پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

نزدیک اربعین به یاد طبرستان افتاده‌اند(؟!)

پیش از مطالعه در تاریخ ایران و طبرستان در گذشته، باید «دوست و دشمن» امروز را شناخت که البته با چگونگی مواضع در برابر «ولایت حق» و «ولایت باطل» شناخته می‌شوند.

آن که نادان و بی‌خرد (جاهل) باشد، دوست نیست و آن که در دلش نسبت به خدا، اسلام، اهل عصمت، قرآن مجید و مسلمانان، بغض داشته باشد، یقیناً دشمن است و آن که سعی نماید با دروغ، افترا، شبهه و ...، در اندیشه و دل مسلمانان تردید، شبهه و تزلزل ایجاد نماید، دشمنی است که به میدان نبرد آمده است!

بغض و دشمنی گوینده، تا حدی است که حتی مانند برخی از اقوال نمی‌گوید: «امام حسن و امام حسین علیهما السلام، در جنگ طبرستان شرکت داشتند» بلکه می‌گوید: «آنها با ایرانیان در جنگ بودند و در شمال کشور، جنگ به راه انداختند!»

مهمّ - اگر چه تمامی این اقوال شایعه و دروغ است، اما آیا اگر به فرض دو امام معصوم به جنگ قومی رفته باشند و یا در جنگی با آنان شرکت نموده باشند، امام معصوم محکوم است و یا آن قوم؟! آیا اگر امامان با اعراب جاهلیت جنگیده باشند، حق است و اگر با ایرانیان جاهل جنگیده باشند، حق نیست؟! و البته هرگز در هیچ جنگ با ایران و ایرانیان شرکت نداشتند.

ملّی‌گرایی

در وجود آدمی، غرایز، محبّت‌ها و گرایش‌هایی نهادینه شده که همگی خوب و لازم می‌باشند، مانند غریزۀ جنسی، یا حبّ وطن، یا گرایش به پرستش و دین و مذهب.

دشمنان خدا و دین خدا، هیچ چاره‌ای ندارند مگر آن که حبّی را چنان تشدید کنند که جایگزین خداپرستی و دین‌گرایی فطری [که در همگان وجود دارد] شود.

پس از میل فطری به خداپرستی و دینداری، در میان غرایز متفاوت، «غریزۀ شهوت» و در میان حبّ‌ها و گرایشات گوناگون، «حبّ وطن» عمومی‌تر و قوی‌تر می‌باشد؛ لذا در سطح جهانی تلاش داشته و دارند که «شهوت جنسی و حبّ وطن (ناسیونالیسم) را جایگزین نمایند.

از این‌رو، در گذشته و حال، تلاش بسیاری با هدفِ قرار دادن حبّ وطن در برابر خدا، دین خدا، کتاب خدا، پیامبر و امام خدا، صورت پذیرفته و می‌پذیرد!

ارجحیت

مؤمن، هم غرایز شهوانی دارد، هم کشورش، مردمش و ملّیتش را به شدت دوست دارد و هم خانواده، خویشان، دوستان، مال دنیا و ... را دوست دارد؛ اما همه محبّت‌هایش، در راستای محبّت الله جلّ جلاله می‌باشد «وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّه - آن که ایمان آورده‌اند، شدت محبّت‌شان برای خداست» (البقره، 165)؛ لذا آنانند که می‌توانند برای خدا، با جان و مال به میدان بیایند و هر چه دارند را در راه او و حفظ دین او، فدا کنند.

*- به ویژه در دویست سال گذشته، بارها کشور توسط قاجاریان و سپس پدر و پسر پهلوی، تجزیه شد و خاک کشور حتی بدون جنگ، به دشمنان تقدیم شد؛ اما در جنگ هشت ساله، اولین بار بود که ایرانیان با شعار «الله اکبر» - «یا فاطمه» - «یا حسین» و «یا مهدی» به میدان آمدند و آن هم با دست خالی، اما در مقابل جبهه صدام با حمایت تسلیحاتی، مالی، اطلاعاتی و تبلیغاتی شصت کشور بزرگ جهان، به پیروزی رسیدند!

حمله به ایران

اگر سپاه اسلام به رهبری امام معصوم علیه السلام به ایران حمله کرده بود، حق با اسلام و امام بود و ما حق نداشتیم به خاطر ایرانی بودن و ملی‌گرایی، اسلام و امام را محکوم نماییم! اما می‌دانیم که این حمله‌ای که به نام اسلام صورت گرفت، در زمان خلیفۀ دوم رخ داد که عهد خود را پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله شکسته بودند، حاکمیت و حکومت را غصب کرده بودند و امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام را کاملاً کنار گذاشته بودند، اموال و املاک‌شان (فدک) را غصب کرده بودند و حضرت فاطمه علیها السلام را چنان مضروب نموده بودند که منجر به شهادتشان گردید!

