بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ            

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ و صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ - اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ.

با اهدای سلام؛

میدان تحریف، "کلام و سخن" می‌باشد، چرا که هر ادعایی، هر دعوتی، هر نظریه‌ای ... و بالاخره هر هدایت و یا انحرافی، با "کلام" بیان می‌شود؛ چنان که قرآن مجید که برای هدایت جهانیان نازل شده، "کلام الله" می‌باشد، و تمامی مکاتب [ایسم‌ها] نیز نظریه و دعوت خود را با "کلام" تبیین می‌کنند، و تمامی شعارهای تبلیغی و ضد تبلیغی، شبهه‌افکنی، دروغ پراکنی و جوّ سازی نیز با "کلام" صورت می‌پذیرد.

اهداف

از این‌رو، "تحریف" از جنس "حرف" است، یعنی دست بردن در سخن و کلام به سه منظور و هدف: 1- مشتبه کردن حقایق (شبهه افکنی)؛ 2- گیج کردن مخاطب؛ 3- ایجاد انحراف و سلطه.

شیوه‌ها

برخی گمان دارند که چون بشر پیشرفت کرده و بشر امروز با این همه علوم اکتشافی و اختراعات و امکانات، با بشر چند قرن پیش تفاوت دارد، لابد شیو‌های تازه‌ای در صنعت "تحریف" ابداع کرده است، اما چنین نیست، بلکه فقط "ابزار تحریف" متغیر شده، ولی شیوه‌ها همان است که بود، چرا که بشر خودش تغییر نکرده و همان است که بود.

خداوند متعال در "کلام وحی - قرآن مجید"، اصول و شیوه‌های تغییر ناپذیر "تحریف" را تبینن نموده است که به برخی از اهمّ آنها اشاره می‌شود:

الف - کتمان، یا مخفی کردن و یا به قول غربی‌ها "سانسور"

«إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ ...» (البقره، 159)

- كسانى كه دلايل روشن، و وسيلۀ هدايتى را كه نازل كرده‌ايم، بعد از آنكه در كتاب براى مردم بيان نموديم، كتمان كنند... .

نخستین و رایج‌ترین شیوۀ "تحریف"، کتمان نمودن، پنهان کردن و جلوگیری از بیان حق و اطلاع‌رسانی به عموم می‌باشد که در طول تاریخ بسیار شاهد آن بودیم و امروزه به آن "سانسور" می‌گویند. در صدر اسلام تحمیل کردند که سیدة النساء العالمین، حضرت فاطمة الزهراء علیها السلام، در سوگ پدر، یا شب گریه کند و یا روز - با صدای آهسته گریه کند که دیگران نشنوند - و اصلاً گریه ننماید تا دیگران متأثر نشوند - کسی حق ندارد هیچ حدیثی از پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله نقل کند و ...!

ب - تحریف کلمه از موضع خودش در دو مرحله

1- «مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ ...» (النسا، 46)

- بعضى از يهود، سخنان را از جاى خود، تحريف مى‌كنند .... .

«يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ...» (المائدة، 41‌)

- کلمات را پس از برقرارى در مواضع خود تحريف مى‌كنند ... .

شیوۀ نخست را خداوند سبحان، به "برخی از یهود" نسبت داد، چرا بینانگذار این روش، یهودیان بودند و اکنون نیز صهیونیست‌ها همین روش را در "تحریف" به کار می‌برند و بدون دست بردن به سخن [با تقطیع یا حتی بدون تقطیع]، موضع سخن را تغییر می‌دهند.

به عنوان مثال: خداوند متعال امر به اطاعت از "اولی الامرتان" می‌نمایند و آنها می‌گویند: «اولی الامر ما»، همان‌هایی هستند که اکنون بر ما حاکم شده‌اند (نظام سلطه)، پس به امر خدا باید از آنان اطاعت نمود!

شیوۀ دوم در تغییر سخن از موضع خودش، پس از آن که سخن بیان شد و به جایش نشست می‌باشد. مانند تمامی تحریف‌های اینگونه که نسبت به آیات قرآن کریم، احادیث، سخنان بزرگانی چون حضرات امام خمینی رحمة الله علیه و امام خامنه‌ای، صورت گرفته است!

