سلسله مباحثی در موضوع «انتخاب» را در اختیار این پایگاه خبر و عکس ایران (ایران‌پی‌ان) قرار داده است که مطالعه آن برای همگان، نه تنها مفید، بلکه لازم و ضروی به نظر می‌رسد. لذا از کاربران گرامی تقاضا می‌شود که سلسله مباحث را حتماً پیگیری نمایند.

ایران‌پی‌ان – یادداشت / دبیر جمعیت زندگی:

بسم الله الرحمن الرّحیم؛

سلام بر تمامی دوستداران زندگی.

اصول ثابت - "انتخاب"، کاری است که در هر ثانیه انجام می‌دهیم و شاید توجه نداشته باشیم که "اصول" ثابت و متغیری دارد. اصولی که چه در انتخاب دوست، رشته تحصیلی و شغل، و چه در انتخابات رییس جمهور، دولت و مجلس و ...، جاری می‌باشد.

انسان و حیوان - "انتخاب"، کاری مشترک به انسان و حیوان می‌باشد، با این تفاوت که انتخاب حیوان مبتنی بر نیروی «شهوت و غضب حیوانی» اوست و بیشتر از روی غریزه انجام می‌گیرد، اما به انسان نیروهایی چون "عقل، علم، منطق، شعور و وحی" نیز موهبت گردیده است، هر چند که او نیز در نهایت، بر اساس «حبّ و بغض»، تصمیم می‌گیرد و انتخاب می‌کند.

ناگزیری - "انتخاب"، کاری نیست که هر از چند گاهی یک بار انجام پذیرد، بلکه آدمی در هر آنی انتخابی دارد. حتی این که در لحظه به چیزی توجه کند یا نکند را بین هزاران هزاران موضوع، انتخاب می‌کند. پس، از "انتخاب" گریزی نیست و انسان ناگزیر از انتخابات آن به آن می‌باشد.

بسیار دیده‌اید که در انتخابات سیاسی (در سرتاسر جهان)، گروهی انتخابات را تحریم می‌کنند و می‌گویند: «ما شرکت نمی‌کنیم، انتخاب نمی‌کنیم، شما نیز شرکت و انتخاب نکنید»، اما این یک دروغ و یا دست کم، یک گمان نادرست است. چرا که "انتخاب نکردن" نیز خودش نوعی «انتخاب» می‌باشد. انتخاب می‌کند که شرکت نکند.

حتی خدا – اگر چه حقایق عالم هستی، با انتخاب من و شما و اکثریت مردمان جهان متغیر نمی‌گردد، اما انتخابِ توجه و روکردن به آنها بر عهده‌ی خودمان گذارده شده است – و وجه تمایز همین است. چنان که خالق، مالک و رب عالم هستی، الله جلّ جلاله است، اما هر کسی در انتخاب «إله، معبود و رب» خود، صاحب اراده و اختیار می‌باشد.

انسان می‌تواند الوهیت و ربوبیت خداوند سبحان را انتخاب کند و فقط او را بندگی کند، اما در عین حال می‌تواند فرعون درون (نفس) و طواغیت بیرونی را "إله و رب" خود فرض کند – حتی نه یک گوساله، بلکه کمتر از آن، مجسمه یک گوساله را "إله" فرض کند – یا به ربوبیت (صاحب اختیاری و تربیت امور) یک طاغوت ایمان بیاورد.

در قرآن – در قرآن مثال تمامی این "الهه‌ها"ی کاذب بیان شده است. چه آن که "هوای نفس" خویش را إله قرار داد و بنده هوای نفس‌اش شد – چه آن که فریب سامری زمانش را خورد و گوساله پرست شد – چه آن که بنده طاغوت شد – و چه آن که فرعون زمان را ربّ خود انگاشت – و چه آن که اربابان متفرقی برای خود برگزید... و در این میان، موحدین وجود دارند که به حکم عقل، فطرت و با بهره‌وری از نعمت شعور و بصیرت و نیز علم وحی و...، إله، معبود و ربّ حقیقی را شناختند و برای بندگی برگزیدند.

