پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): تمامی دوستان گرامی، به نکات زیر توجه نمایند که بسیار مهم می‌باشند:

الف - برخی اصلاً نمی‌دانند که "فحش" یعنی چه؟ لذا هر کلمه‌ی تند و یا ناخوشایندی را "فحش" قلمداد می‌کنند! مثل آن که پرسیده بود: «چرا خداوند در قرآن کریم فحش داده و عده‌ای را "کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ – حیوان بلکه پست‌تر" خوانده است»؟! خب او، هم خدا را نمی‌شناسد و هم انسان را نمی‌شناسد و هم فحش را نمی‌شناسد. او نمی‌داند که آدمی رشد نباتی – حیوانی و انسانی دارد و بسیاری در یکی از این سطوح متوقف می‌مانند؛ پس کسی که به رشد حیوانی رسید، اما به رشد انسانی نرسید، همان حیوان است، بلکه پست‌تر، چون اولاً عقل و قلب دارد، و ثانیاً آدمی در صفاتش حد و مرزی ندارد.

یا مثل کسانی که می‌گویند: «چرا در زیارت عاشورا و سایر زیارات و دعاها، فحش داده‌اند و لعن کرده‌اند»؟! خب، او نمی‌داند که «لعن» فحش نیست، بلکه اعلام مواضعی است در «دور دانستن از رحمت الهی».

ب – بنابراین، اگر کسی به سارق، دزد بگوید – به قاتل، جانی بگوید – به زورگو، ظالم بگوید – به اهل فساد، فاسد بگوید – به دورغ‌گو، حقه‌باز بگوید – به فتنه کننده، فتانه و حیله‌گر بگوید – در مقابل دشمن قدار، جلاد، آدمکش، بچه کش ... «مرگ بر امریکا، مرگ بر اسرائیل و ...» بگوید و ...؛ هیچ کدام "فحش" نیستند، بلکه توصیف واقعی "او" و اعلام مواضع "این" می‌باشد.

ج – فحش، یعنی آدمی صفات، حالات و افعال نکوهیده، بد و زشت را با کلماتی رکیک به دیگری نسبت دهد. مانند کلمات رکیکی که نسبت به پدر، مادر، خواهر و نوامیس افراد به کار گرفته می‌شود و یا کلماتی که مربوط به "روابط جنسی" می‌باشد و به حیا، عفت، شرف، عزت، غیرت و نوامیس دیگران تعرض می‌کند.

د – خداوند متعال، در تربیت انسان،به شدت از فحاشی منع  نموده است، تا جایی که به رغم آن مواضع تند در قبال هر گونه بت و بت‌پرستی، یا کفر و شرک و طواغیت و فراعنه، و نیز دچار نمودن آنها به عذاب‌های زمینی و وعده‌ی خلود در آتش جهنم، می‌فرماید: «به خدایان آنها فحش ندهید»:

«وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ»؛ (الأنعام: 108)

ترجمه: و آنهايى را كه جز خدا مى‌خوانند (به معبود آنها) دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى [و] به نادانى، خدا را دشنام خواهند داد. اين گونه براى هر امتى كردارشان را آراستيم. آنگاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود، و ايشان را از آنچه انجام مى‌دادند آگاه خواهد ساخت. (سوره الأنعام: 108)

نکته / 1:

خداوند متعال، نمی‌خواهد که بندگان مؤمنش، اولاً خلاف شأن یک انسان متخلق سخن بگویند، و ثانیاً (به جای دعوت و هدایت)، سبب کفر بیشتر بندگان نادان و کافرش گردند. می‌فرماید: وقتی شما به معبود آنها فحش بدهید، آنها نیز متقابلاً به معبود شما فحش خواهند داد، و این در حالی است که معبود آنها حقیقتاً معبود نیست، اما معبود شما، الله جل جلاله می‌باشد و شما نباید خود سبب اهانت آنها گردید.

علل فحاشی:

می‌توان در یک کلمه چنین بیان داشت که علت اصلی فحاشی، همان "ضعف و احساس ضعف" است، که در مصادیقی چون: ضعف شخصیتی – ضعف تربیتی – ضعف اخلاقی – ضعف فرهنگی – ضعف منطق – ضعف علم – ضعف بصیرت – ضعف تدبیر – ضعف صبر و استقامت – ضعف قدرت ... و به طور کلی احساس ضعف در مواجهه، رویارویی و مقابله ظهور و بروز می‌نماید.

کسی که برای مواجهه و رویارویی و مقابله، هیچ ابزاری به جز زبانش ندارد، و فاقد عقل سلیم، قلب مؤمن (امنیت یافته به باورهای حقیقی)، علم تدبیر،  بصیرت، اخلاق، فرهنگ و تربیت می‌باشد، از این ابزار فقط برای فحش دادن استفاده می‌نماید. یعنی تنها سلاحش زبان، و تنها  مهماتش همان "فحش" می‌باشد.

فحاشی از حرص و غضب توأم با جهل، تکبر، تعصب (عصبیت) و ناتوانی در برخورد منطقی می‌باشد.

غرب‌زدگی:

فضای مجازی، مانند فضای حقیقی می‌ماند و همه چیز از خوب و بد در آن وجود دارد و انتخاب‌ها بر عهده‌ی کاربران می‌باشد و البته هر انتخابی، اثر خود را دارد.

از جمله آثار سوء فضای مجازی، ترویج گسترده‌ی فرهنگ غرب، چه در ادبیات، چه در اخلاق و چه در رفتارها می‌باشد.

