پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): به آهنگ، سیاق و لحن این جمله (که البته اصلاح شده) دقت کنید که چقدر مغرضانه و کینه‌ورزانه است؟! در حالی که می‌توانست سؤالش را با لحنی مؤدبانه و دانش‌پژوهانه مطرح نماید!

«وَلَوْ نَشَاءُ لَأَرَيْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ» (محمد صلوات الله علیه و آله، 30)

ترجمه: و اگر ما بخواهیم آنها را به تو نشان می‌دهیم تا آنان را با قیافه‌هایشان بشناسی، هر چند که می‌توانی آنها را از طرز سخنانشان بشناسی؛ و خداوند اعمال شما را می‌داند!

پس، شما ای گرامی و گرامیان! به این ضدتبلیغ‌ها در فضای مجازی کاری نداشته باشید که نه تنها از "جهل" سرچشمه می‌گیرد، بلکه با "بغض و کینه" آبیاری می‌شوند. اینها خریداران و فروشندگان "حرف مفت" در بازار مکاره‌ی فضای مجازی هستند و جالب آن که در عین جهالت و نادانی، بسیار هم رو دارند و با ژستی روشنفکرانه، مدعی نیز هستند!

«وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ» (لقمان، 6)

ترجمه: و بعضی از مردم سخنان بیهوده (حرف مفت) را می‌خرند تا مردم را از روی نادانی، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهی را به استهزا گیرند؛ برای آنان عذابی خوارکننده است!

●●- ما باید اهل تفکر، تأمل، تعمق، بصیرت، تعقل و معرفت باشیم. به همین جمله دقت کنید و از خود بپرسید: «اصلاً "بلا" یعنی چه و چیست که امام حسین علیه السلام خواسته باشند آن را از خود دور کنند و نتوانسته باشند»؟! مگر نه این که گاه و برای برخی، بلا برای ولایت و نزدیکی است؟ «البَلاءُ لِلوِلاء»، تا امتحان ندهی و قبول نشوی، بالاتر نمی‌روی.

تا نیست نگردی، ره هستت ندهند

این مرتبه با همت پستت ندهند

چون شمع قرار سوختن گر ندهی

سر رشته‌ی روشنی به دستت ندهند (شیخ بهایی، رحمة الله علیه)

شاید یک عده از دنیاگرایانِ تن‌پرور، که تعریف زندگی برای آنها فقط در خوب خوردن، خوب آشامیدن، خوب خوابیدن و فربه شدن خلاصه می‌گردد؛ گرسنگی و تشنگی را "بلای عظما" بدانند، چه رسد به مورد ترور واقع شدن، یا جنگ، جهادت و شهادت! آیا اینان در حالی که غرق در بلایای مُهلک هستند، از "بلا" چیزی می‌فهمند که حال از سیدالشهداء علیه السلام، نهضت و شهادت ایشان و آثارش بفهمند؟!

"بلا"، هر نوع امتحانی است که انسان و جامعه با آن آزمایش می‌شوند و در نتیجه یا سقوط می‌کنند و یا به رشد و تعالی می‌رسند. و البته در محاوره، بیشتر به امتحاناتی گفته می‌شود که همراه با سختی و مشقت می‌باشد؛ چرا که هیچ امتحانی آسان نیست و هر چه مراتب بالاتر رود، امتحان سخت‌تر است. نه امتحان دکتری مانند امتحان دانش‌آموز کلاس اول است و نه برعکس!

●- "ابتلائاتی" چون حاکمیت نظام سلطه‌ی کافر، جاهل، مستکبر و ظالم، و غرق شدن مردمان در فساد و تباهی، به مراتب سخت‌تر از گرسنگی، تشنگی، آواره شدن از شهر و دیار و از دادن راحتِ زندگی مادی ... و حتی کشته شدن می‌باشد، به ویژه آن که این کشته شدن، در راه خدا باشد و آدمی را به مقام عظمای شهادت برساند.

●- "ابتلائاتی" چون دنیاگرایی، قانع شدن به لقمه‌ای که ظالمان مقابل شخص یا جامعه پرت کنند، و نیز ذلت و زبونی، به مراتب سخت‌تر است.

