پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

شاید ده‌ها سال مذاکره بر سر برجام بی‌فرجام از یک سو، مشکلات داخلی چون معضلات اقتصادی و تورم و گرانی [جهانی و داخلی] از سوی دیگر، و نیز مشغول ساختن اذهان عمومی به مطالب سخیف و بی‌ارزش در فضای مجازی و ...، توجه عمومی به «مذاکرات برجامی» را کاهش داده باشد، اما واقعیت این است که این مذاکرات هم چنان و بدون هیچ توافقی ادامه دارد و نتایج حاصله نیز نقشی اساسی در رویکردهای سیاسی، اقتصادی، امنیت داخلی، موقعیت منطقه‌ای و جهانی جمهوری اسلامی ایران دارد.

از این‌رو، پرسش‌ها و شبهات بیان شده و بیان نشدۀ بسیاری در اذهان عمومی وجود دارد که باید با پاسخ‌های منطقی و مستدل، روشن شود.

متن زیر، گزارشی از «پایگاه خبر و عکس ایران - ایران پی‌ان» می‌باشد که بسیار روشن و مستدل به آخرین نتایج مذاکرات جدید و نیز مواضع نظام سلطه و هم چنین خواسته‌های ملت شریف ایران پرداخته است.

به گزارش ایران پی‌ان، مواضع جمهوری اسلامی ایران و ایستادگی بر خواسته‌ها و نیز توافقات انجام شده در گذشته، طرف‌های مذاکره را به پایان خط رسانده است.

امریکا دوست دارد بازی مذاکرات ده‌ها سال دیگر به طول انجامد و این همان است که امام خامنه‌ای در ابتدای مذاکرات هشدار داده بود که آنها پس از پذیرش هر شرطی، شروط دیگری را می‌آورند!

اکنون، مواضع طرف‌های مذاکره، در تداوم بازی بچه‌گانۀ مذاکرات، به آخر خط رسیده و طوری سخن می‌گویند که گویی زیادی نوشیده‌اند و به طور کلّی عقل و منطق را از دست داده‌اند.

قدرت‌های اروپایی طرف مذاکرات احیای برجام، با انتشار بیانیه‌ای از ایران خواسته‌اند که «از مطرح کردن مطالبات غیرواقع‌گرایانه و فرابرجامی در مذاکرات خودداری کند و توافق روی میز را بپذیرد.»

این یعنی: مذاکره و معاهده‌ای در کار نیست، شما باید تسلیم شوید و هر چه ما امر می‌کنیم را اطاعت کنید! این یعنی توافقی در کار نیست، ما طبق معمول هیچ کاری نخواهیم کرد، نه تحریم‌های یکجانبه و غیر قانونی را لغو می‌کنیم و نه مزاحمت و مانع‌تراشی علیه منافع و اقتصاد ایران را کم می‌کنیم، اما شما باید هر چه ما می‌خواهیم را انجام دهید.

"توافق روی میز" کدام است؟ آن چه جمهوری اسلامی ایران، به صورت منطقی، معقول، طبق قوانین بین‌الملل و به سود طرفین پیشنهاد داده است، و یا آن چه اروپا به دستور امریکا روی میز گذاشته است؟! نام تسلیم و پذیرش یک طرفه که "توافق" نیست!

"فرصت باقیمانده" یعنی چه و از سوی چه قدرتی تعیین شده است؟!

42 سال است از فرصت نظام سلطه، برای دست برداشتن از دشمنی با جمهوری اسلامی و ملت شریف ایران می‌گذرد؛ به جز تحمیل جنگ داخلی، هشت سال جنگ خارجی، ترور، تحریم، ایجاد آشوب و فتنه، حتی سرنگونی هواپیمای مسافربری و حمله نظامی به کشتی‌های تجاری و استفاده از بمب‌های شیمیایی ... و از همه مهم‌تر، دامن زدن به "ایران هراسی"، به ویژه در منطقه و خلاصه تداوم ارعاب و تهدید مستقیم و یا با بلندگوی اسرائیل چه کرده‌اند؟!

در معاهده انجام شده برجام، با تمامی ضررهایی که برای ایران داشت و متأسفانه ایران نه تنها به تعهدات عمل نمود، بلکه جایزه‌های تشویقی تحت عنوان «اقدامات داوطلبانه» نیز داد، چه کردند، جز آن که امریکا رسماً خارج شد و طرف‌های اروپایی نیز به هیچ یک از تعهدات خود عمل نمودند؟!

در این بیانیه که دیروز (جمعه - 14 مرداد) صادر شد، بریتانیا، فرانسه، و آلمان از ایران خواسته‌اند که در دور تازه مذاکرات احیای توافق ۲۰۱۵ «خواسته‌های غیر واقعی» را مطرح نکند.

