ایکس – شبهه / پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات: انسان دارای بُعد روحانی و بٌعد جسمانی است و همین دلیل از ویژگی‌های ملکوتی تا حیوانی را دارا می‌باشد، هم به او عقل داده شده است تا بشناسد، و هم قلب داده شده است تا بفهمد و دوست داشته باشد و هم نفس داده شده است تا نیازهای بدن حیوانی را دریابد و مرتفع نماید. لذا تا انسان هست، از تمامی این ویژگی‌ها که هیچ کدام نیز نه تنها بد نیستند، بلکه موهبت الهی و لازمه‌ی وجود و تکامل می‌باشند، برخوردار خواهد بود. منتهی مهم این است که نفس حیوانی انسان، بر عقلش مسلط نگردد، مهم این است که عقلش محجوب و مدفون نشود، مهم این است که قلبش تیره و تار نگردد تا نور فطرت متساعد گردد و مهم این است که نفس نیز تحت کنترل آدمی باشد، نه این که آدمی تحت فرمان نفسش برود و عبد و عبید او باشد.

الف – لازمه رشد و تکامل انسان و جامعه انسانی این است که این انسان چند بٌعدی، بتواند عدالت را ابتدا در مملکت وجود خودش حاکم نماید و نگذارد که به خودش ظلم کند.

عدالت یعنی، قرار دادن هر چیز در جای خودش، یعنی عقل و قلب و نفس، هر کدام در جایگاه خود قرار گرفته باشند و همه ابزاری باشند که به صورت صحیح، درست و کامل، مورد استفاده قرار می‌گیرند.

از این رو فرمود: تمامی انبیا را فرستادم، یعنی در کنار عقل و بدیهیات اولیه عقلی و نیز قلب و گرایشات فطری و الهامات بدی و خوبی به قلب‌ها که درونی است، وحی را نیز فرستادم و یک اسوه و الگو از انسان کامل را نیز در هر زمان برایتان قرار دادم، تا با تبعیت از او، بتوانید عدالت را در وجود خودتان و سپس در جامعه‌ی خودتان محقق نمایید:

«لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ...» (الحدید، 25)

ترجمه: به راستى [ما] پيامبران خود را با دلايل آشكار روانه كرديم و با آنها كتاب و ترازو را فرود آورديم تا مردم به انصاف برخيزند ... .

بدیهی است که این «قیام به قسط» و برقراری «عدالت» به مفهومی که قید شد، ابتدا باید در مملکت وجود هر شخصی استقرار یابد و اگر هر کسی در وجود خود عادل شد، عدل و عدالت در جامعه نیز محقق می‌گردد؛ و اگر انسان به خود ظلم کرد، می‌شود «انسان ظالم» که در جامعه نیز ظلم خواهد کرد.

ب – اما، بسیاری از نوع بشر به خدا، معاد، پیامبر، وحی و امام حق (ولایت) ایمان نیاوردند، از نفس حیوانی تبیعت کردند و دچار سرکشی (طغیان) شدند. این سرکشی و طغیان همان «ظلم» بود که جوامع بشری را نیز به ظلم کشانده است.

زمان ظهور:

اما در زمان ظهور حضرت حجت عج الله تعالی فرجه الشریف، ابتدا ظلمی که از قبل بر نفوس انسان‌ها و جوامع حاکم شده بیداد می‌کند. این طور نخواهد بود که مستکبرین و ظالمین، به راحتی کنار کشیده و همه سلطه‌ی خود را دو دستی تقدیم حضرتش (عج) نمایند، بلکه علیه او لشکرکشی‌ها می‌کنند و جنگ‌های بزرگ و وسیعی به راه می‌اندازند و بالتبع ظلم‌ها می‌کنند؛ اما بیداری مردمان (اذهان عمومی)، که از ظلم و جور نیز خسته و بی‌تاب شده‌اند، سبب می‌گردد تا فوج فوج به او بگروند و وارد دین خدا شوند

«وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا» (النصر، 2)

ترجمه: و ببينى كه مردم دسته‏دسته در دين خدا درآيند.

این بیداری اسلامی عمومی نیز سبب سقوط قدرت‌های شیطانی و متکی به زر و زور و تزویر می‌شود و حکومت اسلامی در سرتاسر جهان استقرار می‌یابد. حکومتی که در زمان هیچ یک از انبیا و اوصیا و اولیای الهی محقق نگردیده است.

ج – حکومت عدل اگر در یک شهر و دیار (مدینه یا کوفه) و یا در یک کشور (سرزمین حجاز یا ایران)باشد، از گزند ظلم دیگران در امان نخواهد بود، اما اگر این حکومت جهانی شد، ظلم ریشه کن می‌شود.

به هنگام استقرار چنین حکومتی است که عدالت گسترش می‌یابد، مبادی «خوف» و ترس مردم در سرتاسر جهان «از ظلم استکباری طواغیت یا فرهنگ، اقتصاد، معیشت و ...»، همه مبدل به «امنیت» می‌گردد، باید و نبایدهای صاحبان زر و زور کنار می‌رود و دین خدا [اسلام] حاکم می‌گردد و بالتبع بندگی غیر خدا که منشأ اصلی هر ظلم فردی و اجتماعی است، از بین می‌رود و عدالت جهانی می‌گردد؛ این وعده‌ی خدا به مؤمنین و اهل عمل صالح است و وعده‌ی خداوند متعال نیز حق است – البته باز هم ممکن است کسانی پیدا شوند که کفر ورزند، اما آنها دیگر فاسقان هستند و راه به جایی نمی‌برند و به سرعت به سزای فسق‌شان می‌رسند:

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» (النّور، 55)

ترجمه: خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند وعده داده است كه حتماً آنان را در زمین جانشين [خود] قرار دهد، همان گونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند جانشين [خود] قرار داد و آن دينى را كه برايشان پسنديده است به سودشان مستقر كند و بيم‌شان را به ايمنى مبدل گرداند، (در آن هنگام) مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريك نگردانند و هر كس پس از آن به كفر گرايد، آنانند كه نافرمانند.

کلمات کلیدی:  قرآن   قیام   عدل