پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): حالا مگر چه اشکالی دارد که هم ایشان باشند و هم سایر افراد انقلابی؟! اساساً تمامی نامزدها باید با تقوا، با بصیرت، ولایی و انقلابی باشند، و ما بین آنها، با توجه به تمامی جوانب و ضرورت‌ها، اصلح را انتخاب کنیم؛ حال یک عده یا نفوذی هستند و یا بسیار پّررو، وقیح، متوقع و زیاده خواه و همیشه دنبال پست و ریاست‌اند، دلیل نمی‌شود که گمان کنیم چنین باید باشد!

در بین سه قوا، نمی‌توان گفت که کدام مهم‌تر هستند، چرا که هر کدام تعریف، جایگاه، نقش و اثر خود را دارند و شاکلۀ نظام، متشکل از این سه قوه می‌باشد.

اگر قوه مقننه نباشد، مملکت بی‌قانون می‌شود، نه قوه مجریه می‌تواند کاری کند و نه قوه قضاییه می‌تواند مبتنی برقوانین، دادخواهی نموده و یا احکامی صادر نماید – اگر قوۀ مجریه نباشد، یعنی انجام نپذیرفتن هیچ کاری و بالتبع سقوط یک نظام – و اگر قوه قضاییه نباشد، اساساً نظمی نخواهد بود و هرج و مرج حاکم می‌شود. پس هر سه به یک اندازه مهم هستند.

آیت الله رئیسی:

دوستان و طرفداران آیت الله رئیسی، هم به حضور ایشان امید دارند و هم نگرانند؛ دشمنان و مخالفان و هواداران رقبا نیز به خاطر اطلاع  از نظر اکثریت مردم، از حضور وی نگرانند و البته بسیار مخالفند!

●- نظرات و تحلیل‌ها در این موضوع متفاوت است، هم به لحاظ قصد و نیّت موافق و مخالف، و هم به لحاظ تحلیل و دلیل موافق و یا مخالف.

**- برخی از موافقان می‌گویند: «ای کاش آیت الله رئیسی که به ایمان، تقوا، تخصص، کارآیی، مدیریت و جدیت او اعتماد داریم، بیاید تا هم وحدتی به وجود آید و هم وضع مملکت از این نابسامانی گسترده در تمامی سطوح و امور متغیر گردد و از این مصائبی که ناشی از ضعف عمدی  سهوی مدیریت اجرایی کشور است، چه در حوزه اقتصاد و چه روابط خارجی و ... خلاص شویم».

**- برخی دیگر از موافقان می‌گویند: کار قوه قضاییه، پیگیری تخلف و جرم و در نهایت صدور حکم و یا مجازات است؛ اما نمی‌تواند سیاست خارجی را تعیین کند، اقتصاد برباد رفته کشور را احیا کند، جلوی وقوع جرم را بگیرد، و حال آن که بیشتر نابسامانی‌ها، از قوه مجریه (رئیس جمهور و دولت) است.

به عنوان مثال: قوه قضاییه موفق شد تا میلیاردها دلار و تومان از ثروت چپاول شده را بازستاند، یا زمین‌های موات، دولتی و بیت المال را از دست مالکان بگیرد، و یا هزاران کارخانۀ تعطیل شده توسط بانک‌ها را فعال سازد؛ اما این تخلفات، کاستی‌ها و جرائم، در چه مجرایی صورت گرفته است؟! در یک کلام "دولت". پس اتفاق نیفتادن، بهتر و مهم‌تر از وقوع جرم و پیگیری آن است.

**- برخی از طرفداران آیت الله رئیسی که مخالف نامزدی ایشان هستند، بیشتر یک نگرانی دارند، می‌گویند: «ای کاش آیت الله رئیسی، با طناب این به اصطلاح اصولگرایان چند پهلو، به این چاه نرود و در جای خودش با صلابت بماند»!

●- و اما دشمنان خارجی، داخلی، مخالفان، رقبا و از جمله قشری که موسوم به "اصلاح طلبان" می‌باشند و نیز همسویان با آنها، بسیار از نامزدی ایشان نگران و ترسانند. اما، آنها نه تنها یک نقطه نظر مشترک و منطقی ندارند و فقط با آمدن ایشان مخالفند، بلکه برای ضدتبلیغ، ترفندهای متفاوتی را به کار می‌گیرند:

**- برخی می‌گویند: ایشان هم اکنون نیز رئیس یکی از سه قوه است، و خوب هم کار می‌کند، پس چه ضرورتی دارد که ریاست قوه قضاییه را رها کند و رئیس قوه مجریه شود؟ اما راجع به آقای قالیباف، چنین استدلالی ندارند!