البته خسرو پرویز که پیش از آن، بارها به قبایل عرب حمله کرده بود، مردانشان را کشته بود، دختران و زنانشان را به اسارت گرفته بود و اموالشان را غارت کرده بود، حتی به ایرانیان نیز ظلم‌های گسترده‌ای روا می‌داشت و همین سبب شده بود که مردم ایران به اسلامی که اخبارش را شنیده بودند، تمایل شدید داشته باشند.

در هر حال، امیرالمؤمنین، امام حسن و امام حسین علیهما السلام، نه تنها در این جنگ‌ها حضور نداشتند، بلکه کاملاً کنار گذاشته شده بودند و اگر جنگ را صلاح اسلام و مسلمین می‌دانستند، با همان حکومت‌های جعلی و غصبی می‌جنگیدند!

طبرستان

حمله به مناطقگوناگون ایران که از زمان خلیفۀ اول شروع شد و در زمان خلیفۀ دوم به یک جنگ کامل مبدل گردید، در زمان عثمان، سپس امویان و حتی تا زمان عباسیان ادامه داشت.

در اواخر دورۀ امویان، ایرانیان به ائمۀ شیعه علاقه پیدا کرده بودند؛ طبرستان که ابتدا دژ محکمی در برابر اعراب بود، به یک پایگاه قدرتمندان شیعیان مبدل شده بود. از این‌رو، امویان ضمن جنگ‌های خونین در این منطقه، یک جنگ تبلیغاتی و شناختی هم به راه انداختند مبنی بر این که شما عاشق اهل بیت علیهم السلام هستید، اما حسن و حسین (علیهما السلام) در جنگ با شما شرکت داشتند!

منابع و مستندات

این که چه کسانی در جنگی حضور نداشتند، منبع نمی‌خواهد، بلکه اثبات این که چه کسانی حضور داشتند منبع و سند می‌خواهد.

هیچ حدیث یا نقل تاریخی مستندی در رابطه با مشارکت این دو امام بزرگوار، در جنگ‌های طبرستان [گرگان - جرجان] وجود ندارد؛ فقط دو نقل بی‌سند از بلاذری و طبری در کتب درج شده است!

بلاذری نقل خود را با واژۀ «فیما یُقال - در این‌باره گفته شده» آغاز نموده و با «الله اعلم» به اتمام رسانده است؛ یعنی نه تنها اذعان دارد که سند محکم و موثقی ندارد، بلکه در آخر هم می‌گوید: «خدا داناترین است»؛ یعنی من نمی‌دانم، سندی نیافتم و ... .

نقل طبری نیز هیچ سلسله سندی ندارد. طبری در تاریخ الرسل و الملوک یا تاریخ الامم و الملوک از شخصیت‌هایی نام می‌برد و می‌نویسد: «سعید بن عاص در سال 30 هجری، به قصد خراسان حرکت کرد و ابتدا از کوفه به طبرستان لشکری‌کِشی کرد و در این لشکرکِشی، شخصیت‌هایی چون حسن، حسین، ابن عباس، عبدالله بن عمر، عبدالله بن زبیر و ... نیز حضور داشتند! (تاریخ الامم و الملوک، جلد چهار، ص 269)

طبری این قضیه را از «عمر بن شبع» نقل می‌کند که او نیز سندی نداشته، بلکه گفته از «علی بن مجاهد، حَنش بن مالک» منقول است، که نه تنها گفتار آنها نیز مستند نیست، بلکه هیچ کدام ثقه نیستند.

در منابع اهل سنّت، «علی بن مجاهد» فردی کذاب (بسیار دروغگو) و هذیان‌گو معرفی شده و علمای اهل سنت هر نقلی از وی را باطل می‌دانند. «حَنَش بن مالک» نیز در کتب رجالی معتبر سنّی‌ها، شخصی «مجهول الهویه» معرفی شده است! حال طبری به نقل از این دو، از یک واقعۀ تاریخی خبر می‌دهد! آیا غرض ندارد؟!

قابل توجه آن که خود طبری در صفحۀ پس از این نقل، دوباره همین مطلب را عیناً نقل می‌کند و البته با حذف اسم «حسن و حسین علیهما السلام»؛ یعنی خبر قبلی خود را نقض می‌نماید!

●- بنابراین، هیچ سند و یا نقل مستندی از حضور آن بزرگواران در حمله به طبرستان وجود ندارد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

دوستی گفت: امام حسین یا امام حسن با ایرانیان در جنگ بودند یا در گرگان شمال کشور جنگی به راه انداختند و ...! لطفاً توضیح روشنی دهید و اگر منابعی نیاز هست، معرفی نمایید.

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/history/12843.html 

 

 

کلمات کلیدی:  تاریخی