ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: اگر بگوییم که طرفدار هیچ کدام نیستیم، باور نمی‌کنند – اگر انتقاد به دولت آقای روحانی کنیم، می‌گویند: حتماً احمدی‌نژادی است و اگر انتقادی به دولت احمدی‌نژاد کنیم، می‌گویند: حتماً اصلاح طلب است ...، اما گزینه هیچ کدام صحیح است.

نگاه ما به دولت‌ها، مثل نگاه طرفداران باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال یا ... نمی‌باشد، حتی مثل طرفداران اصولگراها و اصلاح‌طلب‌ها نیز نمی‌باشد، بلکه نگاهی از نوع نگاه ملت، به دولت خدمتگزارِ منتخب خود است. و اصلاً قبول نداریم که همه باید یا طرفدار احمدی‌نژاد باشند، یا روحانی و هر کس که به هر کدام انتقادی کرد، لابد طرفدار طرف مقابل است! خیر، می‌شود که مردم کارهای خوب هر کدام را تحسین کنند و از خطاهای هر کدام انتقاد کنند. ما پیرو اسلام و ولایتیم، نه پیرو رییس جمهورها یا احزاب و جناح‌ها.

از این رو، نمی‌شود گفت: "این بهتر است یا آن"، به ویژه آن که هنوز دو سال بیشتر از عمر دولت یازدهم نگذشته است و هنوز درس‌های خود را امتحان نداده است که مردم کارنامه را ببینند و قضاوت کنند که کدام بهتر است.

الف - بی‌تردید [اگر با نگاه سیاسی و اجرایی و بدون تعصبات و تحریکات شعاری و عوامانه] نگاه کنیم، هر دولتی نقاط قوت و ضعفی دارد. برخی از سیاست‌ها و کارهایش بسیار خوب است، برخی کمتر خوب است و برخی اصلاً خوب نیست یا کلاً به ضرر مملکت و مردم است.

ب – ما این که در دولت یازدهم، از رییس جمهور محترم گرفته تا وزرای کابینه، تا حتی هر مدیر کل و ...، وظیفه خود می‌داند که در هر موضوعی که با مردم حرف می‌زند، حتماً دولت قبل را محکوم کند، اصلاً نمی‌پسنیدیم و به دور از تدبیر می‌دانیم، و بداخلاقی، بددهنی و درشت‌گویی مسئولین ریز و درشت با مردم را نیز خطایی بسیار آشکار و زننده می‌دانیم.

بالاخره نمی‌شود گفت: هر کاری که در دو دولت قبل صورت گرفته بد باشد و هر کاری که الان صورت می‌گیرد یا قبل از دولت احمدی‌نژاد (زمان خاتمی) صورت گرفته حتماً خوب باشد! وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (آقای علی جنّتی) هنوز در جایش تثبیت نشده و مسائل و معضلات و نیازهای فرهنگی کشور را نشناخته بود که گفت (مضمون): "ما باید به دوران خاتمی برگردیم و از آنجا شروع کنیم، خب این که فقط بیانگر بغض شدید است، نه تدبیر".

 باور ما بر این است که این شدت سیاه‌نمایی، در آخر به ضرر همین دولت تمام می‌شود و بدعت بدی می‌گذارد تا دولت‌های بعدی نیز همین روش و سیاق را علیه دولت قبلی به کار بندند. ما این روش‌های غلط را مغایر با تحقق "وحدت مردم و همدلی و همبستگی با دولت" می‌دانیم.

ج – ما می‌گوییم: به همین مذاکرات هسته‌ای و نتایج حاصله در قالب توافق دقت کنید و فرض بگیرید که سراسر با تدبیر و حکیمانه بوده و تمامی مفاد آن به نفع این کشور و ملت می‌باشد؛ خب، اما در هر حال شما یک دستآوردهایی داشتید و در موضع قدرتی قرار گرفته بودید که اکنون می‌توانید بر سر آن مذاکره و معامله کنید. اگر ما بیست هزار سانتریفیوژ نداشتیم – آب سنگین اراک و فردو را نداشتیم – غنی سازی را تا 20 درصد ارتقا نداده بودیم و ...، اکنون بر سر چه مذاکره می‌کردیم و حاضر می‌شدیم چه امتیازی را برای رفع تحریم‌ها بدهیم؟!

آقای روحانی در مصاحبه اخیر خود گفت (مضمون): اگر ما تورم را مهار نکرده بودیم، حتماً در این مذاکره شکست می‌خوردیم، چون مشخص می‌شد که تحریم کار خودش را کرده است ... – خب فرض می‌کنیم که این حرف درست، اما چطور می‌شود که مهار چند درصدی تورم، سبب انجام و موفقیت در مذاکرات باشد، اما این همه دستآورد هسته‌ای که موضوع بحث بود، نباشد؟! آیا اگر به این دستآوردها و قدرت نرسیده بودیم، امریکا با ما سر میز مذاکره می‌نشست؟!

