الصَّلَاةَ (نماز) شناسی از قرآن مجید - 1 

 «إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي» (طه، 14)

همانا من «اللّٰه» هستم؛ معبودى جز من نيست! مرا بپرست، و نماز را براى ياد من بپادار!

●- هدف از اقامۀ نماز و تمامی عبادات فردی یا اجتماعی، فقط "یاد خدا" می‌باشد و "یاد خدا" صرفاً خطورات ذهنی و یا یک توجه و محبّت قلبی نیست، بلکه باید "اتصال" به رحمت واسعۀ او برقرار شود؛ و او "صلاة – نماز" را برترین وسیلۀ اتصال و ارتباط با خودش قرار داد.

پس، اگر پرسیدند: «نماز برای چه؟»، بگو: برای یاد خدا، اتصال به رحمت او و گفتگوی مستقیم با او، آنگونه که خودش فرموده است.

●- اگر چه مقصود از واژۀ "نماز" را می‌دانیم، اما "نماز" یعنی: «هر گونه نیایش»؛ پس برگردان (ترجمه) کاملی برای واژۀ "صلاة" نمی‌باشد.

"صلاة" از ریشۀ "صلّ"، به معنای "وصل شدن" به رحمت واسعۀ الهی می‌باشد.

"صلاة - نماز"، خواندنی نیست، بلکه باید برپا (اقامه) شود؛ یعنی اتصال و ارتباطی مسقتیم با خداوند سبحان می‌باشد که باید برقرار شود.

هر چه بیشتر نسبت به "صلاة - نماز"، ضرورت و آثار دنیوی و اخرویش، آشنا شویم، ضمن رغبت بیشتر به آن، نمازی بهتر را اقامه خواهیم نمود.

 

www.x-shobhe.ir

www.x-shobhe.com

 

 

کلمات کلیدی:  حدیث امروز   سوره طه   «نماز شناسی از قرآن»