پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه):        چون هیچ منبعی بیان نشده، ما نمی‌دانیم که واقعاً دکتر سروش چنین گفته و یا برداشت چنین بوده و ...؟ در هر حال قصد ما در این نوشتار، پاسخ دادن به اراجیف مغرضانۀ سروش و مانند وی نیست، چون ارزش نقد و پاسخ را ندارد، بلکه پاسخ به دروغ، افترا و شبهه‌ای می‌باشد که سالهاست در فضای مجازی فرافکنی می‌شود.

در هر گزاره یا ادعایی، مهم است که گوینده کیست و با چه مقصدی مدعی می‌شود و چه استدلال عقلی و منطقی و یا سند محکم و قابل قبولی برای اثبات ادعای خود ارائه می‌دهد. «قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ – بگو، دلیل و برهان خود را بیاورید، اگر راست می‌گویید» (چندین آیه)؛ و "برهان"، یعنی دلیل قابل قبول، نه شعار و ادعا.

حضرت محمد صلوات الله علیه و آله، پیامبر (فرستادۀ) خداوند سبحان برای هدایت بندگانش بوده است، پس اگر [چنان که در پرسش نیز تصریح شده] به اذن الهی مأمور به پیش بردن اسلام با شمشیر بوده و بدین سبب جنگ تهاجمی نموده، به وظیفۀ الهی‌اش عمل نموده و خیلی کار خوبی کرده است؛ و بنده‌ی خدایی چون سروش، حق اعتراض به خدا را ندارد؛ و حال آن که چنین نبوده است.

ترفند دشمنان

یک مثال با مصداق قدیمی را بسیار شنیده‌اید که «وقتی دزد یا جنایتکاری از متوجه شدن مردم و سرازیر شدن آنها به سوی خانه‌ای که در آن مشغول به سرقت یا جنایت است مطلع می‌گردد، ابتدا خودش بیرون آمده و در خیابان به سمتی می‌دود و با انگشت دورتر را نشان می‌دهد و فریاد می‌زند: «آی دزد – آی دزد – بگیردش»؛ و وقتی مردمان را به دنبال خود و به سمت واهی کشاند، خودش فرار می‌کند»!

این صرفاً یک مثال مصداقی ساده و موردی نیست؛ بلکه اگر به جنایات نظام سلطه و شعارهای آنان در طول تاریخ بنگیرید، دقیقاً همین روش را داشته و دارند! یعنی پس از ظلم و جنایت، فریاد عدالتخواهی، حقوق‌بشر، صلح طلبی، ایجاد امنیت و ... برآورده‌اند و قربانیان خود را مقصر و متهم جلوه داده‌اند!

●- اگر چه بیشتر "امت‌ها و ملّت‌ها"، فقط اسم یک دین یا مکتب [یا ایسمی] را بر خود حمل کرده‌اند و آن را نشناخته و به آن عمل ننموده‌اند، اما تا همین مقدار نیز ببینید آیا یهودیت، مسیحیت، و یا مارکسیسم، اومانیسم، ماکیاولیسم، لیبرال دموکراسی و ...، هیچ هویت و یا رزومه‌ای به جز "جنگ و خونریزی" دارند؟! تجدید حیات و قوت تمامی نظامات باطل، مبتنی بر جنگ است و اگر جنگ به راه نیندازند و ثروت دیگران را غارت نکنند، ظرف چند ماه از گرسنگی می‌میرند و یا یکدیگر را می‌درّند! به تعبیر امام خمینی رحمة الله علیه: درست مانند گرگ‌ها، که در حمله به طعمه همکاری دارند، اما اگر گرسنه شوند، یک دیگر را می‌درّند.

