پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): در نظر این «می‌گویند»ها، چه چیزی سند دارد، به جز شعارهای غیر منطقی خودشان علیه تمامی باورهای مسلمین؟!

چه کسانی می‌گویند «سند ندارد؟»، آنها که خودِ قرآن را قبول ندارند چه رسد به سر گرفتن آن را؟! آنهایی که خود اهل عصمت علیهم السلام را قبول ندارند، چه رسد به توسل به آنها را نزد خداوند متعال ؟!

الف – عزیزان دقت کنند که این یک تاکتیک است که مرتب بگویند: این سند ندارد، آن سند ندارد و ...؛ بدیهی است که برای یک عده که هر سخن بی‌سندی، به ویژه در فضای مجازی حجت است، این هجمه‌ها کارساز می‌افتد – یک عده‌ی دیگر که ساده و عادتی هستند، دچار شوک می‌شوند که نکند واقعاً سند نداشته باشد؟! - یک عده که گمان می‌کنند حتماً باید هر سخن سخیف و پوچی را با سند، دلیل، منطق، شواهد و ... پاسخ بدهند، این در و آن در به دنبال سند می‌گردند تا به یک عده منکر و عنود اثبات کنند که نه به خدا سند دارد - و فقط یک عده هستند که با بصیرت می‌گویند: اولا سند داشته باشد یا نداشته باشد، به شما که مواضع مشخصی دارید ربطی ندارد – ثانیاً بنا به صریح آیه قرآن کریم، ما اصلاً به سخنان شما توجه نمی‌کنیم و حتی در پی پاسخ شما نیز بر نمی‌آییم تا بازارتان گرم‌تر شود و پس از خواندن پاسخ، ریشخند بزنید که "عجب منفعل‌شان کردیم" (یا به قول خودمان: فیلم‌شان کردیم) .

ما شاگرد مکتب قرآن هستیم و خداوند حکیم فرمود: یک عده مشتری (خریدار و فروشنده‌ی حرف مُفت هستند):

« وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یشْتَرِی لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیضِلَّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیرِ عِلْمٍ وَیتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ » (لقمان، 6)

ترجمه: و برخى از مردم كسانى‌اند كه سخن بیهوده (حرف مفت) را خریدارند تا [مردم را] بى‌[هیچ‌] دانشى از راه خدا گمراه كنند، و [راه خدا] را به ریشخند گیرند؛ براى آنان عذابى خواركننده خواهد بود.

ب – حالا فرض کنیم که مراسم عبادی شب‌های قدر ما، مثل قرآن به سر گرفتن و "بِکَ یا اَلله" گفتن، هیچ سندی به نقل معصومین علیهم السلام نداشته باشد؛ خب چه می‌شود؟! آیا غلط است و یا باطل می‌شود؟!

آیا این که کسی، یا جماعتی، یا امتی قرآن را روی سر بگیرند، عقل و مغز، فکر و اندیشه، ذهن  تدبیر خود را در سایه قرآن کریم قرار دهند و دعا بخوانند، سند می‌خواهد؟! یا اگر این دعای آنها مستند نباشد، باطل می‌شود؟! البته اگر به این منکران لجوج و عنود بگویید، بعید نیست که بگویند: «برخورداری انسان از عقل نیز سند ندارد.»

**- شب قدر که سند دارد، نازل شدن قرآن کریم در این شب، نزول ملائکه، مقدر شدن تمامی امور عالم در این شب که سند دارد [سوره القدر]، حالا اگر یک عده این شب را احیا دارند، یعنی خودشان را در آن با یاد خدا احیاء کنند، سند می‌خواهد؟! خدا را به خودش [بِکَ یا الله] یا به محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین قسم بدهند، سند می‌خواهد؟!

**- بسیاری نه تنها در شب‌های قدر، بلکه هر شب اینگونه مناجات می‌کنند، بسیاری دیگر نیز در عمرشان اصلاً مناجات نمی‌کنند، برخی هم با مناجات مردم با خدا، سر ستیز دارند!