د – دولت آقای احمدی نژاد، در کنار موفقیت‌های مطلوب و گسترده در عرصه‌های گوناگون، از یک سو نقاط ضعف‌های بزرگی نیز داشت و از سوی دیگر شدیداً مورد قهر و هجمه‌ی تمامی جناح‌ها بود، خب انتظار می‌رود که این دولت، ضمن موفقیت‌های بیشتر، آن ضعف‌هایی را که بر شمرد، خودش نداشته باشد، تا بتوانیم بگوییم: این دولت خیلی بهتر از دولت‌های گذشته و از جمله دولت احمدی‌نژاد بود.

ﻫ – ما شیوه برخورد مجلس شورای اسلامی با دولت احمدی‌نژاد را به کرات تجربه کردیم، قهر و لجبازی همه جناح‌ها را تجربه کردیم، نه فقط تنها گذاشتن، بلکه مقابله‌ی شدید با آن دولت را (که مضراتش به مردم تحمیل شد) تجربه کردیم ...، امروز را هم تجربه می‌کنیم که اگر از باور و همدلی با یک دیگر نباشد، از خوف آن که مبادا دوباره آن شرایط پیش بیاید، همه با هم وحدت کرده‌اند. خب الحمدلله، ولی انتظارات بالا می‌رود. بالاخره توان دولتی که رییس مجلس‌اش از او دفاع می‌کند، با توان دولتی که رییس مجلس‌اش به او اهانت می‌کند و به نوعی از مجلس اخراجش می‌کند، خیلی متفاوت است. توان دولتی که دبیر تشخیص مصلحتش او را "هار" می‌بیند، با دولتی که اینقدر رفاقت دارد، خیلی متفاوت است.

و – اما این که چرا آقای احمدی نژاد در دادگاه حاضر نشد را باید از خودش و قوه قضاییه پرسید. خب اگر حتماً باید حاضر می‌شده و نشده که لابد باید حکم بازدداشتش صادر شود.

اتفاقاً یکی از ضعف‌های زمان دولت احمدی نژاد، همین عدم برخورداری از حمایت قوه قضاییه بود. از روز اول تا آخر علیه بدهکاران بانکی یا کلاهبرداران یا ... گفت: «بگم؟!»، اما اینها کار بلد هستند، قشنگ پرونده قضایی تشکیل می‌دهند و خوب هم پیگیری می‌کنند و خوب‌تر هم تبلیغ می‌کنند.

آقای نوبخت، سخنگوی دولت گفت: «ما استقبال می‌کنیم که هر یک از مسئولان دولت گذشته بخواهند از خود دفاع کنند یا موضوعاتی را مطرح کنند به قوه قضاییه مراجعه کنند چرا که مدارک لازم موجود است و ما آنچه که داوری و قضاوت دادگاه‌ها و محاکم قضایی باشد را پذیرا هستیم.»

خب حالا بگوییم: به فرض که پرونده‌ی تخلفات دولت قبل به دادگاه داده شده است، شما چکاره هستید که از دفاعیات استقبال کنید؟! مگر قاضی هستید یا قوه قضاییه تحت سلطه شماست؟!

و سؤال می‌کنیم که آیا می‌شود تخلفات همه دولتیان در ادوار گوناگون را پرونده کرد و به دادگاه فرستاد؟ آیا دولت احمدی‌نژاد چنین عرضه‌ای نداشت (که ضعف اوست) یا بنا به مصلحت به جنگ دولت قبل نرفت؟ یا آن که پرونده‌هایی تشکیل شد، اما قدرت مانور نداشت، که این هم ضعف اوست.

ما به عنوان ملت، از خدا می‌خواهیم که اولاً کسی تخلف نکند، ثانیاً اگر تخلف کرد، تحت پیگرد قرار گیرد، محاکمه و مجازات شود. اما نسبت به همگان همین انتظار را داریم. اگر صلاح است که رییس جمهور اسبق این مملکت به دادگاه کشیده شود (اگر چه پس از محاکمه تبرئه نیز بشود)، آیا می‌شود سایر رؤسای جمهوری در گذشته را نیز به دادگاه کشید؟ یا آن که آنها هیچ تخلفی که قابل پیگیری باشد، نداشته‌اند؟! آیا آقای خاتمی، هیچ تخلفی نداشته است؟ پس چرا ممنوع التصویر و تبلیغ شد؟! تخلف داشته است؟ پس چرا به دادگاهی احضار و محاکمه نمی‌شود؟!

ز – از ضعف‌های دیگر دولت احمدی‌نژاد این بود که قدرت و ابزار لازم برای تبلیغ و ضد تبلیغ یا حتی جوّسازی را در اختیار نداشت.