**- برخی دیگر می‌گویند: اگر چه ایشان نامزد شود، حتماً رأی می‌آورد، اما کثرت رأی و مشارکت حداکثری ضربه می‌خورد و تعداد کمی در انتخابات شرکت می‌کنند. مانند مجلس!

اگر دقت کرده باشید، همیشه سیاست و مشیّ اصلاح طلبان و همسویان (مشارکتی‌ها، کارگزاران و ...) این بوده که اگر مطمئن باشند که رأی می‌آورند و یا دست کم احتمال قوی بدهند، در انتخابات شرکت می‌کنند و اگر بدانند که دیگر مردم به آنها رأی نمی‌دهند و احتمال پیروزی آنها ضعیف است، بدون آن که رسماً تحریم کنند، در انتخابات شرکت نمی‌کنند!

در انتخابات مجلس، آقای مجید انصاری که سرلیست فهرست اصلاح طلبان در تهران بود، کمتر از 70 هزار رأی آورد؛ حال آیا تعداد اصلاح طلبان تهران همین تعداد بود، یا چون می‌دانستند رأی نمی‌آورند، اصلاً شرکت نکردند؟! مجموع آرای انتخابات مجلس، نشان می‌دهد که آنان به رغم شعار برای شرکت در انتخابات، اصلاً شرکت نکردند!

**- برخی دیگر می‌گویند: حالا ایشان خیلی خوب، ولی رئیس قوه مجریه هستند، پس بهتر است که کرسی ریاست جمهوری و دولت را به افراد کارآمد و لایق دیگری بسپارند که می‌توانند رئیس جمهور شوند، اما نمی‌توانند رئیس قوه قضاییه شوند. و اگر بپرسید مثلاً چه کسانی؟ می‌گویند: ظریف، لاریجانی و یا در نهایت اگر هیچ کدام نشد، قالیباف! و هرگز نخواهند گفت: دکتر جلیلی که از لحاظ می‌شناسیم و مورد اعتماد می‌باشد.

●- بنابراین، نمی‌توان چنین اظهاراتی را "نظرات و تحلیل‌های مثبت و بی‌غرض" به حساب آورد، بلکه همه ترفندهای تبلیغاتی، جهت مشوش کردن اذهان طرفداران آقای رئیسی و نگران کردن آنها می‌باشد. در واقع یعنی "ضد تبلیغ، علیه نامزدی آیت الله رئیسی".

نکته:

آنها که آیت الله رئیسی را به عنوان مدیری عالم، فقه، حکیم، بصیر، مدبر، ولایی، لایق و دلسوز این نظام، کشور و مردم می‌شناسند –با توجه به این که هنوز ثبت نام صورت نپذیرفته و ایشان نیز نظر قطعی خودشان را اعلام نکرده‌اند– نباید اسیر این موج‌ها و جوّسازی‌ها شوند، بلکه باید بگویند: «به طور حتم و یقین، چنین شخصیتی که نه دنبال هوای نفس است، نه حبّ ریاست دارد، و نه دنبال باندبازی است، به صورت اتفاقی تصمیم نمی‌گیرد؛ بلکه او نیز تمامی جوانب را در نظر می‌گیرد، با بزرگان و کارشناسان لایق و صادق مشورت می‌کند و در جمع‌بندی، اگر تصمیم به نامزدی ریاست جمهوری گرفت، صلاح کشور از نظر ایشان همین است و اگر نگرفت، صلاح همان است».

پس دوستداران و طرفداران ایشان می‌گویند: «اگر شرکت کرد، حتماً به اتفاق به او رأی می‌دهیم، و اگر شرکت نکرد، با ملاک قرار دادن رهنمودها و شاخصه‌هایی که امام خامنه‌ای فرموده و می‌فرمایند،با عقلانیت و بصیرت، در میان نامزدها، اصلح را انتخاب می‌نماییم».

مشارکت و هم‌افزایی – پرسش و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی.

پرسش:

آیا بهتر نیست آیت الله رئیسی نامزد ریاست جمهوری نشوند و مسئولیت‌شان در قوه قضاییه را با همین صلابت ادامه دهند و افراد دیگری انقلابی، نامزد این پست شوند؟!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/politic/10945.html 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی   انتخاب