خداوند سبحان را دوست داشته باشیم، با معرفت و عاشقانه بخوانیم /3
«وَ كُنِ اللّٰهُمَّ بِعِزَّتِكَ لِى فِى كُلِّ الْأَحْوالِ رَؤُوفاً، وَعَلَىَّ فِى جَمِيعِ الْأُمُورِ عَطُوفاً، إِلٰهِى وَرَبِّى مَنْ لِى غَيْرُكَ، أَسْأَلُهُ كَشْفَ ضُرِّى، وَالنَّظَرَ فِى أَمْرِى»
(امیرالمؤمنین علیه السلام، در دعای کمیل)
خدایا! با من در همه احوال مهر ورز باش و بر من در هر کارم به دیده «لطف، دوستی و محبت) بنگر. خدایا، پروردگارا، جز تو که را دارم؟ تا برطرف شدن ناراحتی و نظر لطف در کارم را از او درخواست کنم؟!
●- کافی نیست که بدانیم و حتی باور داشته باشیم که خداوند سبحان، نسبت به بندگانش رحمان و رحیم، عفو و غفور، لطیف و عطوف می‌باشد؛ بلکه باید او را اینگونه مخاطب قرار دهیم، و خواسته‌هایمان را اینگونه عاجزانه و البته عاشقانه بخواهیم.
مهم است که باورهای خود را از قلب به زبان بیاوریم و در محضرش اقرار کنیم که جز تو، کسی را نمی‌شناسم که بتواند با این رأفت و عطوفت، به من نگاه کند و بر من و تمامی نیازها و امورم اشراف و سلطه داشته باشد، گره از کارم بگشاید و با این لطف و کرم، خواسته‌هایم را برآورده سازد.
این دعاها، از یک سو درس خداشناسی است، از سویی دیگر درس خودشناسی، و از سویی دیگر تعلیم ارتباط، گفتگو و مناجات با خداوند منّان.
- تعداد بازدید : 436
- 16 اردیبهشت 1401
- نسخه قابل چاپ
- اشتراک گذاری
کلمات کلیدی: حدیث امروز «خداوند را دوست داشته باشیم» دعا
اگر قرار بود ظهور اتفاق بیفته، با دعای اینهمه آدم‌های خوب و کاردرست اتفاق میفتاد. دعای انسان گناهکار و نه خیلی خوبی مثل من و امثال من چه تاثیری داره وقتی با دعای چنان انسان‌های بزرگی ظهور اتفاق نیفتاده؟ 
س 557 – آیا پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، هنگام تشهد در نماز، بر خودشان صلوات می‌فرستادند؟! 
آیا این صحت دارد و درست است که می‌گویند: «خدا می‌بیند، واگذار کنید به خدا» ...؛ من که از بدی‌های دیگران خسته شدم و ...؛ چرا خدا جواب خوب‌ها را نمیده؟! 
