پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس - شبهه):

متن و برگردان (ترجمۀ) آیه، به شرح زیر می‌باشد:

«وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ» (آل عمران، 147)

- و سخن آنها (در شدايد و ...) جز اين نبود كه گفتند: پروردگارا، ذنوب ما و زياده روى ما را در كارمان بر ما ببخش و قدم‌هاى ما را استوار بدار و ما را بر گروه كافران يارى ده.

"مغفرت"، فقط بخشش گناه نیست؛ کلمۀ معادل برای بخشش گناه، "عفو" است، بلکه مغفرت جامع‌تر است، هم عفو و بخشش را شامل می‌شود و هم "پوشش دادن".

"ذنب"، فقط به گناه گفته نمی‌شود، بلکه هر چه به انسان بچسبد و سبب ضرر، زیان و صدمۀ به او شود نیز از مصادیق "ذنب" می‌باشد، مثل این که به پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله، شاعر، ساحر و مجنون می‌گفتند و خداوند فرمود: «فتح مکه را به تو می‌دهم تا ذنوب گذشته و آینده برای تو را پوشش دهد».

"اسراف"، یعنی زیاده‌روی و از حدّ گذشتن. این واژه در آیات بسیاری تکرار شده است، از جمله در خطاب خداوند غفور و رحیم، به بندگان گناهکارش و امید دادن به آنها:

«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» (الزمر، 53)

- بگو: «اى بندگان من كه (در ستم به خود) بر خود اسراف كرده‌ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همۀ گناهان را مى‌آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

و یا فرمود:

«يَا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ» (الأعراف، 31)

- اى فرزندان آدم! زينت خود را به هنگام رفتن به مسجد، با خود برداريد! و (از نعمتهاى الهى) بخوريد و بياشاميد، ولى اسراف نكنيد كه خداوند مسرفان را دوست نمى‌دارد!

●- خلقت عالم هستی و انسان، علیمانه، حکیمانه، منظم و بر اساس اندازه‌های معین می‌باشد، چنان که فرمود: «إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ - ماييم كه هر چيزى را به [با] اندازه آفريده‏‌ايم / القمر، 49»

بنابراین، هرگونه و به هر مقدار گذر و عبور از اندازه‌ها، مصداق "اسراف" می‌باشد. تمامی حدود و احکام الهی برای این است که آدمی در چارچوب اندازه‌های خلقت و هدایت حرکت کند و از مسیر انسانیت خارج (فاسق) نگردد.

"اسراف" فقط در بدی و گناه نیست، ممکن است در کارهای خوب نیز صورت بگیرد که آن نیز خروج از حدود الهی می‌باشد.

فرض کنید که کسی اهل عبادت است، شبانه روز نماز بخواند و کار نکند، به زندگی خانواده و کسب معاش نپردازد، می‌شود "اسراف"! یا دیگری اهل خیرات است، اما بدون محاسبه و بیش از حد، هر چه دارد ببخشد و خودش به خاک بنشیند، می‌شود "اسراف". چنان که فرمود در انفاق و بخشش، نه دستت را کامل ببند و نه آنقدر باز کن که چیزی در آن نماند. یکی ممکن است در پُرخوری اسراف کند و دیگری در کم خوری اسراف کند و بیمار شود!

پس، هرگونه زیاده‌روی و عبور از حدود و اندازه‌ها، مصداق "اسراف" می‌باشد، و البته گناه به هر مقداری که باشد، "اسراف"، انحراف و عبور از حدود الهی، و ضایع کردن نعمات می‌باشد.

مشارکت و هم‌افزایی - پرسش و نشانی پیوند پاسخ، جهت ارسال و انتشار توسط شما؛ متشکریم.

پرسش:

منظور از (خدایا از زیاده روی ما در کارمان در گذر) در سوره آل عمران چیست؟

پاسخ (نشانی پیوند):

https://www.x-shobhe.com/shortanswer/11789.html

 

 

کلمات کلیدی:  پاسخ های کوتاه   سوره آل عمران