پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): "سیاست" یعنی چه و در کدام مملکتی، کدام یک از امور فردی و اجتماعی مردم، وجهه‌ی سیاسی ندارد که در مملکت ما نداشته باشد؟! آیا فرافکنی همین شبهه در فضای مجازی، خود با اغراض سیاسی صورت نمی‌پذیرد؟! بالاخره قصدشان این است که بگویند: مملکت ما با این نظام حاکمش چنین و چنان است!

●- به لحاظ علمی و معرفتی، دقت شود که "اخلاق" یعنی "موضع‌گیری" و "سیاست" یعنی «چگونگی تدبیر و برنامه‌ریزی عملی جهت تحقق مواضع و رسیدن به اهداف و اغراض". بنابراین، سیاست به معنای عام، در تمامی شئون فردی و اجتماعی بشر، جریان دارد.

●- اما اگر مقصود از سیاست، "حکومت و یا نظام سیاسی حاکم و اهداف و امور سیاسی" می‌باشد نیز هیچ امری در هیچ کجای عالم جود ندارد که جهت، جانب و بُعد سیاسی نداشته باشد.

اگر امریکا برای کالای چینی تعرفه می‌بندد، فقط به لحاظ اقتصادی نیست، بلکه جنبه‌ و جهت سیاسی هم دارد، می‌گوید: «چین می‌خواهد با اقتصادش بر دنیا غلبه کند، اما این غلبه باید در انحصار امریکا باشد»! چنان که تحریم اقتصادی جمهوری اسلامی ایران، فقط و فقط جنبه‌ی سیاسی دارد.

شبکه‌های اجتماعی چون فیسبوک و یا توئیتر و ...، برای گسترش و سهولت ارتباطات و احوالپرسی افراد از یک دیگر تأسیس نشده‌اند، بلکه در اصل برای شناسایی و کنترل تک تک آحاد ملت‌ها و نیز ایجاد جریان‌های سیاسی و اقتصاد سیاسی و فرهنگ سیاسی درست شده‌اند!  چنان که امریکا برای صدور ویزا ؛ ارائه آدرس شبکه‌های اجتماعی را الزامی کرده است (1) – شبکه‌های خبری و زنجیره‌ی صهیونیستی سیاسی نیستند، یا فیلم‌سازی هالیوود، فقط جنبه هنری و تجاری دارد؟! آیا رسوا کردن کلیسای کاتولیک در ماجرای تجاوز کشیش‌ها و اسقف‌ها به کودکان، یتیمان تحت پوشش و ...، از هشتاد سال پیش تا کنون، فقط جنبه‌ی اخلاقی و انسانی دارد، یا بار سیاسی نیز دارد؟! (2) – آیا سخت و مشکل نمودن ازدواج در سرتاسر دنیا و نیز کاهش جمعیت (به ویژه در ایران)، و متقابلاً رواج فحشا، فقط جنبه‌ی فردی و خانوادگی دارد؟! آیا "همجنسگرایی" یک مسئله شخصی است؟! پس چرا نامزدهای انتخاباتی در امریکا و اروپا، ابتدا وعده به حمایت از آن می‌دهند، و سپس موضوع را جزو اولین لوایح ایفادی به پارلمان‌شان قرار می‌دهند؟! آیا تاریخ گذشتگان، در یک قرن و حتی چند قرن پیش، سیاسی هست یا نیست؟ اگر نیست، پس چرا تحریف تاریخ، به ویژه تواریخ ملی و دینی، جزو اولویت‌ها و استراتژی‌های نظام سلطه قرار گرفته است؟! و چرا ماجرای ساختگی "هلوکاست" را جزو قوانین آورده‌اند و حتی مورخان و محققان بزرگ خودشان را به خاطر کمترین خدشه‌ای به این قصه‌ی ساختگی، به زندان و مجازات‌های سنگین و محکومیت‌های اجتماعی محکوم می‌کنند؟! اگر آلمان‌ها، شش میلیون یهودی کشته‌اند، چرا بخشی از آلمان را به آنها نمی‌دهند و به این بهانه، خاک فلسطین را اشغال کرده‌اند؟!

اگر بدحجابی، یک مسئله شخصی، یا در نهایت فرهنگی و اجتماعی است، چرا "جرج بوش" به دختران و بانوان ایرانی توصیه‌ی بدحجابی می‌کرد و ... ؟! پس، هیچ یک از شئون فردی و اجتماعی، در هیچ مملکتی و میان هیچ ملتی وجود ندارد که جنبه، جهت و آثار سیاسی نداشته باشد.

