مگه خدا فلسطین رو به بنی اسراییل وعده نداده و حتی به اونجا میگفتن سرزمین موعود؟ اگه درسته پس این که یهود میگن اونجا مال اوناست درسته؟ بحث سیاسیش کاری ندارم؛ از قرآن مجید می‌پرسم؟

پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

ابتدا بسیار دقت نماییم که چرا برخی در داخل کشور، مترصند که از اسرائیل غاصب حمایت کنند و می‌کوشند تا در اذهان مردم ایران، به نفع امریکا و اسرائیل، ایجاد تشکیک کنند؟!

اگر چه به حسب ظاهر، به بحث سیاسی‌اش کاری ندارید و به لحاظ آن چه در قرآن مجید بیان شده می‌پرسید، اما ماهیّت این بحث [حتی آن چه در قرآن کریم آمده]، سیاسی می‌باشد؛ چنان که امروزه نیز رژیم جعلی و سفاک اسرائیل، مسلمانان را به بهانۀ «سرزمین موعود» از خانه و کاشانه و سرزمین خود اخراج می‌نماید و در قتل عام و حتی کشتار زنان و کودکان آنان، از هیچ جنایتی که بتواند، دریغ نمی‌کند!

1- خداوند متعال در قرآن مجید، امامت (رهبری) و مواهب زمین را به مستضعفین وعده داده است که در رأس آنها امامان علیهم السلام قرار دارند. ظاهر آیه به نابودی سلطۀ فرعون و جانشینی پیروان حضرت موسی علیه السلام در مصر اشاره دارد؛ و حقیقت آن، ارادۀ الهی به سلطه، رهبری و بهره‌مندی مؤمنان از مواهب خداوند منّان برای زندگی در زمین می‌باشد که محقق خواهد شد:

«وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ» (القصص، 5)

- اراده ما بر اين قرار گرفته است كه به مستضعفين نعمت بخشيم، و آنها را پيشوايان و وارثين روی زمين قرار دهيم.

2- خداوند متعال در قرآن مجید، به بندگان مؤمن و نیکوکارش وعده داده که آنان را جانشینان روی زمین قرار دهد، دین اسلام را که مرضی اوست حاکم گرداند و امکانات و امنیّت را به آنها دهد:

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» (النّور، 55)

- خداوند به كسانی كه از شما ايمان آورده‌اند و اعمال صالح انجام داده‏‌اند وعده می‏دهد كه آنها را قطعا خليفه روی زمين خواهد كرد، همانگونه كه پيشينيان را خلافت روی زمين بخشيد. و دين و آئينی را كه برای آنها پسنديده پا بر جا و ريشه دار خواهد ساخت و خوف و ترس آنها را به امنيت و آرامش مبدل می‏كند، آنچنانكه تنها مرا می‏پرستند و چيزی را براي من شريك نخواهند ساخت. و كسانی كه بعد از آن كافر شوند فاسقند.

بنی اسرائیل و اسرائیل

بسیار مهم است که بدانیم:

اولاً: صهیونیسم با یهودی متفاوت است؛ لذا هیچ سخنی راجع به یهود و قوم بنی‌اسرائیل، چه در تورات آمده باشد و چه در قرآن کریم، هیچ ربطی به رژیم جعلی، سفاک و بچه‌کُش اسرائیل ندارد؛ چنان که یهودیان واقعی نیز نسبت به آنان، اظهار برائت و انزجار می‌کنند.

ثانیاً: اگر خداوند متعال، توسط پیامبرش به قومی فرموده باشد که وارد این سرزمین شوید؛ معنایش این نیست که پس از گذشت چندین هزار سال، یک گروه تروریست به رهبری انگلیس تحت حاکمیت مسیحیتِ کلیسا بیایند و بگویند: «ما همان قوم یهودی هستیم که خدا فرموده وارد این سرزمین شوید!»

ثالثاً: خداوند سبحان، به هیچ پیامبری و قومی نفرموده که وارد سرزمینی شوید، مردم آنجا را از سرزمین‌شان اخراج کنید - همگی را قتل عام کنید - بچه‌کُشی نمایید - حتی بیمارستان‌ها را بمباران کنید - خانه‌هایشان را تخریب کنید - آنها را آواره کنید - و در محل اسکان آنها، شهرک بسازید و هم کیشان خود را از سرتاسر عالم بیاورید و به جای آنها اسکان دهید و ...؛ چنان که در فتح مکه نیز چنین نفرمود.