●- "ابتلائاتی" چون جهل (بی‌خردی)، نادانی، بی‌بصیرتی و کوری، خرافه‌گرایی، نوکری و سرسپردگی، برای فراد و جامعه، بسیار مهلک‌تر از گرسنگی، تشنگی، جنگ و شهادت می‌باشد.

●- "ابتلائاتی" چون حرکت در مسیر باطل، آن هم با این توهم که "بهترین همین است که من انجام می‌دهم"، به ویژه اگر رنگ و لعاب دینی نیز به خود بگیرد، از همه بدتر و مصیبت‌بار‌تر است؛ چنان که فرمود: «زیانکارترین مردم، همین گروهند»!

«قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا * الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا» (الکهف، 103 و 104 )

ترجمه: بگو: «آیا به شما خبر دهیم که زیانکارترین (مردم) در کارها، چه کسانی هستند؟ * آنها که تلاش‌هایشان در زندگی دنیا گم (و نابود) شده؛ با این حال، می‌پندارند کار نیک انجام می‌دهند!»

●- "بلای بزرگ" در آن زمان این بود که "اسلام معاویه‌ای و یزیدی لعنة الله علیهما"، جای اسلام ناب محمدی صلوات الله علیه و آله را بگیرد و دز این زمان نیز "بلای بزرگ"، جایگزینی اسلام امریکایی و انگلیسی، به جای اسلام حقیقی که سبب هدایت، رشد، کمال و نجات مردمان می‌گردد، بشود.

●- "بلای بزرگ"، چه در آن زمان و چه در این زمان، حکومت فاسدان و مفسدان، جاهلان و مستکبران و یک گروه شرابخوار و سگ‌باز، و ظالم و جنایتکار بر مردمان (به ویژه مسلمانان) بوده و هست.

●- "بلای بزرگ"، این است که به امثال معاویه، یزید، ابن زیاد، عمر سعد، شمر، خولی و ... "امیرالمؤمنین" گفته شود و امام حق، حضرت سیدالشهداء علیه السلام، به مسلخ کشانده شوند و بر اساس فتوا، خون‌شان مباح اعلام گردد!

●- "بلای بزرگ"، این بوده و هست، که امثال معاویه، یزید و شمر؛ و یا اوباما، ترامپ، ملکه الیزابت، کامرون، مکرون و ...؛ بگویند: انسان‌های درجه یک هستیم، و شما نه تنها درجه دو و سه نیستید، بلکه اصلاً انسان نیستید و خون‌تان نه تنها مباح است، بلکه باید از عِده و عُده‌ی شما کاسته شود.

●- "بلای بزرگ"، این بوده و هست، که مستکبران و ظالمان بگویند: نه تنها سرزمین و تمامی ثروت‌های مادی و معنوی شما، به ما تعلق دارد؛ بلکه خود شما نیز بندگان و بردگان ما هستید و باید با ذلت و خواری تمام، برای منافع و لذت بیشتر ما کار کنید و یا کشته شوید!

نهضت سیدالشهداء علیه السلام

بنابراین، حضرت امام حسین علیه السلام، و بزرگانی چون حضرات ابوالفضل العباس، زینب کبرا، علی اکبر و ...، نه تنها خودشان هیچ‌گاه اسیر و مقهور چنین بلاهایی نشدند، بلکه جامعه‌ی بشری را از بلای کفر، شرک، نفاق، فساد، ظلم، جنایت و به اسارت کشاندن مردمان نجات دادند.

البته باید دقت شود که این بدان معنا نیست که چون ایشان از جان و مال و بستگان و کلاً دنیا، مظاهر و متاعش، در راه خدا گذشتند تا مردمان بیدار و بصیر شوند؛ دیگر کسی یا جامعه‌ای (به ویژه مسلمانان) گرفتار و مغلوب این بلاها نمی‌گردند؛ بلکه هر جامعه‌ای که به صورت جمعی، به این "حبل الله" اعتصام جوید، نجات می‌یابد.