عبادات:

تمامی عبادات اسلامی، جنبه، جهت و آثار سیاسی دارند، از نماز، روزه، حج، زکات، صدقات و ... گرفته تلاوت قرآن کریم یا دعا. چنان که عبادات کفار نیز همین‌طور است. مسیجیان، به نام دین جنگ‌های صلیبی راه می‌اندازند – جرج بوش (پسر) خبر از آغاز مجدد جنگ‌های صلیبی داد و امروزه نیز اکثر قریب به اتفاق جنگ‌ها در جهان، توسط امریکا و اروپا واقع می‌شود که ادعای مسیحیت دارند – صهیونیسم بین الملل، با اردوی جنایتکارش به نام "اسرائیل"، ادعا یهودیت دارد و برای آرمان "از نیل تا فراتش"، بهانه‌ی دینی و قداستی می‌آورد – بودایی‌ها که به خوش اخلاقی و آرامش مشهور بودند، چهره‌ی حقیقی خود را در میانمار نشان می‌دهند – تمامی حکومت‌های غربی و وابستگان، در نهایت تحت پوشش فراماسون قرار دارند که مدعی "شیطان‌پرستی" می‌باشد و تمامی تلاش‌هایش، مبتنی بر هدف شکست دادن خداوند سبحان می‌باشد - امریکا از میان جماعت به ظاهر مسلمانی که به باطن احمق و بی‌دین هستند و به جهل خود نیز تعصب دارند، طالبان، القاعده و داعش درست می‌کند و اروپا با اعزام حدود هشت هزار نیرو، آنان را تقویت می‌کند و آنان نیز نام جنایات خود را عبادت "جهاد اسلامی" می‌گذارند!

●- البته که روزه‌ی ماه مبارک رمضان، جنبه‌ی سیاسی نیز دارد؛ چنان که وقتی دل‌ها متوجه خدا و اسلام شد و عقول متوجه قرآن مجید شد، هوای نفس و مشتهیات نفسانی به کنترل درآمد،  قیام و استقامت علیه کفر و ظلم نیز قوت می‌گیرد. همین افطاری‌های خیابانی، مجالس دعای جمعی، نماز عید فطر و ...، سبب ارتباطات صمیمی، الفت بین قلوب و اتحاد بیشتر مردمی می‌گردد که آثارش به سیاست بر می‌گردد؛ و البته آثار عباداتی چون "روز قدس" که جهانی شده است، جایگاه ویژه‌ی خود را دارد؛ و هم چنین است خطبه‌های نماز عید فطر، در سرتاسر جهان اسلام؛ به ویژه کشورها و ملت‌های بیدار.

دعاها:

دعاهای اجتماعی و سیاسی در اسلام، به مراتب بیشتر از دعاهای شخصی می‌باشند، و ادعیه‌ی شخصی که جنبه‌ی سیاسی دارند نیز کم نیستند. چنان که در سوره‌ی مبارکه‌ی حمد که در نمازهای یومیه نیز خوانده می‌شود، سخن از جمع است، نه فرد؛ هر چند که نماز یا تلاوت، در گوشه‌ای و به تنهایی انجام پذیرد: «إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ * اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ»، همه جمع است.

آیا دعای «اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ * اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ – بارالها! تمامی اسیران را آزاد بگردان، بار الها! تمامی مفاسد امور مسلمین را اصلاح بگردان» که در هر روز ماه مبارک رمضان خوانده می‌شود سیاسی نیست، یا دعای « أَحْتَرِزُ بِهِ مِنْ كُلِّ جَبَّارٍ فَاجِرٍ، وَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ، وَ عَدُوٍّ قَاهِرٍ - و به قدرت او از هر گردنکش نابکار و پادشاه ستمکار و دشمن قهّار، دوری می‌جویم» سیاسی نیست و یا دعای «اَللّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ جُنْدِكَ فَإِنَّ جُنْدَكَ هُمُ الْغَالِبُونَ، وَ اجْعَلْنِي مِنْ حِزْبِكَ فَإِنَّ حِزْبَكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ - خدایا مرا از سپاهیانت قرار ده، چرا که همانا تنها سپاه تو پیروز است، و مرا از حزب خود قرار ده که تنها حزب تو رستگار است» که هم دعای سه شنبه در هر هفته است و هم در سایر دعا آمده است، سیاسی نمی‌باشد.

