پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

قرار است «سند چشم انداز 1404»، مانند هر ارزش دیگری، در فضای مجازی هدف حمله قرار گیرد، هر چند که نخوانده‌اند و نمی‌دانند که به چه اهداف تعیین شده‌ای رسیده‌ایم، به کدامین نزدیک هستیم و از کدامین فاصله داریم! لذا در یک لفظ کلی و شعاری، القا می‌کنند که نشده و نمی‌شود، پس منطقی نبوده و نیست و باید تغییر یابد!

 

«سند چشم انداز ۱۴۰۴» و میزان تحققش، موضوعی نیست که اینگونه شعاری و البته با رویکرد «بدبینی، سیاه‌نمایی و خودزنی» مورد بررسی یا نقد قرار گیرد. نمی‌شود یک جمله بگویند و سپس بر اساس همان، حکم به غیر منطقی بودن سند و مسئولان بدهند!» آن چه که غیر علمی و غیر منطقی می‌باشد، چنین نگاه و اتخاذ چنین مواضعی می‌باشد!

نباید بدون اطلاع و حتی با خبر شدن از آمار و گزارشات، القا کرد که مردمان در امریکا و اروپا و ...، دست کم به لحاظ معیشتی، با هیچ مشکل، فقر، بی‌خانمانی و حتی گرسنگی و ... مواجه نیستند!

●- هر کشوری برای خود، «سند چشم انداز» کلّیِ 5 یا ده ساله و یا بیشتر دارد و بر اساس آن سایر چشم‌اندازهای موضوعی (اهداف و برنامه‌های موضوعی)‌، در زمینه‌های گوناگونی چون: اقتصادی، پولی، کشاورزی، صنعتی، علمی، راه‌سازی، فرهنگی و ... تدوین می‌گردد و سپس ابتدا مجلس قانونگذاری و سپس دولت (مجریه) و هم چنین قضائیه، موظفند که بودجه و سایر مصوبات را در راستای آن تدوین و عمل نمایند.

*- اما، چنین نیست که هر چه پیش‌بینی، هدفگذاری و برنامه‌ریزی شده، عیناً در زمان خودش محقق گردد. گاه ممکن است که حوادث طبیعی، اجرای طرح‌ها را متوقف کرده و یا به تأخیر کوتاه مدت و یا حتی طولانی بیندازد. به عنوان مثال: زلزلۀ در ترکیه که شهرهای بسیاری را در ده استان ویران کرد و برخی را با خاک یکسان نمود، قطعاً مانع از اجرای به موقع طرح‌ها می‌گردد. در ایران نیز حوادث خسارت‌باری چون زلزله و سیل، کم رخ نداده است.

گاه، تعاملات خارجی مانع از اجرا می‌گردند؛ چنان که جنگ روسیه و اوکراین که امریکا تحمیل کرده است، بر اقتصاد تمام جهان، از جمله اروپا و امریکا، تأثیر منفی بسیار گذاشته است و به تبع آن، سایر کشورها و از جمله ایران نیز با مشکلات اقتصادی، تورم و ... مواجه شدند.

گاه ممکن است که تشدید تحریم‌ها و یا تیرگی روابط، یا تهدیدها و ...، مانع از تحقق به موقعِ اهداف گردند. چنان که امریکا برای تحقق تحریم‌هایش علیه جمهوری اسلامی ایران، حتی شرکت‌های غیر امریکایی که با ایران تعامل دارند را جریمه می‌کند!

گاه ممکن است که مجالس قانونگذاری و دولت‌ها، به صورت عمدی یا سهوی و یا سوء مدیریت، تحقق «چشم‌انداز» را به تأخیر بیندازند؛ چنان که در هشت سال دولت آقای روحانی، به صورت عمدی و سهوی و با سوء مدیریت، کلّ اقتصاد کشور به برجام و اف‌ای‌تی‌اف (FATF    ) گره خورد، بیشتر پروژهای زیرساختی یا شروع نشد و یا نیمه کاره ماند، بیش از 5000 کارخانه و کارگاه تولیدی، به تعطیلی کشانده شدند و بدهی‌های دولت به بانک مرکزی و ... به صورت سرسام‌آوری افزایش یافت، تا جایی که فقط سود سررسید آنها که به دولت سیزدهم تحمیل شد، هزاران میلیارد بود!

سند چشم‌انداز

بنابراین، هیچ کدام از این وقایع، در هیچ کجای دنیا، دلیلی بر غیر منطقی بودن «چشم‌انداز» نمی‌باشند، بلکه گاه مجالس و دولت‌ها، از اجرای به موقع اهداف و برنامه‌ها عقب می‌مانند.