جزئی‌ترین امور – چه بپوشم؟ چه بخورم؟ چه بیاشامم؟ کِی این کار را نجام دهم؟ به چه چیزی نگاه کنم؟ بنشینم یا بایستم؟ با چه کسی حرف بزنم یا نزم؟ چه بگویم و چه نگویم؟ چگونه بگویم؟ با چه کسی دوست شوم؟ به دیدن چه کسی بروم؟ در کدام رشته تحصیل کنم؟ چه شغلی انتخاب کنم؟ با چه کسی ازدواج کنم؟ چند فرزند داشته باشم؟ نام آنها را چه بگذارم؟ کدام فیلم، سریال یا برنامه‌ای را تماشا کنم؟ چه کتاب یا نشریه‌ای را بخوانم و ... ؟ همه و همه انتخاب‌هایی هستند که آن به آن یا مورد به مورد توسط ما انجام می‌گیرند.

قضاوت (داوری) – به ویژه از حدود دو سال پیش، یک جوّی راه افتاد مبنی بر این که «ما حق قضاوت نداریم!»، شعاع گسترش این جوّ تا حدی بود که دیگر از شاخص‌های هر قشری شنیده می‌شد! از مقام سیاسی گرفته، تا بازیگر نقش کمدی، تا مجری برنامه، تا ...، هر کسی سعی کرد به نوعی حرف را (هر چند بی‌ربط) به این موضوع بکشاند و شعار دهد که «ما حق قضاوت نداریم!» حتی این شعار را روی بیلبردهای خیابانی هم نوشتند تا تبلیغ گسترده‌ای انجام پذیرد!

البته این یک دروغ بزرگ است، می‌خواهند شعور را از ما بگیرند. می‌خواهند شناخت و انتخاب ما را بر پایه‌های «شاید و شانس» استوار کنند. حتی این که می‌گویند: «ما حق قضاوت نداریم»، خودش نوعی قضاوت درباره‌ی حقی از حقوق انسان است.

هر انسانی، در هر موردی، ابتدا "قضاوت" می‌کند و سپس "انتخاب" می‌کند. حتی بین دو تیم فوتبال، دو خوراک، دو نوشیدنی، دو لباس و یا حتی دو رنگ لباس، با توجه به هدف و سایر شرایط (مثل ذوق، سلیقه، میل، نیاز، امکان و ...)، ابتدا "قضاوت" می‌کند و سپس "انتخاب" می‌نماید.

پس، فریب شعار «ما حق قضاوت نداریم» را نخوریم.

آگاهی و بصیرت – هر انتخابی نیز بر پایه‌ی میزان "آگاهی" و سپس "عمق بصیرت" انجام می‌گیرد.

"آگاهی"، اطلاعات در مورد موضوع است که ممکن است صحیح باشد یا غلط؛

"بصیرت"، نگاه عمقی به موضوعات و امور می‌باشد که موجب عمق آگاهی و بالتبع فهم صحیح یا غلط بودن آگاهی‌های ارائه شده می‌گردد.

معلومات و اطلاعات یک کودک، راجع به اشیا بسیار اندک است و بصیرت هم ندارد؛ ممکن است اگر استخر عمیقی ببیند، میل کند که وارد آن شود و یا اگر آتش ببیند، میل کند که با آن بازی کند. اما یک نوجوان عاقل، که علم بیشتری نیز یافته، نه تنها میل به پریدن در استخر عمیق (بدون بلد بودن شنا)، یا میل به بازی با آتش نمی‌کند، بلکه نگاهش عمیق‌تر است، به نسبت خود بصیرت یافته و می‌داند که پشت این ظواهر قشنگ، چه خطراتی نهفته است.

پس، عقل، شعور، علم، آگاهی و بصیرت را پایه‌ی هر انتخابی قرار دهیم.

(پایان جلسه اول)

 

مشارکت و هم افزایی – از تمامی عزیزان درخواست می‌نماییم که مباحث مطروحه در موضوع مهم و حیاتی «انتخاب» را که طی چند جلسه ایفاد می‌گردد،

 

جمعیت زندگی: اصول "انتخاب" که هر کسی باید بداند تا درست انتخاب کند

http://www.iranpn.ir/view/75641.html 

 

عضویت در کانال رسمی «پایگاه خبر و عکس ایران – iranpn  »

https://telegram.me/irpn1

 

 

کلمات کلیدی:  یادداشت   انتخاب