ج – برای شب قدر، هیچ کار و مناجاتی به عنوان یک دستور عبادی واجب الاجراء بیان نگردیده است؛ فقط توصیه نموده‌اند که قدرِ این "شب قدر" را بدانید، این شب « سَلَامٌ هِی حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ » است، پس شما نیز سعی کنید که به ویژه در این شب‌ها، به خواب غفلت و خواب بدن فرو نروید و خود را با یاد خدا در این شب زنده کنید. حال ممکن است کسی تمام شب را تفکر کند، دیگری نماز بخواند، دیگری قرآن تلاوت کند، دیگری دعا بخواند، دیگری قرآن به سر بگیرد و "بِکَ یا الله" بگوید و ...؛ حال آیا حتماً باید یک سندی هم بیاورد و بگوید بر اساس این سند اینگونه دعا کردم؟!

*- اما جهت اطلاع خودتان:

یک - شیعه و سنی به سند محکم نقل کرده‌اند که امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام، قرآن به سر می‌گرفتند.

ابوصالح حنفی گوید: « رَأَیتُ عَلِی بْنَ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام  أَخَذَ الْمُصْحَفَ فَوَضَعَهُ عَلَى رَأْسِهِ حَتَّى لَأَرَى وَرَقَهُ یتَقَعْقَعُ - دیدم علی بن أبی طالب علیه السلام را كه قرآن را می‌گرفت و بر سر می‌گذاشت؛ تا جائی كه من صدای حركت ورق‌های آن را می‌شنیدم » - وی می‌افزاید که حتی دعاهای ایشان را در این حالت می‌شنیده است، که از جمله می‌گفتند: «خدايا آن‌ها مانع شدند كه من در ميان امت حكومت نمايم؛ پس خدايا ثواب آن را به من عطا فرما ...» (الفسوی، المعرفةوالتاريخ، ج 2، ص751 – ابن کثیر دمشقی،  البداية والنهاية، ج 7، ص610)

دو - از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام منقولست که مصحف را بگیر و بر سر بگذار و بگو: اللَّهُمَّ بِحَقِّ هذا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ     .

پس ده مرتبه بگو "بِكَ يا اللَّهُ" و ده مرتبه "بِمُحَمَّدٍ" و ... ده مرتبه "بِالْحُجَّةِ "؛ پس هر حاجت که داری بطلب. (مجلسی، زادالمعاد - سید بن طاووس در کتاب المضمار، باب 23)

سه – سید بن طاووس (ره) در کتاب "اقبال الأعمال"، صفحه 187 می‌نویسد که این اعمال را در در کتاب اغاثة الداعی از علی بن یقطین، از مولای‌مان موسی بن جعفر (صلوات اللَّه عليهما) ذکر کرده‌ایم.

یک سؤال:

ما می‌گوییم، به جای ایراد وارد کردن به حدیث و کشاندن ذهن مردم به این که این حدیث کجا آمده، خبر واحد است یا متواتر و یا ...، و ایجاد شبهه و اعوجاج در اذهان عمومی راجع به عبادت و دعاهای معروف در شب‌های قدر، بفرمایید که اگر هیچ سندی بر آن وجود نداشته باشد، بلکه یک عالِم، متقی، دانشمند و فرد آگاهی گفته باشد که بیایید اینطوری دعا کنیم و مردم نیز پذیرفته باشند، چه اشکالی دارد؟! با عقل مخالف است، یا با وحی، یا با شرع ...؟!

خیر؛ بگویید: بلکه فقط با حرص شما علیه هر چه دل‌های مردم را متحدانه متوجه خدا کند، مخالف است.

 

مرتبط:

می‌گویند: شب قدر، شب تعیین سرنوشت نیست، معنی "لیل" هم شب نیست، پس نباید به عنوان شبی مقدس قلمداد گردد!

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

می‌گویند: قرآن به سر گرفتن در شب‌های قدر و اذکار و ادعیه مرسوم در این شب، سندیت ندارد

 

 

http://www.x-shobhe.com/shobhe/7776.html

 

 

کلمات کلیدی:  گوناگون   دعا