از واژه‌ی "سیاسی" و این ملامت‌ها نترسید:

هیچ کس را از "سیاست"، هر چند به معنای حکومت و مسائل سیاسی باشد، گریزی نیست. موضع‌گیری موافق سیاست است – موضع‌گیری مخالف سیاست است – موضع‌گیری بی‌طرف نیز نوعی سیاست است. یکی گفت: «من با مسائل و مباحث سیاسی کاری ندارم و اساساً بیزار هم هستم»! گفتم: «این هم خودش سیاستی است»! هم فریاد موافق یا مخالف سیاسی است، هم سکوت سیاست است، و هم اعلام بی‌تفاوتی و بی‌طرفی [که البته به دروغ شبیه‌تر است، چرا که بی‌طرف نیز به طرفی متمایل است] نوعی سیاست است. هم تحلیل سیاسی سیاست است و هم جوک ساختن علیه دین و یا سیاست، خودش نوعی مبارزه و سیاست است.

بنابراین، نه تنها از واژه‌ی "سیاسی" که به ویژه در فضای مجازی بسیار علیه آن ضد تبلیغ می‌کنند، اصلاً نهراسید و از ملامت این ملامت‌گران هیچ ابا و ترسی نداشته باشید، بلکه مطمئن باشید که خود آنها نه تنها سیاسی‌تر از شما هستند، بلکه بسیار متعصبانه در راه فرافکنی و تحقق سیاست‌های خود فعال هستند، و حتی از خوردن، آشامیدن، پوشاک، مسکن، ازدواج و فرزندآوری شما، و نیز نشر اخبار، شایعه‌سازی، سیاه‌نمایی در هر امری و ترویج ناباوری و یأس و ...، نمی‌گذرند و اگر دست‌شان برسد، نسبت به جان و مال شما نیز هیچ اغماضی نخواهند داشت، چنان که شاهد بوده و هستیم.

خداوند متعال فرمود: از ویژگی‌های بندگانی که خدا آنها را دوست دارد و آنان نیز خداوند را دوست دارند، این است که از این "ملامت"ها نمی‌هراسند:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ» (المائدة، 54)

ترجمه: اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، هر كس از شما از دين خود برگردد، به زودى خدا گروهى [ديگر] را مى‌آورد كه آنان را دوست مى‌دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند. [اينان‌] با مؤمنان، فروتن، [و] بر كافران سرفرازند. در راه خدا جهاد مى‌كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى‌ترسند. اين فضل خداست. آن را به هر كه بخواهد مى‌دهد، و خدا گشايشگر داناست.

دعوا بر سر ولایت است:

دعوا، بر سر ولایت «سرپرستی» است و کسی نمی‌تواند بگوید: «من هیچ کدام را نمی‌خواهم»؛ چرا که انسان فقیر است؛ یعنی ستون فقراتش برای ایستادگی او ضعیف است، لذا حتماً به کسی یا جایی تکیه می‌کند. بنابراین، امر "ولایت"، اعم از این که ولایت الله جلّ جلاله باشد، یا ولایت طاغوت‌ها، تمامی شئون زندگی فردی و اجتماعی آدمیان را در بر می‌گیرد، پس همه چیز، حتی نوشیدن یک جرعه آب نیز از منظری "سیاسی" می‌شود، چرا که تبعیت کنندگان از ولایت الله، با تبعیت کنندگان از ولایت طواغیت، همیشه و در هر امری، مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند.

« وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ » (الأنفال، 40)

ترجمه: و اگر سرپیچی کنند، بدانید (ضرری به شما نمی‌رسانند؛) خداوند سرپرست شماست! چه سرپرست خوبی! و چه یاور خوبی!

مشارکت و هم افزایی (پرسش و نشانی لینک پاسخ)، جهت ارسال به دوستان در فضای مجازی .

پرسش:

چرا در مملکت ما همه چیز [حتی روزه، فطر، دعا و ...] را سیاسی می‌کنند؟! این شبهه در فضای مجازی دست به دست می‌شود!

پاسخ:

http://www.x-shobhe.com/shobhe/9821.html

 

 پیوستن و پیگیری در پیام‌رسان‌ها:

 

 

  

       

کلمات کلیدی:  سیاسی