وقتی گفته می‌شود: «پیامبری در ایران»، باید پرسیده شود: «کدام ایران- ایران امروز، یا یک قرن یا چند قرن پیش»؟!

●- بنابراین، این مرزبندی‌های جغرافیایی، حتی در نگاه انسان نیز اعتبار خاصی ندارند، چرا که دائم در حال تغییر هستند، و خداوند متعال نیز انبیای خود را برای اقوام فرستاده است، بدون لحاظ نمودن مرز بندی جغرافیایی. به عنوان مثال: در عصری که حضرت ابراهیم علیه السلام، در شهر "اور" از توابع بابل به دنیا آمد، در سرزمین فلسطین تبلیغ داشت و کعبه را در مکه (حجاز) برپا نمود و ...، خواهر زاده‌اش حضرت لوط علیه السلام، در قومی به همین نام، دین وی را ترویج می‌نمود. لذا در قرآن کریم می‌خوانید که مثلاً خداوند متعال، از انبیای قوم بنی اسرائیل می‌فرماید، حال خواه در فلسطین بوده باشند، یا در مصر باستان (نه مصر امروزی). خداوند متعال، بیشتر اقوام را نیز به نام پیامبرشان می‌خواند، مانند: قوم نوح، قوم لوط، قوم شعیب و ...، برخی که مشهور بودند را نیز به نام خودشان می‌خواند، مانند: قوم عاد و قوم ثمود؛ و البته بدون مرزبندی جغرافیایی.

●- در ایران نیز انبیای بسیاری بوده‌اند؛ بالاخره ایران یکی از مراکز بزرگ تجمع بشری و مدنیت بوده است و چه بسا خداوند برای آنان صدها نبی فرستاده باشد؛ اما آن چه به صورت مستند باقیست، وجود قبر ده‌ها تن از انبیای الهی، در همین ایران کوچک شده‌ی امروزی می‌باشد؛ چنان که به استناد سازمان اوقاف و امور خیریه، ۳۳ تن از پیامبران دارای آرامگاه در ایران هستند.

* قبر حضرت لوط علیه السلام، در همین تهران و منطقه‌ی رباط کریم می‌باشد * حضرات یوشع، یونس و ارمیا علیهم السلام، در استان آذربایجان شرقی می‌باشد * به غیر از دانیال نبی علیه السلام که شناخته شدۀ تمامی مردم ایران می‌باشند، قبر حزقیال نبی علیه  السلام نیز در استان  خوزستان است * قبر قیدار نبی علیه السلام، در استان زنجان می‌باشد و ... .

نکته:

از این‌رو، وقتی دشمنانی که اساساً دین‌شان همان فراماسون و صهیونیسم می‌باشد، در فضای مجازی یا ...، سر و صدا  می‌کنند که «پیامبر ما ایرانیان، زرتشت می‌باشد»! از یک سو برای عوامی کسانی که می‌پذیرند غصه می‌خوریم و از سویی دیگر کلی به این شعار سبک می‌خندیم! چرا که اولاً "دین خدا، دین خداست" و دین خدا نیز منفعل شعارها و گرایشات ناسیولیستی نیست؛ و از ثانیاً، اگر به ایرانی بودن حساسیتی وجود دارد [که تقسیم دین به این مرزها، به مثابه‌ی عدم گرایش و خروج از دین خدا می‌باشد]، چرا دین ما ایرانی‌ها، دین ابراهیمی حضرات لوط، دانیال نبی،  شعیب نبی، خضر نبی و ... نباشد که هم شجره‌ی مشخصی دارند و هم قبورشان در همین کشور است؟!  

مشارکت و هم‌افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

پرسش:

در مورد ایرانیان و مذاهب آنان در اسلام صحبت کنید و بگویید؛ پیامبر ایرانیان کیست؟ البته این پرسش از روی نژادپرستی نیست، بلکه برای تکمیل تحقیقات می‌باشد.

پاسخ (نشانی لینک):

 

www.x-shobhe.com/shobhe/10713.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

   

کلمات کلیدی:  تاریخی