پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): قرآن کریم، برای هدایت مردمان نازل شده است، اما برخی آن را برای گمراه کردن خود و دیگران می‌خوانند! از این رو، هیچ گاه قرآن مجید را تلاوت نمی‌کنند، مگر به قصد تحریف در معنا و مقصود، ایجاد انحراف و هر گونه سوء استفاده! رجوع و مواجهه‌ی آنها با آیات قرآن کریم، بسیار ظالمانه است و البته خداوند متعال به صراحت بیان نموده است که قرآن خواندن این عده، جز بر گمراهی و خسران بیشتر آنها نمی‌افزاید:

« وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا » (الإسراء، 82)

ترجمه: و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى ‏كنيم و[لى] ستمگران را جز زيان نمى‏‌افزايد.

●- نکته‌ی دیگر آن که برخی سعی دارند به هر قیمتی که شده، عصمت پیامبر عظیم الشأن صلوات الله علیه و آله را زیر سؤال برده و نفی کنند! البته این تلاش جدید نیست و سابقه آن به ویژه به پس از رحلت می‌رسد. این تلاش مذبوحانه و اصرار برای این است که بتوانند بگویند:

*- ایشان چنین فرمود، خب این یک خطاست و ما چنین تصحیح کرده و می‌فرماییم!

*- برخی از آیات را فراموش کرده که بفرماید، پس ما به جایش می‌گوییم!

*- لزومی ندارد که تمامی اوامر ایشان را تابع باشیم، چرا که چه بسا خطا کرده باشند!

*- و تمامی موارد، در مورد غدیر خم، ولایت، امامت، وصایت و خلافت.

آیات مورد بحث:

لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ * إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ * فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ * ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ * (القیامة، 16)

ترجمه: زبانت را به خاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده * چرا كه جمع ‏كردن و خواندن آن بر عهده ماست * پس هر گاه آن را خوانديم از خواندن آن پيروى كن * سپس بيان و توضيح آن نيز بر عهده ماست.

الف – این آیات هیچ ربطی به مقوله‌ی "عصمت" ندارند؛ پس، دلیلی در آن مبنی بر صدور خطا یا اشتباه از ناحیه ایشان نیز وجود ندارد.

ب – پیامبر اعظم صلوات الله علیه و آله را خداوند متعال مبعوث نموده است – آیا قرآن کریم را خداوند متعال به ایشان نازل کرده است؛ پس چگونگی بیان و ابلاغ آن به مردمان را نیز خود تعلیم می‌دهد.

ج – بنابر این، آیات مذکور، تعلیم زمان و چگونگی ابلاغ وحی می‌باشد. از یک سو می‌دانیم که قرآن کریم، در شب قدر، به قلب مبارک ایشان نازل گردید؛ از سوی دیگر می‌دانیم که ایشان در 27 رجب مبعوث گردیدند. بنابر این، هر آیه‌ای جداگانه برای ابلاغ نازل گردیده است.

د – در آیات فوق تعلیم داده که اولاً به خاطر رسالت و تعهدی که بر عهده داری و هم چنین دغدغه‌ی آگاهی و هدایت مردم، هیچ عجله‌ای به بیان وحی به دیگران را نداشته باش – لزومی ندارد که امامی آن چه بر تو لازم شده را یک جا به مردم ابلاغ و بیان نمایی – این که هر آیه‌ای در چه زمانی بیان شود و بالتبع قرآن کریم چگونه جمع شود بر عهده‌ی ماست – تو فقط همین که آیه نازل شد (موضوعش اعتقادی باشد و یا احکام)، خودت از آن تبعیت کن – سپس بیانش برای دیگران نیز بر عهده‌ی ما می‌باشد.

نکته:

در آیات دیگری فرموده است که ایشان منطقی جز "وحی" ندارند و به جز آن چه بر ایشان "وحی" شده را بیان نمی‌دارند؛ بنابر این، تعلیم چگونگی و زمان ابلاغ وحی نیز از جانب حق تعالی و با همان وحی صورت می‌پذیرد؛ و البته باید هم چنین باشد و انتظار دیگری نمی‌رود.

بنابراین، نه تنها آیات مذکور در مقوله‌ی عصمت نمی‌باشند، بلکه روشن و اثبات می‌نمایند که حتی چگونگی و زمان ابلاغ هر آیه نیز به امر خدا صورت پذیرفته است.

 

مشارکت و هم‌افزایی (سؤال کوتاه و نشانی لینک پاسخ، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی)

در سوره مبارکه قیامت، آیه 16، خداوند نبی مکرم (ص) را از عجله در خواندن آیات بر حذر می‌دارد؛ برخی آن را دلیل بر صدور خطا از ایشان قلمداد می‌کنند!

http://www.x-shobhe.com/shobhe/8199.html

 

 

کلمات کلیدی:  قرآن   قیام