پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

مباحث را برای ذهن‌تان تخیلی ننمایید، بلکه همه را در قرآن کریم و خودتان بیابید:

الف - غیب، یعنی آن چه که برای همگان آشکار و ظاهر نیست، مگر آن که عده‌ای در زمانی و طریقی از آن آگاه گردند. لذا اسم بنده برای شما و اسم شما برای بنده نیز در غیب می‌باشد و هر گاه دانستیم، برایمان ظاهر و آشکار می‌گردد.

ب - تمام عالَم هستی و حتی همین جهان ماده، در حجاب و غیب می‌باشند و پرده‌های غیب، یکی پس از دیگری برای کسانی که نزدیکتر و محرم‌تر گردند، کنار می‌رود. چنان که سیارات این کهکشان و سایر کهکشان‌ها، برای عموم مردم در غیب‌ هستند، اما بسیاری از آنها برای دانشمندان و محققان نجوم، در غیب نیستند؛ و یا عمق اقیانوس‌ها برای ما در غیب است، اما بخش‌هایی از آن برای سرنشینان زیردریایی‌ها، یا غواصان یا ... در غیب نیست. حتی از یک کوه بلند، فقط یک پوسته دیده می‌شود و مازاد آن برای همه در غیب است، اما پرده‌هایش برای کوهنورد، زمین شناس، کوه شناس و ... کنار می‌رود؛ و حتی خون داخل رگ‌های ما در حجاب پوست قرار دارند و در غیب می‌باشند.

ج - مؤمنان از حقایقی خبر دارند که برای دیگران در غیبت است؛ همین قرآن کریمی که در اختیار دارید، همه علوم غیبی است که به صورت وحی نازل شده است.

خداوند متعال در قرآن مجید، حتی از غیب عوالم دیگر، معاد، آخرت، بهشت و جهنم به شما خبر داده است و فرشتگانی که به وجودشان یقین دارید، همه در غیب می‌باشند و هم چنین روح خودتان، که اصل وجود شماست، برایتان در غیب است.

وحی

وحی در لغت، یعنی «پیام پنهان» و رمزدار است که با یک اشارۀ سریع، منتقل می‌گردد و اختصاصی به نزول وحی بر پیامبران ندارد؛ چنان که فرمود به زنبور عسل نیز وحی می‌فرستد و حتی شیاطین به دوستان‌شان وحی می‌فرستند: «وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَائِهِمْ - و شياطين به دوستان خود مطالبی مخفيانه القا می‏كنند» (الأنعام، 121)

خداوند متعال، به مادر حضرت موسی علیهما السلام وحی نازل نمود، در حالی که ایشان پیامبر نبودند:

«وَأَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحْزَنِي إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ» (القصص، 7)

- ما به مادر موسی وحی كرديم كه او را شير ده، و هنگامی كه بر او ترسيدی، وی را در دريا (ی نيل) بيفكن، و نترس و غمگين مباش كه ما او را به تو باز می‌گردانيم، و او را از رسولانش قرار می‏دهيم.

هم چنین، برای حضرت مریم، مادر حضرت عیسی علیهما السلام، فرشتۀ وحی را به شکلی فرستاد که بتواند ببیند و با او سخن بگوید، در حالی که ایشان نیز نبی نبودند:

«فَاتَّخَذَتْ مِنْ دُونِهِمْ حِجَابًا فَأَرْسَلْنَا إِلَيْهَا رُوحَنَا فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَرًا سَوِيًّا» (مریم علیها السلام، 17)

- و در برابر آنان پرده‏‌اى بر خود گرفت؛ پس روح خود را به سوى او فرستاديم تا به [شكل] بشرى موزن(و زیبا) بر او نمايان شد ... .

و برتر از همه، می‌دانیم که بزرگترین فرشتۀ وحی، یعنی حضرت جبرئیل علیه السلام که فقط گاهی بر رسولان نازل می‌شد، پس از رحلت رسول اکرم صلوات الله علیه و آله، بارها به محضر حضرت فاطمه علیها السلام نازل شد و ضمن تسلی، اخباری از غیب برای ایشان آورد، در حالی که ایشان نیز نبی و رسول نبودند.

●- آن وحی مخصوصی که فقط به انبیا و رسولان نازل می‌شود، آوردن و ابلاغ دین، شریعت و کتاب خدا می‌باشد.

«إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا» (النساء، 163)

- ما به تو وحی فرستاديم همانگونه كه به نوح و پيامبران بعد از او وحی فرستاديم و (نيز) به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط (بني اسرائيل) و عيسی و ايوب و يونس و هارون و سليمان وحی نموديم و به داود زبور داديم.

الهام

الهام نیز نوعی وحی می‌باشد که به قلب نازل می‌شود.

ارتباط خداوند سبحان با تمامی بندگانش، مستمر می‌باشد، لذا نه تنها به پیامبران و امامان علیهم السلام، بلکه به همگان الهام نموده و می‌نماید و این ارتباط، هیچگاه قطع نمی‌شود؛ چنان که به طور کلّی در بارۀ انسان فرمود:

«وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا * فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا» (الشمس، 7 و 8)

- و سوگند به نفس (روح، جان و وجود) آدمی و آن كس كه آن را منظم ساخته * سپس فجور و تقوا (شر و خير) را به او الهام كرده است.

●- بنابراین، علم به غیت  و نزول هر نوع وحی یا الهامی، فقط به انبیا و رسولان اختصاص ندارد.

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   علم