حجت الاسلام و المسلمین، سید محمد مهدی میرباقری

بسم الله الرحمن الرحیم؛ الحمد لله ربّ العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و لعنة الله علی أعدائهم اجمعین.

«وَ لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیهِم» (بخشی از فرمایش امام مهدی علیه السلام)

... یکی از نکاتی که مهم است، این است ما اگر بخواهیم در جبهه حضرت بمانیم باید آن عهدهای بزرگی که با حضرت داریم، آن قرارهای بزرگ مان را باید هر روز تجدید کنیم و پای آن قرارها بایستیم. حضرت یک کار بزرگی در عالم انجام می‌دهند، از ما هم عهد گرفتند که ما در این برنامه حضرت کنار ایشان باشیم. قول هم دادیم به حضرت، حضرت هم فرمودند شما نگران نباشید اگر شما کنار من باشید من شما را به مقصد می رسانم یک قول دو طرفه است.

ما یک عهدی داریم، امام هم با ما یک عهدی دارند؛ ما عهد کردیم که کنار حضرت باشیم این عهدهایمان هم عهدهای بزرگی است. این که می‌گویند دعای عهد را بخوانید دعای عهد مضمون عهدهای ما با امام است؛ کسی که این دعا را می‌خواند، کسی که با این عهد همراه می‌شود این می‌تواند کنار رکاب امام زمان پایداری بکند.

حالا دعای عهد را ببینید. من الان نمی‌خواهم مضمون دعای عهد را عرض بکنم. این عهدهای ماست آن عهدهای بزرگ «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ وَ الْمُسَارِعِینَ إِلَیهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ وَ الْمُحَامِینَ عَنْهُ وَ السَّابِقِینَ إِلَی إِرَادَتِه وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَینَ یدَیه» اینها عهدهای ما با امام است. قرارهایی که در دعای عهد هست اگر این عهدها را ما هر روز مرور کنیم این قرارهای بزرگ بزرگ می‌شود.

یکی از چیزهایی که ما را، خواسته‌هایمان را، روحمان را، قرارهایمان را بزرگ می‌کند در عالم و موجب می‌شود سَر این قرارها بایستیم تکرار همین عهدهاست. تکرار این دعاهاست یکی از برکاتی که در دعاهای برای امام زمان هست بخصوص دعاهایی که از معصوم نقل شده این است آدم را بزرگ می‌کند. آدم را به آن عهدها و قرارهای بزرگش با امام آگاه می‌کند؛ آدم را سر قرار می آورد. وقتی که ما باید بیاییم برای این که سر قرارها باشیم این تجدید عهدها و این دعاها لازم است.

یک نکته مهم در همراهی امام همین است که انسان این برنامه بزرگ امام را بفهمد این جزو خواسته‌های انسان بشود، در دل انسان زمینه پیدا کند.

در این برنامه سیدالشهدا یک کار بزرگ دارند می‌کنند که در این کار حبیب و زهیر یک قراری با امام حسین دارند. حضرت کار خودشان را دارند می‌کنند سر این قرار باید بایستند. خودشان را برسانند و رساندند. آنهایی که سر قرار نرسیدند از غافله امام حسین جا ماندند حضرت کار بزرگ خودشان را جلو می‌برند کار خودشان را متوقف به من و شما نمی‌کنند. در دعاها هست خدایا «لَا تَسْتَبْدِلْ بِنَا غَیرَنَا» دین خودت را با ما یاری کن ما را جزو یاوران حضرت قرار بده ما را تبدیل نکن، ما اگر سر قرار نیامدیم ما را جا می‌گذارند. سیدالشهداء که منتظر آمدن من و شما نمی‌ماند.

طرماح برود گندم ببرد خب برود، حضرت منتظر نمی‌ماند، او باید حواسش را جمع کند. آنهایی که قرارهایشان را با سیدالشهداء محکم کردند و منتظر قرارها بودند و خودشان را سر قرار رساندند آنها برنده شدند، آنهایی که به هر دلیلی سر قرار، هر کدام هم یک عذری داشتند (باختند).

همین امروز می دیدم حضرت به عبیدالله حرِّ جعفی، یک آدم ظاهراَ گردنه بند و یک آدم از این شاید مَشتی‌ها و این تیپی بوده، حضرت پیدایش کردند و اول کسی را فرستادند سراغش بعد خودشان آمدند فرمودند: «تو خیلی سابقه‌ات نگران کننده است بیا طرف ما، نمی خواهی توبه کنی؟» به حضرت گفت: «آقا من امید به پیروزی شما ندارم من از کوفه که بیرون می‌آمدم آنقدر لشکر دیدم اکثرشان علیه شما بودند. با حضور من کاری پیش نمی‌رود اگر امید بود که نصرتم اثری داشته باشد برای شما می‌آمدم ولی مطمئنم فایده ندارد.»

ببینید چه اشتباه بزرگی است. حضرت چه احتیاجی به کمک تو دارد. حضرت آمده دست تو را بگیرد. دارند به تو می گویند تو وضعت خوب نیست، نمی خواهید بیایید پیش ما اصلاحت کنیم. تو می گویی آقا من امید ندارم! مگر حضرت می‌خواهد از تو پیروزی به دست بیاورد. «وَ مَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِنْدِ اللَّه»(آل عمران، 126) خدای متعال می‌فرماید پیروزی از طرف خداست ما پنج هزار تا ملک فرستادیم دل شما خوش بشود و الا پیروزی از آن ناحیه است.