پرسش این است که اولاً توافق سال 2015، چرا مُرد که اکنون امریکا و اروپا در تلاش برای احیای آن هستند؟! و ثانیاً کدام «خواسته‌های غیر واقعی»؟! از نظر طرف‌های مذاکره، هر چه آنها خواسته‌اند، نه تنها درخواست واقعی، بلکه اوامری است که جمهوری اسلامی ایران باید اطاعت و در عمل اجرا کند و هر چه ایران خواسته است، «خواسته‌های غیر واقعی» می‌باشد، این در حالیست که خواسته‌های نظام سلطه، تماماً دخالت در امور داخلی ایران می‌باشد و آن چه جمهوری اسلامی ایران خواسته است، عدم دخالت، کارشکنی و مزاحمت علیه این نظام و این ملت شریف ایران می‌باشد.

اهداف و روش امریکا

هدف نهایی (استراتژی - Strategy ) امریکا و البته در راستای تحقق نقشۀ «خاورمیانه جدید»، این است که جمهوری اسلامی ایران سقوط کند - ایران به پنج ایالت مستقل تجزیه شود.

هدف نهایی (استراتژی - Strategy) امریکا و البته در راستای تحقق نقشۀ «خاورمیانه جدید»، این است که جمهوری اسلامی ایران سقوط کند - ایران به پنج ایالت مستقل تجزیه شود - اسرائیل تنها قدرت منطقه باشد - و ایالت‌های تجزیه شده، همه تحت سلطۀ اسرائیل اداره شوند و تمامی سرمایه‌های مادی و معنوی ایران، [چون گذشته] به امریکا برسد!

برنامه عملی (تاکتیک - Tactic) امریکا، همیشه و در مواضع و مذاکرات با هر کشوری، از جمله جمهوری اسلامی ایران، فرار رو به جلو بوده و می‌باشد! بدین معنا که نه تنها حاضر نیست برای توافق هیچ امتیازی بدهد، بلکه با رفتارهای غیر قانونی، فشارهای یکجانبه‌ای را وارد می‌کند و سپس می‌گوید: «اگر می‌خواهید این فشارها کم شود، باید تمامی اوامر ما را که تحت عنوان پیشنهاد و مفاد مذاکره دیکته می‌کنیم بپذیرید، وگرنه این فشارها را مضاعف خواهیم نمود»!

امریکا، در طی مذاکرات پیش و فعلی و در فاصلۀ بین معاهدۀ پیشینی که خودش نقض کرده است و آغاز مذاکرات جدید، تحریم‌های بیشتری را به جمهوری اسلامی ایران تحمیل کرده است، تا جمهوری اسلامی ایران، به جای طرح خواسته‌های خود، فقط بر سر کاهش این تحریم‌ها مذاکره کند و امتیاز بدهد!

مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران بدانند

اگر چه عموم مردم، از مسائل کلان و جزئیات پشت پرده با خبر نیستند و شاید ضرورت‌ها و الزامات اقتصادی و امنیتی متعددی وجود داشته باشد که حتماً دارد؛ اما مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران، دولت، مجلس، وزارت امور خارجه و تیم مذاکره کننده بدانند که مردم به طور کلی، از ادامۀ این بازی بچه‌گانه خسته و زده شده‌اند.

این مردم، نزدیک به نیم قرن است که تمام گزینه‌های روی میز امریکا را از جنگ گرفته تا ترور و تحریم، تجربه کرده‌اند.

این مردم، نزدیک به نیم قرن است که تمام گزینه‌های روی میز امریکا را از جنگ گرفته تا ترور و تحریم، تجربه کرده‌اند، و با مقاومت و ایستادگی و تحمل مثال‌زدنی و تاریخ‌ساز خود، از تمامی آنها سربلند بیرون آمده‌اند، و امروز شاهد دستاوردها، قدرت، صلابت، استحکام و جایگاه ملی، منطقه‌ای و جهانی خود می‌باشد، هم چنان که شاهد ورشکستگی اقتصادی، بحران‌های داخلی و تضعیف موقعیت و سلطۀ امریکا و متحدانی چون: انگلیس، فرانسه، آلمان، اسرائیل و نوکران عربی می‌باشند.

بنابراین، هیچ دلیل موجهی برای کوتاه آمدن، عقب‌نشینی، امتیاز دادن در بازی بُرد و باخت [نه بُرد بُرد]، و تقدیم تشویقی [باج] در آن چه آنان درخواست ننموده بودند، همچون دوران خاتمی و روحانی، نمی‌بینند؛ لذا انتظار دارند که مسئولین نظام، همچنان مطمئن، با قدرت و اتخاذ مواضع به حق و احقاق حقوق ملت ایران، گام بردارند و پیش بروند.

منبع:

www.iranpn.ir

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی