بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ و صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ - اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج - صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ.

سلام دوستان؛

انسان‌ها، به لحاظ استعدادها، فهم، شعور، آگاهی، بصیرت، محیط خانوادگی و اجتماعی و نیز امکانات، یک سطح نیستند؛ بنابراین، نه تنها در عقاید و عملکردها عین هم نمی‌باشند، بلکه در اهداف، امیال و آروزها نیز مثل هم نیستند؛ و چه بسا خواسته‌ها، خوشایندها و بدآمدهایشان نیز نه تنها متفاوت، بلکه مغایر و متضاد یکدیگر باشد، تا جایی که  حتی یک نفر، در مملکت وجود خودش، دچار چالش و حتی درگیری و جنگ می‌شود! چنان که لشکریان عقل و جهل، و نیز روح تعالی جو، با نفس حیوانی، در جنگ است.

برخی آن چه شما از حقایق عالم هستی (در رأسش توحید، نبوت، معادل، عدل، ولایت، امامت، اسلام و قرآن کریم) را قبول ندارند؛ برخی قوانین (احکامی) که شما رعایتش را الزامی می‌دانید، قبول ندارند؛ برخی فرهنگ شما را نمی‌پسندند و ... .

بنابراین، در رویارویی با یکدیگر، برخی کفر می‌ورزند و انکار می‌کنند - برخی دیگر دروغ می‌پندارند و تکذیب می‌کنند - برخی دیگر به مجادله برمی خیزند - برخی به شدت انتقاد می‌کنند ... و حتی برخی به مقابله و جنگ نرم و سخت اقدام می‌کنند و ... .

اما، برخی فقط «مسخره» می‌کنند! چرا که اولاً اندیشه و خرد ندارند، و بالتبع منطقی عقلانی برای رد، تکذیب و حتی مقابله ندارند، و ثانیاً حرص، حسد و دشمنی دارند؛ اما سلاحی جز "تمسخر" ندارند!

بدیهی است که این "تمسخر"ها، انسان عاقل، فکور، با شعور، با فرهنگ و با شخصیت را آزار می‌دهد و سبب ناراحتی می‌شوند؛ اما اگر بدانیم که این "تمسخر"ها، از یک سو ریشه در بی‌خردی و نادانی آنها دارد، و از سویی دیگر به خاطر "مسخره" بودن خودشان می‌باشد؛ دیگر جایی برای دغدغه و ناراحتی باقی نمی‌ماند.

خوب و حتی لازم است که راجع به "تمسخر" و «مسخره کنندگان»، توجهی به آیات قرآن مجید داشته باشیم و ببینیم خداوند سبحان، چگونه این دسته از بندگانش را توصیف می‌نماید:

1- رسولان الهی را پیش و بیش از ما "مسخره" کردند و می‌کنند؛ چنان که امروزه بیش از گذشته شاهد "تمسخر" ایشان، در قالب کاریکاتور، طنز، جوک، افترا و ...، به ویژه در فضای مجازی می‌باشیم!

«وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ» (الأنعام، 10)

- (با اين حال، نگران نباش!) جمعى از پيامبران پيش از تو را استهزا كردند؛ امّا سرانجام، آنچه را مسخره مى‌كردند، دامانشان را مى‌گرفت. (و عذاب الهى بر آنها فرود آمد). 

  2- بی‌تردید دعوت خداوند سبحان، به حق و ایمان، توسط بندگانش صورت می‌پذیرد، حال خواه نبی، رسول و امام باشد، و خواه سایر مؤمنان؛ اما فاقدان عقل، شعور، منطق و ادب، حتی انکار و نقد نمی‌کردند، بلکه "مسخره" کرده و می‌کنند:

«وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ» (البقره، 14)

- و هنگامى كه افراد باايمان را ملاقات مى‌كنند، و مى‌گويند: «ما ايمان آورده ايم!» (ولى) هنگامى كه با شيطانهاى خود خلوت مى‌كنند، مى‌گويند: «ما با شمائيم! ما فقط (آنها را) مسخره مى‌كنيم!»

روش برخورد

خداوند متعال به ما تعلیم داده که حتی در مواجه با کفارِ عنود، ابتدا دلیل و برهان بیاوریم - اگر کار به مجادله کشید، جدال احسن نماییم - اگر پرسش و شبهه‌ای مطرح کردند، پاسخ دهیم - و اگر به جنگ نرم یا سخت اقدام نمودند، با شدت با آنها بجنگیم.

اما، در مواجه با جاهلان (بی‌خردانِ ناآگاه) و نیز مسخره کنندگان؛ می‌فرماید: «اولاً: گفتار آنها، تو را محزون نکند - ثانیاً: اصلاً محل نگذار و پاسخ نده - و ثالثاً: آنها را به من واگذار کن که خودم آنها را در دنیا و آخرت "استهزاء" می‌کنم».

توجه داشته باشیم که تا کسی خودش "مسخره" نباشد، دیگری را "مسخره" نمی‌کند، و همین که کسی خودش "مسخره" شد، یعنی خداوند سبحان او را "استهزاء" کرده است و البته این "استهزاء" در آخرت و در جهنم به اشکال دیگری می‌باشد.

حال به این چند آیه، توجه و در پیام و آموزۀ آن دقت نماییم:

«وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا» (النساء، 140)

- و خداوند (اين حكم را) در قرآن بر شما نازل كرده كه هر گاه بشنويد افرادى آيات خدا را انكار و استهزا مى‌كنند، با آنها ننشينيد تا به سخن ديگرى بپردازند! و گر نه، شما هم مثل آنان خواهيد بود؛ خداوند، منافقان و كافران را همگى در دوزخ جمع مى‌كند.

«فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ» (یس، 6)

- پس سخنانشان تو را غمگين نسازد، ما آنچه را پنهان مى‌دارند و آنچه را آشكار مى‌كنند مى‌دانيم!

«ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا» (المدثر، 11)

- مرا با كسى كه او را خود به تنهايى آفريده‌ام واگذار (به من واگذارش کن).

«فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ» (القلم، 44)

-  پس مرا با کسانی که این گفتار (قرآن کریم) را انکار می‌کنند واگذار، به زودی ما آنان را به تدریج از آن جا که نمی‌دانند [به سوی عذاب] می‌کشانیم.

نتایج:

الف - خود را مخاطب کسانی که در کفر خود عناد و لجاج دارند قرار ندهیم. چرا برخی گمان دارند که باید هر سخن باطلی را گوش کنند و یا بخوانند؟!

ب - بازی نخوریم و منفعل نگردیم و گمان ننمایم که باید به هر سخن یاوه و مسخره کردنی، باید پاسخ دهیم، آن هم پاسخی مستدل و محکم!

ج - از مسخره کردن مسخره کنندگان، ناراحت نشویم که مستلزم بی‌توجهی و بی‌محلی می‌باشد. کار برخی، داد و ستد «حرف مفت» می‌باشد، پس وارد بازار آنها نشویم و به بهانۀ پاسخ، به کسب و کارشان رونق نبخشیم:

«وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ» (لقمان، 6)

- و بعضى از مردم سخنان بيهوده را مى‌خرند تا مردم را از روى نادانى، از راه خدا گمراه سازند و آيات الهى را به استهزا گيرند؛ براى آنان عذابى خواركننده است!

د - اگر در محیط واقعی یا فضای مجازی، با جمعی مواجه شدیم که دین خدا را مورد حمله قرار داده و مسخره می‌کنند؛ از جمع آنها خارج شویم.

ھ - کار آنها را به خداوند متعال واگذار نماییم و بدانیم که با مسخره و حتی سرزنش کردن آنها، هیچ آسیبی به ما نمی‌رسد؛ چرا که در موضع حق قرار گرفته‌ایم - حق می‌گوییم، و به حق عمل می‌نماییم.

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم؛

وَ الحَمدُ لله ربِّ العالَمین؛

والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

 

مشارکت و هم‌افزایی - موضوع یادداشت و نشانی پیوند متن، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

موضوع یادداشت:

شما را در هر موضع حق و عملکرد درستی مسخره می‌کنند! اما ناراحت نشوید، چون مسخره کردن، کار انسان‌های بی‌خرد و مسخره می‌باشد.

متن یادداشت (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/note/12130.html

  

کلمات کلیدی:  یادداشت   سوره حجر