همه اینها موجب می‌شود آدم سر قرارش با امام نایستد! این که اینقدر روی خلف وعده تأکید شده می‌گوید مومن خلف وعد نمی‌کند. چون اگر آدم خلف وعده کرد، زیر وعده‌هایش با خدا هم می‌زند، وعده‌های مهمش را هم زیر پا می‌گذارد. کسی که عادت کرد در وعده‌های کوچک تخلف کند یک وعده‌ای هم با امام زمان گذاشته آنجا هم تخلف می‌کند.

لذا یکی از مهمترین چیزهایی که ما را می‌رساند به امام که به نظرمن در این توقیعی که از حضرت نقل شده تقدیم کردم همین را میخواهند بفرمایند: «وَ لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ» اگر شیعیان ما که خدای متعال بهشان توفیق دهد«لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْد» اگر قلبشان مجتمع می‌شد و همگی دنبال وفای عهد با ما بودند، برکت لقاء ما از آنها به تأخیر نمی افتاد. لااقلش این است خود انسانی که سر عهدهایش با امام می‌ایستد و قلبش با عهد امام همراهی می‌کند این به امام خودش می‌رسد. از امام خودش جدا نمی‌شود.

ما باید هر روز قرارهایی که در این عالم با امام داریم تازه کنیم

لذا ما باید هر روز قرارهایی که در این عالم با امام داریم تازه کنیم. من مکرر این را عرض کردم ما آمدیم در این عالم امام هم آمده، یک قراری بین ما و امام است ما اگر سر قرارمان بیاییم امام هم سر قرارش می‌آید؛ امام هیچ وقت از قرار خودش تخلف نمی‌کند. امام سر قرار خودش ایستاده، ما هستیم که تخلف می‌کنیم. ما هستیم که دنبال لهو و تجارت می‌رویم. «إِذا نُودِی لِلصَّلاةِ مِنْ یوْمِ الْجُمُعَة»(جمعه، 9) «وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَیها وَ تَرَکوک»(جمعه، 11) ما هستیم که حضرت را رها می‌کنیم، می‌رویم دنبال بازار مکاره دنیا، حضرت سر عهدشان هستند.

ما آمدیم در عالم یک قرارهای بزرگی داریم این قرارها را باید هر روز نو کنیم، این کمک می کند. گره بزنیم قلبمان را، کمک می‌کند به این که در این جبهه بایستیم و ان شاء الله در کنار حضرت پایدار بمانیم.

آن عهدها هم عرض کردم در روایات قرآن و به خصوص در دعاهایی مثل دعای عهد و امام زمان این قرارهای ما با حضرت آمده بفهمیم طرح حضرت را. یک کاری در عالم می کنند ما هم یک قراری داریم. عرض کردم مثل این که سیدالشهداء یک کاری در عالم می‌کنند، اصحابشان هم یک قراری با حضرت از عالم میثاق بستند که آقا در کربلا ما هم هستیم؛ آن قرار را دائما حبیب و اینها هر روز قرار را نو می‌کردند.

میثم تمار قبل از ماه محرم در کوفه به شهادت رسیده؛ نشسته بودند با حبیب در کوفه گفتگو می‌کردند: (میثم گفت:) می‌بینم یک سر را در محبت امام حسین به نیزه می‌زنند و می‌آورند در کوفه. حبیب هم به او گفت می‌بینم یک کسی را در محبت امیرالمومنین به دار می‌زنند زبانش را قطع می‌کنند دست و پایش را قطع می‌کنند. عنایت می‌کنید، هر روز این عهدها را نو می‌کردند.

قرارهایی که ما داریم، اگر هر روز نو کنیم ان شاء الله موجب می‌شود که خودمان به امام برسیم «وَ لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْد» حالا اگر قلوب مجتمع بر وفای به آن عهد نشوند، دیگر إن شاء الله یوم ظهور محقق خواهد شد.

إن شاء الله خدای متعال به همه ما توفیق بدهد پای عهدهای خودمان با حضرت بایستیم.

تلقی من این است که هیچ دوره‌ای مثل الان، گرچه شیطنت شیطان آخر

هیچ دوره‌ای هم مثل الان نبوده که این اجتماع من القلوب حاصل شده باشد.الزمان همین است دیگر، واقعا شیطنت شیطان بسط پیدا می‌کند، امتلاء جور در عالم می‌شود، همه عالم پر از ظلم آشکار و پنهان می‌شود، ولی هیچ دوره‌ای هم مثل الان نبوده که این اجتماع من القلوب حاصل شده باشد.

واقعا شما یک دوره‌ای دارید که اگر مثلاَ حضرت پا به رکاب کنند، مثل امروز صدها هزار جوان آماده به شهادت در اکناف و اطراف دنیای اسلام آماده باشند پای خونشان مثل حججی‌ها، مثل بزرگترش سلیمانی‌ها. واقعاَ آدم این شرایط را که می‌بیند احساس می‌کند که ما نزدیکیم به آن دورانی که «وَ لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفَاءِ بِالْعَهْد.»

فقط ما باید نگران باشیم خودمان از این غافله خدایی نکرده جا نمانیم؛ حضرت بیایند و همراهان بروند و ما هم از غافله حضرت خدایی نکرده جا بمانیم. مثل همین جابربن یزید جعفی که نیامد و به حضرت گفت مرکب را می‌دهم شما هم بروید، پیروزی در این راه نیست. حضرت فرمود اگر خودت نیایی من با مرکب تو چه کار دارم من اسب نمی‌خواهم، آمدم خودت را ببرم. بعد که حضرت به شهادت رسید دائم اظهار تأسف می‌کرد که چرا نیامدم با حضرت به شهادت برسم.

السلام علیک یا اباعبدالله.

 

منبع‌: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سید محمدمهدی میرباقری 

کلمات کلیدی:  صوتی   امام مهدی   وفاداري