به عنوان مثال: امام خامنه‌ای بارها تصریح نموده‌اند که «در امور اجرایی، مانند انتصابات مجلس دخالت نمی‌کنم»؛ اما یک عده حتی در مجلس جوّ به راه انداختند که نظر ایشان این است که فلانی رئیس مجلس شود؛ اخیراً نیز یکی با وقاحت تمام ادعا کرد که «ایشان در نامه‌ای به مجلس نوشتند: آقای قالیباف رئیس شود»؛ بعد گفتند: «اشتباه کردیم - این برداشت ما بود»!

ج - اتهام دروغگویی

«إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ» (المؤمنون، 38)

- [کفار گفتند:] او فقط مردى دروغگوست كه بر خدا افترا بسته؛ و ما هرگز به او ايمان نخواهيم آورد!» 

دروغگویان واقعی، حتی نسبت به انبیای الهی می‌گفتند و می‌گویند: «دروغ می‌گوید»، چه رسد نسبت به دیگران. و امروزه شاهدید که نه تنها نسبت به سخنان بزرگان، بلکه نسبت به هر خبر راست و امید بخشی می‌گویند: «دورغ است!»

د- اهانت جهت قداست زدایی، حرکت شکنی و تسخیف، در قالب پاسخ یا بحث‌های جدلی.

«كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ» (الذاریات، 52)

- اين گونه است كه هيچ پيامبرى قبل از اينها بسوى قومى فرستاده نشد مگر اينكه گفتند: «او ساحر است يا ديوانه!»

"تحریف"، فقط دست بردن در کلام و جابجایی سخن نیست، بلکه یکی از دیرینه‌ترین شیوه‌هایش، تخریب شخصیت و تسخیف صاحب سخن می‌باشد.

"تحریف"، فقط دست بردن در کلام و جابجایی سخن نیست، بلکه یکی از دیرینه‌ترین شیوه‌هایش، تخریب شخصیت و تسخیف صاحب سخن می‌باشد.

این سیاست جدیدی نیست. نه تنها کفار همیشه نسبت دیوانه، شاعر  و ساحر به انبیا می‌دادند، بلکه حتی نسبت به پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله گفتند: «تب دارد و هذیان می‌گوید!»؛ عین همین جریان در دوران امام بود، هنوز هم هست.

به عنوان مثال: آقای منتظری، دربارۀ نامۀ حضرت امام خمینی رحمة الله علیه به وی، به جای توجه و تأمل در نکات بسیار مهم و کلیدی ایشان، نوشت: «امام در این اواخر مریض بودند و با سفارش پزشکان ایشان را حتی المقدور از مسائل دور نگه می‌داشتند...ایشان این اواخر بیماری سرطان هم داشتند، خب این‌ها یک واقعیاتی است، این‌ها را نمی‌شود منکر شد» (خاطرات منتظری، ص697)

یعنی: تکرار "هذیان می‌گوید"، پس از 14 قرن و در عصر ما!

ھ - ایجاد تشکیک در اصالت سخن

«إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَى بَشَرٍ مِنْ شَيْءٍ ...»

- آنگاه که گفتند: خدا، هيچ چيز بر هيچ بشری، نفرستاده است ... .

یکی از شیوه‌های "تحریف"، نفی، تکذیب و یا ایجاد تشکیک در "اصالت سخن" می‌باشد؛ آنها کاری نداشتند که سخن چیست؟ بلکه می‌خواستند القا کنند که وحی نیست، پس اصالت وحیانی ندارد.

این شیوه، امروزه نیز به کار برده می‌شود، به ویژه نسبت به فرمایشات امام خمینی رحمة الله علیه. آن چه که ایشان نفرموده بودند [مثل مجانی شدن آب و برق که سخن امیر انتظام بود] را به ایشان نسبت می‌دهند و آن در آن چه بیان نموده ایجاد تشکیک می‌کنند که از ایشان نیست.

مانند آقای علی مهطری که مدعی شده: «فکر نمی‌کنم نامه منسوب به امام درباره نهضت آزادی، واقعا از امام باشد،نامه مربوط به آقای منتظری هم بعید می‌دانم از امام باشد.»؛ این همان نفی یا ایجاد تشکیک در اصالت سخن می‌باشد!

و - پوشاندن لباس حق به باطل

«وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُوا الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ» (البقره، 42)

- و حق را با باطل نياميزيد! و حقيقت را با اينكه مى دانيد كتمان نكنيد!

هر "کتمان - پوشاندنی"، پوشش دهنده می‌خواهد، یعنی همان "لباس"؛ اما خداوند متعال می‌فرماید که اینها با پوشاندن لباس باطل بر حق، حق را پنهان می‌کنند!

