عبارت ( و ما ربک بغافل عما تعملون ) 9 بار در قرآن تکرار شده است. در کتب تفسیر این عبارت را بیشتر به حالت تهدید تفسیر کرده‌اند. یعنی: این بندگان، خدا شما را می‌بیند و از کار‌هایتان آگاه هست پس گناه نکنید. سوال من اینه که آیا نمی‌شه این آیه رو به نوعی امیدبخش و بشارت دهنده نیز تفسیر کرد – آیا اشتباه است؟

سوالات و شبهات

در قرآن کریم آمده است:ان ربکم اللّه الذی خلق السموات و الارض فی ستة ایام ثم استوی علی العرش یدبر الامر ؛ اگر جمله (ثم استوی علی العرش) کنایه از تدبیر امور و کردگاری خدا باشد و معنی عرش ، نماد قدرت و فرمانروایی باشد، پس چرا از واژه "ثم" به معنی"آنگاه" و یا "سپس" استفاده شده است؟ با توجه به اینکه خلقت توامان و همزمان با قدرت و تدبیر است، و کلمه ثم یا سپس، ظاهرا در اینجا(نعوذ بالله) زیادی و غلط می‌باشد. لطفا توضیح بفرمایید.
چه استدلالی وجود دارد که قرآن سخن خداوند است البته به جز جنبه زیبایی و ادبی بودن متن که برای ما که با ادبیات عرب ناآشنا هستیم غیر ملموس است . در مورد خبر دادن جنگ ایران و روم هم خیلی از کارشناس‌های امروز هم جنگ‌ها و اتفاقات این چنینی را تحلیل و پیش‌بینی می‌کنن.
در مسئله شرور می‌گوییم: «خداوند به این علت از شرّ جلوگیری نمی‌کند که با اختیار منافات دارد»، اما باز دعا می‌کنیم که خداوند در مسائلی تغییر ایجاد نماید؟ (دانشجوی کامپیوتر / شیراز)