بدیهی است که در چنین شرایطی، این مجالس و دولت‌ها هستند که باید با سیاستگذاری، برنامه‌ریزی، فراهم نمودن شرایط، اجرای به موقع و البته کار و تلاش بیشتر و عاقلانه و جهت‌دار، عقب‌افتادگی‌ها را جبران کنند و خود را «به روز رسانی» کنند، نه این که «سند چشم‌انداز» را غیر منطقی بخوانند و تغییر دهند! هر چند که «تغییرات تکمیلی و اصلاحی، اشکالی ندارد»

مقام معظم رهبری:

1- «ما احتیاج داریم به رشد سریع و مستمر؛ علّت هم این است که عقب‌افتادگی داریم. ما در دهه‌ی ۹۰ به دلایل مختلف یک عقب‌ماندگی و به‌اصطلاح تعطیل نسبی مسائل اقتصادی داشتیم. نمی‌شود همه را منسوب کرد به ضعف مدیریّت‌ها؛ نه، بخشی مربوط به عوامل خارجی و بیرونی است، بخشی مربوط به عوامل درونی است؛‌ مسئلۀ تحریم‌ها مؤثّر بود، مسئله‌ی کاهش ارزش نفت در یک برهه‌ای از زمان مؤثّر بود، مسئلۀ تمرکز کشور بر روی مسئله‌ی هسته‌ای که اقتصاد را شرطی کرد، مؤثّر بود؛ مسائل گوناگونی این‌جوری مؤثّر بود؛ نتیجه این شد که ما یک دهه عقب‌ماندگی داریم و شاخص‌های منفی، زیاد داریم که آمار متقن مراکز رسمی است؛ یعنی اینها ادّعا نیست. شاخص‌ها، شاخص‌های منفی است در بخش‌های مهمّی که البتّه من اینجا یادداشت هم کرده‌ام، [ولی] نمی‌خواهم حالا وقت را به این بگذرانم. طبعاً جبران این عقب‌ماندگی کار آسانی نیست؛ این طبعاً محتاج یک رشد مستمرّ پی‌درپی اقتصادی است در میان‌مدّت؛ حالا بلندمدّت نگوییم.» (10/11/1401)

2- «اینکه ما سیاستهای اصل ۴۴ را مطرح کردیم، برخلاف تصوّر می‌بینم بعضی از برادرهای خوب، بعضی از عناصر خوب و خوش‌نیّت به سیاستهای اصل ۴۴ اعتراض می‌کنند؛ این اعتراض درست نیست. این سیاستها با دقّت انتخاب شد، با فکر انتخاب شد؛ افرادی که وارد بودند در مسائل اقتصادی و علاقه‌مند به عدالت اجتماعی و بِجد دنبال عدالت اجتماعی بودند، همه آن را تأیید کردند؛ منتها خب عمل نشده؛ متأسّفانه دولتها درست عمل نکردند؛ خیلی کم عمل شده. چندین دولت این جور پشت سر هم به این سیاستهای اصل ۴۴ عمل نکردند؛ باید عمل بشود. البتّه دقّت بشود، مراقبت بشود، مدیریّت بشود، نظم و انضباط کاری ملاحظه بشود و این کار انجام بگیرد. بنابراین الزام دوّم این است که دستگاه‌های دولتی از بنگاه‌های اجتماعی حمایت کنند؛ هم حمایت مالی لازم است، هم حمایت قانونی لازم است. مخاطب این حرف، هم دولت، هم مجلس، هم قوّه‌ی قضائیّه است؛ یعنی هر سه قوّه‌ی کشور مخاطبِ این توصیه هستند.» (10/11/1401)

3- «یک نکته‌ی دیگر که سفارشِ مؤکّد می‌کنم، مسئله‌ی سیاستهای اصل ۴۴ است که چند سال قبل از این ابلاغ شد و همه هم تمجید کردند و تعریف کردند که چه سیاستهای خوبی است، لکن عمل نشده. واقعاً به دولتهای مختلف دائماً تأکید شده، آنها هم گفته‌اند که می‌خواهیم عمل کنیم یا داریم عمل می‌کنیم، لکن به معنای واقعی کلمه سیاستهای اصل ۴۴ عمل نشده. بایستی به معنای واقعی کلمه اقتصاد کشور بیاید روی دوش مردم و دولت [فقط] نقش ویژه‌ی دولتی خودش را ایفاء کند و متصدّی نباشد؛ این خیلی مهم است.‌» (23/01/1401)