در فرهنگ غربی، فحش دادن آنقدر عمومی شده که گاه رکیک‌ترین کلمات، در رسمی‌ترین نشست‌ها و گفتگوها نیز به عنوان کلمات  روزمره‌ی محاوره  به کار می‌رود؛ چنان که می‌شنوید اولین عکس العمل آنها در مواجه با یک مشکل، یک گرفتاری، یک خبر ناخوشایند و ...، به انگلیسی «shit    » و یا به آلمانی «scheiße» و یا به فرانسوی «merde» می‌باشد که از کشیش گرفته تا دیپلمات یا بازرگان در جلسات رسمی، تا دو نامزد یا همسر، یا فرزندان و معلمان و ...، در هر چند جمله، یکبار این کلمه‌ی زشت و متعفن را از دهان خود خارج می‌کنند و این کمترین فحش رایج در ادبیات محاوره‌ای آنها می‌باشد، و اضافه بر آن، از علاماتی که در انگشتان اعتبار کرده‌اند نیز برای فحش دادن استفاده می‌کنند.

بدیهی است که انسان خود کم بین، خود باخته و غرب زده، فقط اصطلاحات انگلیسی در فضای مجازی را به عنوان زبان اصلی خود استفاده  نمی‌نماید، و فقط مُد لباس و آرایش را تقلید نمی‌کند، بلکه "فحاشی" را نیز به عنوان ادایی از غربی بودن، تقلید می‌نماید.

تاکتیک  فحاشی در فضای مجازی:

بسیاری از موارد فحاشی در فضای مجازی، یک تاکتیک برای بازار گرمی می‌باشد. بسیار دیده شده که خود نویسنده، برای آن که مطلبش به چالش کشیده شود، ابتدا خودش و دوستانش چندتا فحش را زیر نویس می‌کنند تا از یک سو بیانگر توجه و واکنش کاربران مخالف باشد و از سویی دیگر مظلوم‌نمایی کنند تا بدینوسیله مطلب باطل خود را به اذهان القا نمایند.

سلبریتی:

●- آیا تا به حال دقت نموده‌اید که سلبریتی (Celebrity) یعنی چه؟ آیا معادل فارسی چون «نامی» یا عربی رایج در زبان فارسی چون «مشهور» نداشت؟! چطور آنان که حتی با کلمه «سلام» که نام خداست، به بهانه‌ی عربی بودن دشمنی می‌کنند، سریعاً واژه‌هایی چون سلبریتی (Celebrity) را جایگزین واژگانی چون «نامی، مشهور، معروف» نموده و آن را به اصطلاحی رایج در زبان فارسی مبدل کرده‌اند؟!

حتی خود شما در پرسش، ابتدا گفتید «افراد مشهور»، بعد بلافاصله از جایگزین سلبریتی (Celebrity) استفاده نمودید، چرا که گمان نمودید لابد رایج‌تر و مفهوم‌تر می‌باشد!

●- آیا تا به حال دقت نموده‌اید که سلبریتی (Celebrity) از چه زمانی در ایران رایج شد؟ آیا دو یا سه سال پیش کسی این واژه را می‌شناخت و در محاوره‌ی فارسی خود به کار می‌برد؟!

●- آیا واژه‌ و نیز موضوع سلبریتی (Celebrity) نه فقط یک تقلید کور در زبان، بلکه تقلید از سیاست غربی نمی‌باشد؟!

●- آیا چنین نیست که پس از تصمیم سیاستگذاران غربی، مبنی بر بهره‌گیری از چهره‌های شناخته شده، به ویژه در عرصه‌های هنری (بازیگری) و ورزشی، مد، آوازه خوانی و رقاصی و ...؛ برای القا و اشاعه‌ی فرهنگ عمومی و سیاسی، سیاستگذاران داخلی برخی جریان‌ها نیز همین ترفند را به اربابان، اصحاب و پیروان خود دیکته کردند و ناگهان واژه‌ی سلبریتی (Celebrity) را در ادبیات محاوره‌ای، به ویژه در فضای مجازی، رایج، شایع و عمومی نمودند و سپس موضوعات و مصادیقش را مورد بهره‌وری قرار دادند؟!

●- آیا تا کنون دقت نموده‌اید که پس از به کارگیری این ترفند و رایج نمودن واژه‌ی سلبریتی (Celebrity)، ناگهان بسیاری ازبازیگران سینما و تأتر، ورزشکاران، و افراد ساده، ولی مطرح شده در فضای مجازی (حتی برای آشپزی)، همه فیلسوف – عارف - نظریه‌پرداز – روانشناس – متخصص اخلاق فردی و اجتماعی و کارشناسان سیاسی شده‌اند و نه تنها فضای مجازی، بلکه حتی رسانه‌ی ملی را بلندگوی نظریات خود نموده‌اند؟!

***- بنابراین، اگر چه فحاشی به هر شکلی و در هر فضایی، از بی‌تربیتی و بی‌فرهنگی و بی‌منطقی و ضعف نشأت می‌گیرد، اما در برابر تاکتیک‌هاب جنگ نرم، که این زبانِ در دهان (کلام) سلاح آن و فحاشی یکی از مهماتش می‌باشد، باید هوشیار، آگاه و بصیر باشیم.  

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال به همراه نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

 پرسش:

علت این همه فحاشی در صفحات فضای مجازی چیست؟ از فلان سلبریتی خوششون نمیاد، چرا به صفحه‌اش را رجوع نموده و به او فحش می‌دهند؟

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9404.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

 

 

 

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   جنگ و جهاد