●- کفارِ بت‌پرست و سلطه‌گر، از همان ابتدا به یهودیت نفوذ کردند و از همان ابتدا به جنگ و خونریزی پرداختند و حتی به قول خودشان، پیامبر بعدی را نیز به صلیب کشیدند! منتهی این قوم بنی اسرائیل، دو ویژگی دارند که یکی زیرک بودن آنهاست و دیگری ترسو بودنشان. لذا کمتر مستقیماً در جنگی شرکت کردند، و بیشتر دیگران را تحریک و حمایت نمودند و خودشان در جنگ نرم [فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تبلیغاتی، جنگ روانی و ...] پرچمدار بودند و البته هرگاه که لازم شد نیز مستقیم به جنگ و خونریزی پرداختند. مانند: اسرائیل، یا نظامات صهیونیستی.

امروزه تقریباً در سرتاسر جهان، به جز اسرائیل، یک دولت مدعی یهودیت پیدا نمی‌کنید، حال آن که قدرت سیاسی، اقتصادی، خبری و فرهنگی جهان، در اختیار صهیونیسم می‌باشد

شما امروزه تقریباً در سرتاسر جهان، به جز اسرائیل، یک دولت مدعی یهودیت پیدا نمی‌کنید، حال آن که قدرت سیاسی، اقتصادی، خبری و فرهنگی جهان، در اختیار صهیونیسم می‌باشد!

●- مسیحیت که همیشه تحت استعمار و ابزار یهودیت بوده و هست؛ با حکومت استبدادی کلیسا بر مردم قدرت گرفت و در منطقه‌ی ما نیز با سه جنگ صلیبی و آن همه خونریزی جان گرفت و قابل تأمل آن که ضمن تحریف جنگ‌های صلیبی [همچون قصه دروغین هلوکاست]، همه ساله برای بزرگداشت کشته‌های خود مراسم می‌گیرند، حتی در کشور و پایتخت جمهوری اسلامی ایران، تا خاطره این جنایت، زنده بماند و البته مظلوم‌نمایی نیز بکنند!

●- در گذشته و به ویژه امروزه، تمامی جنگ‌های دنیا [بدون استثناء] با طراحی صهیونیست‌های مدعی یهودیت [که البته بازوی اقتصادی، نظامی، فرهنگی و سیاسی فراماسون می‌باشند] و با مشارکت و اجرای مدعیان مسیحیت شکل گرفته و می‌گیرد. نقش امریکا، انگلیس، متحدان اروپایی  که تز اکثریت مسیحی برخوردارند، در کدام جنگی در دنیا آشکار نمی‌باشد؟! حتی جنگ‌های داخلی در ایران، لبنان، سوریه، عراق، افغانستان ... و هم‌چنین جنگ‌ها و ترورهای نیابتی نیز با ایجاد گروه‌های تروریستی و شبه‌نظامی چون سازمان منافقین، کومله، طالبان، القاعده، بوکوحرام و بالاخره داعش، توسط همان غربی‌های مدعی مسیحیت و لیبرال دموکراسی صورت پذیرفته و می‌پذیرد.

●●●- اکنون قصه اینها، همان قصۀ دزد زیرک و فراری است؛ در تمامی جبهه‌های جنگ، خونریزی و جنایت، خودشان آغاز کننده و مجری بوده‌اند، اما انگشت اتهام را به سوی قربیانیان خود، یعنی مسلمانان گرفته و فریاد می‌زنند: «آی جنگ طلب، آی تروریست، بیایید در نابودی آنها هم‌پیمان و هم‌سنگر شویم»! اما چون امروزه پیش از هر زمان به نقش اندیشه و اعتقادات اسلامی در مقابله با کفر، استکبار، ظلم و جنایت پی‌برده‌اند، به اصل اسلام حمله‌ور شده و می‌گویند: «پیامبر اسلام، به امر خدا، دین را با شمشیر پیش برده است» تا اساساً خدا و پیامبرش را جنگ‌افروز معرفی کنند و خودشان را فرهیختگان و حامیان صلح، دوستی، امنیت، حقوق بشر و لیبرال دموکراسی بشناسانند!

رسالت پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله:

امر خداوند سبحان در رسالت تمامی انبیا و رسولان الهی و از جمله خاتم الانبیاء و المرسلین، حضرت محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله، به وضوح در کلام وحی [قرآن مجید] بیان شده است و اگر امثال سروش، بدون قصد سوء، غرض و مرض می‌خواهند مأموریت ایشان را بدانند، کافیست که این آیات را بخوانند؛ که البته خوانده‌اند و خودشان نیز به خوبی می‌دانند.

«لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ» (آل عمران، 164)

ترجمه: خداوند بر مؤمنان منت نهاد [نعمت بزرگى بخشيد] هنگامى كه در ميان آنها، پيامبرى از خودشان برانگيخت؛ كه آيات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاك كند و كتاب و حكمت بياموزد؛ هر چند پيش از آن، در گمراهى آشكارى بودند.

«لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ» (الحدید، 25)

ترجمه: ما رسولان خود را با دلايل روشن فرستاديم، و با آنها كتاب (آسمانى) و ميزان (شناسايى حقّ از باطل و قوانين عادلانه) نازل كرديم تا مردم قيام به عدالت كنند؛ و آهن را نازل كرديم كه در آن نيروى شديد و منافعى براى مردم است، تا خداوند بداند چه كسى او و رسولانش را يارى مى كند بى آنكه او را ببينند؛ خداوند قوىّ و شكست ناپذير است!

«وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا» (الإسراء، 105)

ترجمه: و ما [قرآن را] بحق نازل كرديم؛ و بحق نازل شد؛ و تو را، جز بعنوان بشارت دهنده و بيم دهنده، نفرستاديم!

سوره توبه، آیۀ 33:

اگر این ادعا و استدلال سروش باشد، پیاده نظامِ بی‌سوادِ جنگ نرم در نرم، بهتر از سروش عمل می‌کنند! دست کم به آیاتی که مربوط به جنگ و جهاد است استناد می‌کنند، اما آیۀ 33، ربطی به جنگ ندارد، بلکه از تحقق ارادۀ الهی می‌گوید:

«هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» (التّوبة، 33)

ترجمه: اوست [همان خدايى] كه پيامبرش را با رهنمود و دين حقّ فرستاد تا آن را بر همه‌ى دين‌ها[ى پوچ، باطل و تحریف شده] برترى دهد و چيره سازد، گرچه مشركان ناخوشايند باشند.

●- همانگونه که در متن آیه به صراحت بیان شده، سبب این برتری و چیرگی، "حقّانیت" است و نه "جنگ"؛ اگر چه در صورت لزوم، باید برای دفاع از حق، در مقابل دشمنان جنگید.

جنگ‌های صدر اسلام:

طبق گزارشات تاریخی، فقط طی ده سال، از سوی کفار و مشرکان، 30 سریه و 56 غزوه، یعنی 86 جنگ بزرگ و کوچک، بر پیامبر اسلام صلوات الله و آله و مسلمانان تحمیل گردید. خب چرا؟!

اگر چه طبق برخی از گزارشات، در تمامی این جنگ‌ها، از دو طرف فقط کمتر از چهارصد نفر کشته شدند؛ اما مهم این است که تمامی این جنگ‌ها "تدافعی" بوده است و اگر جنگی را تهاجمی بخوانند، نیز به خاطر خیانت، توطئه، حمایت از کفار، تبلیغات و ...در جنگ می‌باشد که خودش عین جنگ است.

اگر اسرائیل با حمایت امریکا و انگلیس و فرانسه و ... به سرزمین‌ فلسطین یورش برده است، و یا اگر عربستان سعودی با حمایت امریکا و متحدان و نوکران به یمن حمله می‌کند، در واقع این بانیان و حامیان نیز خودشان در جنگ هستند.

مرتبط:

دکتر سروش می‌گوید: «آیات ابتدایی سوره توبه، سیره عملی پیامبر(ص) را در جهت عدم تحمل مشرکان معرفی کرده است»! پاسخ چیست؟!

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

دکتر سروش بر اساس آیه 33 از سوره توبه، ادعا نموده که پیامبر به اذن الهی مأمور پیش بردن دین با شمشیر بود و تمامی جهادهایش تهاجمی بوده است؟!

پاسخ (نشانی لینک):

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10875.html

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   جنگ و جهاد   اندیشه و مباحث نظری   سروش   سوره توبه