رابعاً: خداوند متعال نفرموده که به شریعت انبیای گذاشته باقی بمانید، بلکه فرموده: به پیامبری که برایتان می‌فرستم بگروید؛ و حضرت رسول اکرم، محمد مصطفی صلوات الله علیه و آله را به عنوان آخرین پیامبر برای جهانیان قرار داد.

●- از این‌رو، همان مردمان سرزمین فلسطین که به دین حضرت ابراهیم علیه السلام بودند، پس از حضرت موسی، به شریعت حضرت عیسی علیمها السلام گرویدند و پس از آن اسلام آوردند، تا جایی که جمعیت یهودیان در آغاز اشغالگری، بسیار کمتر از مسیحیان و حدود سه درصد از جمعیت فلسطین بود و اکثریت، به رغم اخراج و کشتار مسلمانان، کوچ دادن یهودیان از اروپا و آفریقا و کشورهای عربی به فلسطین و ...، همچنان مسلمان بوده و هستند.

ماجرای قوم یهود در قرآن کریم

قوم بنی‌اسرائیل که هیچ گاه به خدا و پیامبرش ایمان نیاوردند و حتی پس از دیدن آن همه معجزات و غرق شدن فرعون و لشکریانش، گوساله پرست شدند؛ مأموریت یافتند تا به کنعان [بیت المقدس] بازگردند. در طی مسیر، در صحرای سینا زمین‌گیر شده بودند که خداوند متعال ابری را فرستاد تا سایبان آنها گردد و برایشان از آسمان خوراک‌هایی (الْمَنَّ وَالسَّلْوَى) می‌فرستاد. این قوم لجوج و عنود که همیشه با حضرت موسی علیه السلام، با بی‌تربیتی و پرخاشگری سخن می‌گفتند و هیچ گاه از خداوند به عنوان ربّ ما و ربّ العالمین یاد نمی‌کردند، بلکه به ایشان می‌گفتند: «تو و ربّت»، گویی که در هتل اقامت دارند، به خوارکی‌هایی که از آسمان نازل می‌شد اعتراض کردند و گفتند: «به پروردگارت بگو، غذاهای دیگری برای ما بفرستد»، حضرت به آنان معترض شدند که «کدام خوراکی برای شما بهتر از آن است که خداوند می‌فرستد؟! و به دلیل همین کفر و ناشکری، سزاوار بیچارگی و خشم خداوند قهار شدند» (البقره، 61)

●- پس از آن مأمور شدند که وارد «سرزمین مقدس» شوند که همان شهری است که «بیت المقدس» در آن واقع شده است، نه کلّ فلسطین آن موقع که سرزمین «کنعان» نامیده می‌شد و بعدها گسترش یافت و فلسطین نامیده شد و نه از نیل تا فرات.

«يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ» (المائدة، 21)

- اى قوم من به سرزمين مقدسى كه خداوند براى شما مقرر داشته است درآييد و به عقب بازنگرديد كه زيانكار خواهيد شد.

قوم کافر، عنود، لجوج، تنبل، مُفت‌خور و ترسوی بنی اسرائیل (یهود)، از این فرمان نیز سرپیچی کردند و گفتند:

«قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّى يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ» (المائدة، 22)

- گفتند: ای موسی در آن (سرزمين) جمعيتی ستمگرند و ما هرگز وارد آن نمی‏شويم تا آنها خارج شوند، اگر آنها از آن خارج شوند ما وارد خواهيم شد!

فقط دو نفر ایمان داشتند و به آنها گفتند «نترسید، وارد شوید، خدا وعدۀ پیروزی به شما داده»، اما آنها با پُررویی و بی‌ادبی، به حضرت موسی علیه السلام گفتند: «تو و خدایت برو و آنها را شکست بده و از این سرزمین خارج کن، تا ما وارد شویم!»

«قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا أَبَدًا مَا دَامُوا فِيهَا فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ» (المائدة 24)

- (بنی اسرائيل) گفتند: اي موسی تا آنها در آنجا هستند ما هرگز وارد آن نخواهيم شد، تو و پروردگارت برويد و (با آنان) جنگ كنيد، ما همينجا نشسته‌ايم!

حضرت موسی علیه السلام، آنها را نفرین کرد و از خداوند متعال خواست که بین او و برادرش هارون با این قومِ کافر، عنود و فاسق، جدایی بیندازد:

«قَالَ رَبِّ إِنِّي لَا أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَأَخِي فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ» (المائدة، 25)

- (موسی) گفت پروردگارا! من تنها اختيار خودم و برادرم را دارم، ميان من و اين جمعيت گنهكار جدائی بيفكن!

خداوند سبحان، به سبب این کفران، عصیان و وقاحت، آنان را به عذاب چهل سال آوارگی در همان صحرا (بیابان تیه) دچار نمود و به پیامبرش فرمود:

«قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ» (المائدة، 26)

- خداوند (به موسی) فرمود: اين سرزمين تا چهل سال بر آنها ممنوع است (و به آن نخواهند رسيد)؛ پيوسته در زمين سرگردان خواهند بود و درباره (سرنوشت) اين جمعيت گنهكار غمگين مباش.

●- بنابر گزارشات تاریخی و اقوالی در مذاهب شیعه و سنّی و حتی تورات، حضرات موسی و هارون علیهم السلام، در همان بیابان رحلت نمودند و تنها یوشع و کالب (همان دو مؤمن) زنده ماندند و به همراه نسل جدیدی از بنی‌اسرائیل، بالاخره پس از مرگ و میر فراوان به سبب بیماری، گرسنگی، درگیری با قبائل و ...، به سرزمین مقدس وارد شدند.

بنی اسرائیل، قوم ملعون

قوم بنی‌اسرائیل، به خاطر کفر، شرک، عناد و لجاج علیه پیامبران و حتی قتل آنان و همچنین گرایش به ظلم و فساد، قوم لعنت شده از طرف خداوند متعال، پیامبر خودشان و سایر انبیای الهی می‌باشند:

«لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ»

- آنها كه از بنی اسرائيل كافر شدند بر زبان داود و عيسی بن مريم لعن (و نفرين) شدند، اين بخاطر آن بود كه گناه می‏كردند و تجاوز می‏نمودند.

«كَانُوا لَا يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ»

- [و] از كار زشتى كه آن را مرتكب مى‌‏شدند يكديگر را بازنمى‏ داشتند؛ راستى چه بد بود آنچه می‌کردند.

«تَرَى كَثِيرًا مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ»

- بسيارى از آنان را مى‌‏بينى كه با كسانى كه كفر ورزيده‏‌اند دوستى مى‌كنند؛ راستى چه زشت است آنچه براى خود پيش فرستادند كه [در نتيجه] خدا بر ايشان خشم گرفت و پيوسته در عذاب مى‏‌مانند.

«وَلَوْ كَانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِيِّ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ فَاسِقُونَ‌» (المائدة، 78 تا 81)

- و اگر به خدا و پيامبر و آنچه كه به سوى او فرود آمده ايمان مى‌‏آوردند، آنان را به دوستى نمى‏‌گرفتند، ليكن بسيارى از ايشان نافرمانند.

 

*- این قوم، در کفر، عناد، لجاج، فساد و ظلم، سرگذشت عجیبی دارند که در قرآن کریم به آنها تصریح شده است؛ لذا مقدر شده که برای همیشه، در ناراحتی، عذاب، آوارگی و جنگ بمانند. 

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار؛ متشکریم.

پرسش:

مگه خدا فلسطین رو به بنی اسراییل وعده نداده و حتی به اونجا میگفتن سرزمین موعود؟ اگه درسته پس این که یهود میگن اونجا مال اوناست درسته؟ به بحث سیاسیش کاری ندارم؛ از قرآن مجید می‌پرسم؟

پاسخ (نشانی پیوند):

 

https://www.x-shobhe.com/quran/12929.html

 

کلمات کلیدی:  قرآن