إنَّ الحُسَینَ مِصباحُ الهُدی وسَفینَةُ النَّجاةِ

حضرت امام حسین علیه السلام، چراغی پر فروغ، برای روشن کردن راه هدایت و تمیز آن از راه ضلالت می‌باشند؛ اما کسی مجبور نیست که به این راه بیاید. فرمود: «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ»؛ یعنی وقتی راه هدایت و رشد، از راه گمراهی روشن است، دیگر برای آمدن به این راه، جبر تکوینی لازم نیست، هر کس می‌خواهد بیاید و هر که نمی‌خواهد نیاید و هلاک شود:

«إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا» (الإنسان، 3)

ترجمه: ما راه را به او نشان داديم؛ خواه شاكر باشد و پذيرا گردد يا ناسپاس.

اهل بیت و امام حسین علیهم السلام، کشتی نجات هستند، مانند کشتی نوح علیه السلام در طوفان بلایا. اما دلیل نمی‌شود که چون کشتی نوح (ع) ساخته شد، دیگر همگان از طوفان بلا برهند؛ بلکه هر کسی که دعوت امام را پذیرفت و سوار شد، از بلایای مهلک طوفان‌های زمانه، که به مراتب شدیدتر از آن طوفان است، می‌رهد.

از بیانات نورانی امام حسین علیه السلام، در مسیر کربلا:

«إِنَّ هَذِهِ اَلدُّنْيَا قَدْ تَغَيَّرَتْ وَ تَنَكَّرَتْ وَ أَدْبَرَ مَعْرُوفُهَا فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلاَّ صُبَابَةٌ كَصُبَابَةِ اَلْإِنَاءِ وَ خَسِيسُ عَيْشٍ كَالْمَرْعَى اَلْوَبِيلِ أَ‌لاَ تَرَوْنَ أَنَّ اَلْحَقَّ لاَ يُعْمَلُ بِهِ وَ أَنَّ اَلْبَاطِلَ لاَ يُتَنَاهَى عَنْهُ لِيَرْغَبَ اَلْمُؤْمِنُ فِي لِقَاءِ اَللَّهِ مُحِقّاً فَإِنِّي لاَ أَرَى اَلْمَوْتَ إِلاَّ سَعَادَةً وَ لاَ اَلْحَيَاةَ مَعَ اَلظَّالِمِينَ إِلاَّ بَرَماً إِنَّ اَلنَّاسَ عَبِيدُ اَلدُّنْيَا وَ اَلدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلاَءِ قَلَّ اَلدَّيَّانُونَ».  (تحف العقول‌، ج 1، ص 226)

ترجمه: به راستى كه اين سرا (این دنیا) دگرگون گشته و تغيير قيافه داده و خوبي‌هايش رو به زوال است، و جز رطوبتى كه بر ته كاسه نشيند، و جز يك زندگى پست و كم ارزشى- مانند چراگاهى كه جز گياه زيانبخش و بيماركننده در آن چيز ديگرى نمى‌رويد - از آن باقى نمانده است!

آيا نمى‌بينيد كه به حقّ‌ عمل نمى‌شود، و باطل را رها نمى‌سازند (و از آن نهی نمی‌کنند)؟! در يك چنين وضعى بايد مرد باايمان آرزوى مرگ كند [و اين وضع اسفناك مؤمن را عاشق شهادت و لقاى پروردگار مى‌سازد]؛ چرا كه من مرگ را جز سعادت، و زندگى با ستمگران را جز ستوه (فكر و رنجش دل) ندانم، براستى كه مردم گوش به فرمان و پيرو دنيايند، و عقيده و آئين چون لعابى بر سر زبان (لقلقه زبان) آنان مى‌باشد كه تا زندگيشان روبراه است آن را مى‌چرخانند، و چون به گرفتارى آزموده شوند افراد ديندار كم شوند!

مشارکت و هم افزایی‌ - پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی  .

پرسش:

امام حسین (ع) که در زمان حیات نتونستن بلا را از خودش دور کنند؛ پس چطور الان و بعد از شهادت می‌توانند بلا را از ما دور کنند؟!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/10047.html

 

پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

  

  

      

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   امام حسین(محرم)