«ایکس – شبهه»: تاریخ فیلم هندی نیست و ملاک و معیار و فلسفه‌ی هر کاری نیز (مثل سریال‌های ایرانی) عشق و عاشقی و ازدواج نیست. لذا وقوع یک حادثه‌ی تاریخی (هر چه باشد) بر اساس اسناد و مدارک معتبر شناخته می‌شود و نه بر اساس بررسی علل ازدواج یا طلاق افراد. پس اگر معتبرترین منابع تاریخی اهل تشیع و اهل تسنن با سند و مدرک، وقوع یک حادثه‌ای را خبر دادند، معلوم است که آن واقع اتفاق افتاده است. و چرایی رفتارهای دیگر تاریخی را باید در مباحث دیگر جستجو کرد.

الف – مصیب‌های وارده بر حضرت فاطمه علیه‌السلام: در این مورد اخبار موثقی از شیعه و سنی نقل شده است که اگر همه‌ی موارد اختلاف آن را کنار بگذاریم و فقط به نکات مشترک بین مورخین استناد کنیم، برای تثبیت اهم موارد [مانند: ممانعت از گریه، سیلی‌زدن در کوچه، فراهم نمودن آتش برای سوزاندن در خانه و خانه، وارد نمودن ضربت با قلاف شمشیر توسط قنفذ و خلاصه لگد زدن به در خانه و سقط شدن فرزندش محسن و  از دنیا رفتن به واسطه‌ی جراحات وارده) کافیست.

ب – ازدواج دختری از امیرالمؤمنین علیه‌السلام به نام کلثوم با عمر بن خطاب. در این مورد حتی بین علمای شیعه نیز اختلاف است، چه رسد بین عموم مسلمین. برخی چون شیخ مفید (ره) فرموده‌اند: اصلاً چنین اتفاقی نیافتاده است. برخی دیگر چون علامه مجلسی (ره) و کلینی (ره) می‌گویند: اتفاق افتاده و اخبار صحیح است. برخی (محدود) مدعی هستند آن ام کلثومی که حضرت تدارک ازدواج او را فراهم آورد، دختر ایشان نبوده است و برخی دیگر با اسناد تاریخی و تحلیل گزارشات رسیده قید کرده‌اند که عمر با این خواستگاری اهداف سیاسی دنبال می کرد و پس از مخالفت‌های مکرر علی (ع)، تهدید به فتنه‌های خاصی نمود تا آن که ابن عباس پادرمیانی کرد و علی (ع) مانند فرازهای دیگر زندگی‌‌شان، مجبور شدند به خاطر حفظ اسلام و حکومت اسلامی، رضایت دخترشان را جلب کنند تا چنین ایثاری صورت پذیرد. بدیهی است که عمر قصد داشت در اذهان عمومی جامعه القا کند که علی (ع) هیچ مخالفتی با او ندارد. (کلینی، فروع كافى، ج 5، ص)

برخی نیز مستند بیان می‌دارد که حضرت علی (ع) از زهرای اطهر (ع) فقط یک دختر به نام زینب (ع) داشت که ملقب به ام کلثوم نیز بود. (باقر شریف قرشی ، حیات فاطمه الزهرا(ع)، ص 219)

برخی به صورت مستند بیان می‌دارند: ام کلثومی که با عمر ازدواج کرده او ربیبه(نادختری ) امام می باشد . او دختر اسماء بنت عمیس بود ، اسماء پس از فوت همسر ، با امیرمومنان(ع) ازدواج کرد و در نتیجه این دختر همراه مادرش به خانه امام آمد و در آنجا بزرگ شد .( ابوالفرج اصفهانی، الاغانی، ج16،ص)

حال ما به عنوان نظاره‌گر، تحلیل‌گر یا داوری تاریخ، اولاً چرا باید بین دو حادثه «محکم و مستند» و «مشتبه»، حتماً دومی را بپذیریم و در اولی که محکم است شک کنیم و ثانیاً چرا باید دومی را که مشتبه است، دلیل برای تشکیک صحت یا سقم اولی که محکم است بیاوریم؟ آیا شبهه انداختن در اذهان عمومی نسبت به مصیبت‌های وارده بر حضرت فاطمه (ع) به بهانه‌ی این خبر ازدواج مشتبه، یک نوع لجاجت با آن حضرت از یک سو و سوء استفاده از احساسات و عواطف مردم در مقوله‌ی ازدواج نیست؟!

کلمات کلیدی:  تاریخی