محققا خدا دوست مى‏دارد كسانى را كه در راه او [چنان] به صف كارزار مى‏ايستند [که گویی] بنيانى ساخته شده از قلعند [آهنند].

***

●- مؤمن، خداوند متعال را دوست دارد و می‌خواهد خداوند سبحان نیز او را دوست داشته باشد؛ پس، از کلام او می‌آموزد که او چه کسانی را دوست دارد و چه کسانی را دوست ندارد.

از جمله ویژگی‌های مؤمنانی که محبوب خداوند سبحان می‌گردند، متحد شدن در "قتال" در راه اوست.

برای فهم بهتر آیات، باید به معانی درست کلمات دقت نماییم: "سعی"، یعنی هر نوع "تلاش" که یا به امر او و در راه اوست و یا غیر او . – "جهاد"، به تعبیر امام خامنه‌ای، یعنی: "تلاش دشمن ستیز"، که ممکن است در میادین فرهنگی، علمی، اقتصادی و ... نیز باشد – اما "قتال" به معنی "پیکار – جنگ" می‌باشد و یکی از اقسام "جهاد" است.

پیکار یک نفره، و یا حتی چند هزار نفره، اما پراکنده، حاصلی جز ضعف و شکست ندارد؛ لذا برای "قتال = جنگ" باید صفوف متحد و مرتبط تشکیل گردد.

نباید گمان نمود که فقط آنانی که در میدان جنگ حضور می‌یابد، در این پیکار حضور دارند، بلکه از رهبران، سیاستگذاران، فرماندهان، افسران، سربازان، لجستیک گرفته تا هر کسی که به نوعی [حتی رضایت و یا یک حرف] حمایت می‌کند، و یا کمکی به جبهه می‌نماید، در این صف قرار دارند؛ و در صفوف دشمن نیز چنین است، همانگونه که در زیارت عاشورا، "طرفداران، تبعیت کنندگان، بزرگان و دوستان، و حتی کسانی را که امکاناتی برای دشمن فراهم کردند، دشمن می‌شناسیم و لعنت (دوری از رحمت) الهی را برای هر دو مسئلت می‌نماییم: «و َلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُمْ».

بنابراین، "اخلاق = موضع‌گیری" نظری و عملی مؤمنی که خدا را دوست دارد و می‌خواهد محبوب او باشد، اینگونه است که همیشه و مستمر، خود را "صفوف آهنین"، پیکار کنندگان در راه خدا قرار می‌دهد؛ حال خواه شرایط و امکان حضور در میدان را داشته باشد، و خواه نداشته باشد.

 

"صفوف" پیکار کنندگان، از میدان نبرد تا دل‌ها، مواضع و عملکردها، امتداد دارد – از جنگ سخت در میدان، تا جنگ نرم، در مواضع، حمایت‌ها، گفتارها، رفتارها، تبلیغ‌ها و ... ادامه دارد. چنان که حملات نظامی دشمنان قطع می‌شود، اما حملات فرهنگی و ضدتبلیغی آنها -به ویژه در فضای مجازی- نه تنها قطع نمی‌شود، بلکه شدت می‌یابد.

کلمات کلیدی:  اخلاق   جنگ و جهاد