این شیوه را نه تنها در رسانه‌های مشهور به "دروغ پرداز" چون بی‌بی‌سی و نیز رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور بسیار شاهدید، بلکه حتی در مواضع و سخنان برخی از شخصیت‌های جریان‌ها نیز بسیار بیشتر شاهد بوده و هستید.

مانند آقای روحانی که هر گونه سیاست، موضع‌گیری و عملکرد نادرست و خسران‌آور خود را به آیات قرآن کریم، احادیث و یا مواضع اهل عصمت علیهم السلام نسبت می‌داد؛ که این شیوه، فقط در مقام توجیه کار خودش نبود، بلکه "تحریف" آن حقایق و واقعیت‌ها بود.

ابزار تحریف

بنابراین، در شیوه‌های تحریف، هیچ نوع‌آوری و ابداعی صورت نپذیرفته است و تمامی شیوه‌های اصلی، در قرآن مجید تبیین شده است، اما "ابزار تحریف" کاملاً متغیر شده است.

"ابزار تحریف"، یا سخت افزار است، مانند: بنگاه‌های خبری، شبکه‌های اجتماعی و سایر رسانه‌ها؛ که در گذشته چنین امکاناتی نبود و تنها ابزار برای تحریف، همان کتمان یا رواج شایعات بود - و یا "نرم‌افزار" است، و نرم‌افزار تحریف، انسان‌ها و شخصیت‌ها می‌باشند.

دقت شود که تحریف دشمنان از بیرون، نقش چندانی در ایجاد تشکیک و انحراف ندارد؛ بلکه همیشه اشخاصی از داخل [هر چند به دستور یا پیروی از دشمنان خارجی - و یا حتی ندانسته و بی‌خردانه] چیزی می‌گویند و خوراک تبلیغاتی را برای "سخت افزارها" مهیا می‌سازد و آنها همان را فرافکنی می‌کنند.

دقت شود که تحریف دشمنان از بیرون، نقش چندانی در ایجاد تشکیک و انحراف ندارد؛ بلکه همیشه اشخاصی از داخل [هر چند به دستور یا پیروی از دشمنان خارجی - و یا حتی ندانسته و بی‌خردانه] چیزی می‌گویند و خوراک تبلیغاتی را برای "سخت افزارها" مهیا می‌سازد و آنها همان را فرافکنی می‌کنند.

روش مقابله با تحریف

اگر چه "دشمن شناسی" مستلزم رصد تمامی تحرکات دشمن، شناسایی روش‌ها و عملکرد آنهاست، اما راه‌کار اصلی و مفید مقابله با "تحریف"، این نیست که تمامی سخنان در رسانه‌های معاند رصد شود تا ببینند چه مطلبی را تحریف کرده‌اند، بلکه تنها راه مقابله، بازگویی و تکرار مکرر و مستمر حقایق و واقعیت‌ها، در سطحی گسترده می‌باشد.

امام خامنه‌ای:

«ما باید تکرار کنیم حقایقی را که در باب امام و در باب انقلاب گفته‌ایم، باز هم بگوییم و تکرار کنیم و مجال تحریف را از تحریف‌‌کنندگان بگیریم.

در شرع مقدّس هم همین‌جور است، در حقایق تاریخی هم همین‌جور است؛ بسیاری از معارف دینی را مأمور شده‌ایم که تکرار کنیم؛ مِن‌بابِ مثال، تلاوت قرآن را به‌طور دائم باید تکرار کنیم که حقایق قرآنی از ذهنها هرگز محو نشود؛ یا تاریخ را -تاریخ واقعی و درست را- باید تکرار کنیم.

اگر ملّت ما عاشورا را این‌جور در طول قرن‌های متمادی با اصرار تبیین نمی‌کردند و بیان نمی‌کردند، ممکن بود این حادثۀ مهم از یادها برود یا بسیار ضعیفتر از آنچه واقع شده است منعکس بشود.»

(بیانات در مراسم بیست و هشتمین سالروز رحلت حضرت امام خمینی رحمة ‌الله علیه)

مشارکت و هم‌افزایی - موضوع یادداشت و نشانی پیوند، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

موضوع یادداشت:

تحریف - اهداف، شیوه‌ها، ابزار و راه مقابله با تحریف - در شیوه‌های تحریف، هیچ تغییری نسبت به هزاران سال پیش رخ نداده است!

متن یادداشت (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/note/11869.html

 

 

کلمات کلیدی:  یادداشت