در دوره‌ی آقای احمدی‌نژاد، هر کسی هر چه دلش می‌خواست علیه دولت و شخص رییس جمهور یا هر تصمیمی می‌گفت، حتی دروغ، شایعه و تهمت هم پیگرد نداشت. و از سوی دیگر نیز خودش خشن و بداخلاق و ... معرفی می‌شد. اما آیا اکنون که شعار "آزادی بیان و انتقاد و ..." بیش از هر زمان دیگری سر داده می‌شود نیز همین‌طور است؟! اگر در گذشته یک روزنامه یا سایت با گرایش اصلاح طلبی، حتی به خاطر شکایت فردی یک شخص، به دادگاه کشانده می‌شد، چه اتفاقی می‌افتاد – اگر امروز راه به راه روزنامه‌ها و یا سایت‌ها توقیف شوند، چه اتفاقی می‌افتد؟!

دولت احمدی نژاد در این خصوص بسیار ضعیف بود. امروز کلی بدبختی می‌کشیم و امتیاز می‌دهیم، به خاطر این که در گذشته تعدادی سانتریفیوژ کارکرده را تحت عنوان نو به ما فروختند (انداختند) و اتفاقاً آنها قبلاً مورد استفاده قرار گرفته و آلوده بودند و این سبب شد که بهانه شود برای کشاندن پرونده‌ی هسته‌ای ایران به شورای امنیت و تحریم‌های گوناگون و اکنون امتیازات بسیار. هر چند که ثابت شد این آلودگی از قبل بوده است. و مهم‌تر این بود که دولت احمدی‌نژاد، مجموعه‌ی صنعت هسته‌ای را درگیر این هوچی‌بازی‌های دیپلماتیک، حتی در سطح سازمان ملل و شورای امنیت نکرد و این صنعت تا غنی سازی 20 درصد نیز پیش رفت.

اما مهم این است که همه گمان می‌کردند این سانتریفیوژهای آلوده و دست دوم، در زمان احمدی نژاد خریداری شده، ولی اکنون معلوم شد که چنین نبوده است. خب این می‌تواند ضعف اطلاع‌رسانی و تبلیغاتی آن دولت محسوب گردد، یا حمل بر سیاست درست شود. اما حالا که معلوم شده در چه زمانی خریداری شده و در چه زمانی قبل از استفاده آزمایش نشده که آلوده هست یا نه (دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی و دبیر شورای امنیتی آقای روحانی) و این همه مصیبت بر ملت وارد شده، چه کسی محاکمه می‌شود؟! یا نه، اصلاً چه کسی مورد انتقادی اندک در فضای رسانه‌ای و مجازی و ... قرار می‌گیرد؟!

ح – نمی‌خواهیم داوری کنیم، زود هم انگ نچسبانند، اما در فضای آزادی انتقاد، آقای رسایی که یک نماینده مردم در مجلس است، در صفحه اینستاگرامش نوشت:

«12 سال فشار روی کشور و مردم! چقدر راحت رییس جمهور امروز و دبیر شورای عالی امنیت ملی دیروز در زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی، با یک لبخند از آن عبور کرد !

فقط یک لحظه تصور کنید اگر این اتفاق در دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد و دبیری شورای عالی امنیت ملی جلیلی انفاق افتاده بود، رسانه های اصلاح طلب و مدعی اعتدال، فردا چه یقه‌هایی پاره می‌کردند و مثل آقای روحانی چه می‌کردند!!

آقای روحانی! چقدر ساده از کنار کاری که 12 سال پیش انجام دادید و در تمام این سال‌ها فشارهای بین المللی و تحریم‌های ظالمانه را بر مردم ما تحمیل کرد، گذشتید. تازه فهمیدیم چه کسی سنگ را در چاه انداخته بود... روحانی مچکریم.‌»

ط – در هر حال، ضمن آن که دولت احمدی‌نژاد و خدماتش را که به فرمایش مقام معظم رهبری در پنجاه سال گذشته بی‌سابقه بوده، یکسره سیاه‌نمایی و نفی نمی‌کنیم و متقابلاً نقاط ضعف آن را نیز می‌بینیم، دولت آقای روحانی را نیز یکسره تخطئه نمی‌کنیم و البته به قول مقام معظم رهبری، چک سفید امضا هم نمی‌دهیم. و امیدواریم که همه مسئولین، به این نظام، به ولایت، به مردم و به کشورشان احترام بگذارند و با تدبیر، اخلاص و جدیت کار و خدمت کنند.

ما دوست داریم که دولت جدید، هر انتقادی که به دولت‌های قبلی دارد را خودش (و چه بسا بدتر) انجام ندهد، بلکه از هر حیث و در هر جبهه، سبب رشد و اعتلای کشور و سعادت مردم عزیزمان شود. إن شاء الله.

نکته آخر:

وقتی اعتقاد بر این است که "سیاست عین دیانت است"، مگر می‌شود که شخص ولی فقیه و رهبر انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران، از کسی و به ویژه از فرزندانشان بخواهد که در سیاست دخالتی نکنند. خیر بلکه این توصیه برای عدم دخالت در فعالیت‌های اقتصادی بوده است.

 

 

کلمات کلیدی:  سیاسی