4- «‌یکی از وظایف دانایان و خردمندان و نخبگان یک کشور، نگاه به آینده است. ما می‌خواهیم بیست سال بعد چه‌جور ایرانی داشته باشیم، این مهم است. اگر درباره‌ی اقتصاد بحث می‌کنیم، درباره‌ی علم بحث می‌کنیم، درباره‌ی فنّاوری بحث می‌کنیم، درباره‌ی اخلاق و معرفت بحث می‌کنیم، هدف این است که معلوم باشد ما برای مقطع بیست سال بعد چه‌جور ایرانی را می‌خواهیم. خب حالا ما چشم‌انداز بیست‌ساله را ده یازده سال قبل از این مطرح کردیم که تا ۱۴۰۴ [است‌]؛ خیلی خب، حالا البتّه ارزیابی‌ها مختلف است که در این ده سالی که گذشته، آیا به قدر ده سال پیش رفتیم یا به قدر پنج سال پیش رفتیم یا به قدر دوازده سال و پانزده سال پیش رفتیم؛ نظرات مختلف است. ما چه‌جور ایرانی را می‌خواهیم بیست سال بعد داشته باشیم. بیست سال بعد دانشجویان امروز در مسندهای مدیریّتی قرار دارند، کشور را اداره می‌کنند؛ اهمّیّت کار شما استادان و مسئولان دانشگاه‌ها اینجا است؛ یعنی این کسانی که امروز دانشجوی شما هستند، بیست سال بعد اینها رئیس‌جمهورند، وزیرند، نماینده‌ی مجلس‌اند، مدیر فلان دستگاهند، یعنی کشور دست اینها است؛ شما میخواهید بیست سال بعد چه داشته باشید؟ این نقطه‌ی بسیار مهمّی است، سؤال مهمّی است، دغدغه و اشتغال ذهنی مهمّی است که دانایان کشور و خردمندان کشور که شماها از آن جمله هستید، نمی‌توانند نسبت به آن چشم‌پوشی کنند.‌» (29/03/1395)

پیشرفت‌ها

اگر چه حرکت در مسیر رشد و پیشرفت، افت و خیز دارد و حتی ممکن است گاهی توقف و عقب‌گرد نیز رخ دهد؛ چنان که طی 8 سال دولت آقای روحانی، از هر حیث عقب‌گرد داشتیم! اما، چنین نیست که گفته شود: «ایران فقط در صنایع نظامی پیشرفت مطلوب داشته است».

اگر چه مجلس فعلی و دولت سیزدهم، ضعف‌های بسیاری دارند و اگر چه تصمیمات و خطاهایی به نظر عمدی [و نشأت گرفته از نفوذ] نیز می‌رسد، اما نه تنها پیشرفت ایران طی چهاردهۀ گذشته قابل انکار نیست، بلکه تحوّلی که در دولت سیزدهم صورت پذیرفته است نیز قابل انکار و کتمان نمی‌باشد.

پرداخت سررسیدها و بدهی‌های دولت‌های قبلی، به بهره‌برداری رساندن پروژه‌های زیر ساختی و نیمه کارۀ رها شده، مهار ابتلای به کرونا و تولید انواع واکسن‌ها در ایران که پیش از این می‌گفتند: «تا برجام و FATF  را نپذیریم، به ما واکسن نمی‌فروشند» - راه‌اندازی مجدد کارخانجات تعطیل شده - ارتقای رشد علمی کشور در صنایع گوناگون و از جمله نانو، داروسازی، هوا-فضا و نیز گسترش راه‌آهن - افزایش چشمگیر کِشت صنعتی و دِیم، و سایر دستاوردهای شرکت‌های دانش بینان که هر کدام سالانه از خروج صدها میلیون دلار ارز جلوگیری می‌کنند - گسترش روابط به کشورهای منطقه و جهان و ...، همه پیشرفت‌هایی می‌باشند که به جبران تأخیر در تحقق چشم‌انداز می‌انجامند.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

طبق سند چشم انداز ۱۴۰۴ ایران از همه جهات باید قدرت اول خاورمیانه (جنوب غربی آسیا) شود در حالیکه فقط در حوزه نظامی چنین شده‌ایم و در اقتصاد وضعیت معیشت مردم بسیار ضعیف هستیم و غیر ممکن این است که در سه سال نمی‌توان به موقعیت برتر اقتصادی تبدیل شد! آیا مسئولان نباید در این سند تغییراتی ایجاد کنند و واقع بین و منطقی باشند؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/politic/12447.html

 

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی